به گزارش گروه فرهنگی مشرق، محمدرضا سرشار، در جلسه نقد کتاب آه با شین که در سالن کنفرانس معاونت پژوهش و آموزش حوزه هنری برگزار شد، گفت: این برنامه با مشارکت انجمن قلم و حوزه هنری برگزار شده است. قرار است جلسه بعدی نقد کتاب ملکان عذاب باشد که این جلسه در اولین شنبه بعد از نمایشگاه کتاب با حضور احمد شاکری و کامران پارسی نژاد برگزار می شود.

سرشار با اشاره به جوایزی که به کتاب آه با شین تعلق گرفته، عنوان کرد: این کتاب در جشنواره داستان انقلاب برگزیده شده و در جشنواره قلم زرین نیز برگزیده شده است. در جایزه جلال آل احمد مشترکا با کتاب ملکان عذاب جایزه گرفته است.

وی با بیان اینکه داستان آه با شین داستان انقلاب نیست، اظهار داشت: فقط در بخشی از کتاب به انقلاب اشاره شده و البته نویسنده هم ادعا نکرده که رمان انقلاب نوشته است. داستان انقلاب برای خود تعریفی دارد و معلوم نیست که دوستان چگونه در حوزه هنری این کتاب را در جشنواره داستان انقلاب انتخاب کردند. حوزه هنری باید یک تعریفی برای جشنواره خود ارایه دهد.

به گفته محمدرضا سرشار، کتاب آه با شین قطعا داستان انقلاب نیست و مکتب آن نیز مکتب انقلابی نیست.

این نویسنده با بیان اینکه آه با شین داستان پنج نسل را دربر می گیرد، تصریح کرد: ظاهر داستان نشان می دهد که نویسنده تصور کرده داستان مدرن نوشته است اما نویسنده مرتکب اشتباه جدی شده است که داستان پنج نسل را در یک داستان مدرن آورده است.

سرشار با اشاره به اینکه داستان مدرن داستان نسل نیست، خاطرنشان کرد: داستان مدرن داستان نسل نیست چه برسد به پنج نسل، داستان پنج نسل داستان قرن 18 است. بر این اساس یک تناقض بین ساختار و مکتب داستان در آه با شین وجود دارد.

این منتقد پی رنگ داستان آه با شین را شبیه داستان بلند عنوان کرد و افزود: این سوال برای خواننده پیش می آید که چه چیزی باعث شده نویسنده وقایعی از پنج نسل را بیان کند. هر یک از شاخه ها در آه با شین یک رمان نیست، ساختار رمان هم در هر یک از شاخه ها شکل نیافته است.

این منتقد یکی از مشکلات عمده و جدی کتاب آه با شین را تاثیر آن از شازده احتجاب گلشیری دانست.

سرشار تخیل روان را از ویژگی های موثر و مثبت آه با شین برشمرد و ادامه داد: یکی از مشکلات نویسندگان فعلی تخیل ضعیف است اما نویسنده این کتاب از تخیل قوی برخوردار است.

وی خاطرنشان کرد: نویسنده نه له و نه علیه نظام چیزی در کتاب از زبان خود نگفته است، هرچه گفته شده از زبان شخصیت هاست و این روش بسیار زیرکانه ای است.

سرشار با اشاره به خیانت قاجارها به کشور بیان کرد: چوب زدن به مرده کار سختی نیست، پهلوی ها می خواستند با کوبیدن قاجار خود را بالا ببرند و افرادی چون گلشیری پیدا شدند و قاجارها را به لجن کشیدند، در واقع رژیمی که می آید رژیم قبلی را خراب می کند زیرا به چشم هوو به آن نگاه می کند.

این منتقد خاطرنشان کرد: شدت نفرت نویسنده از قاجارها باعث می شود نویسنده شخصیت پردازی را کنار بگذارد و به کاریکاتور برسد. به نظر من دیگر پرداختن به قاجار بس است، الان کسی به قاجار دل نداده که بخواهیم به آن بپردازیم.

وی با بیان اینکه در این اثر رضاخان فردی وطن پرست معرفی شده است، افزود: متاسفانه یک بار اسم امام (ره) در این کتاب نیامده است. بخشی از زمان این کتاب به 20 سال بعد از انقلاب برمی گردد و جای تاسف است که نامی از امام برده نشده علاوه بر آن دشمنی نویسنده نسبت به طب سنتی نیز بر اثر مشاهده می شود.

نویسنده «آه با شین» در نشست نقد رمانش:
طوری بخیه بزنید که عفونت ایجاد نشود

محمدکاظم مزینانی، نویسنده کتاب آه با شین که سفر خود را برای شرکت در این جلسه لغو کرده بود، بعد از سخنان پرویز و سرشار گفت: این جمعیت نشان می دهد که هنوز قصه حرمت و کلمه ارزش دارد و من از این بابت خوشحالم.

مزینانی ادامه داد: نویسنده هر کاری می خواسته کرده است و هر حرف اضافه بر این باد هواست، من نیز هرچه بوده در کتاب آورده ام.

وی با بیان اینکه یکی از شوهرخواهرهایم روحانی و دیگری جراح است، اظهار داشت: شوهرخواهرم که روحانی است متفاوت با من است، سیر و سلوک خاصی دارد، وقتی می خواهد نماز بخواند نیم ساعت قبل برای وضو آماده می شود، با دقت وضو می گیرد و نیم ساعت بعد از نماز تعقیبات نماز را دنبال می کند، مادربزرگ من هم نماز می خواند، مادربزرگم چیزی از احکام و مستحبات نمی دانست اما وضو می گرفت و با خلوص نماز می خواند و غیبت نمی کرد.

مزینانی معتقد است: حکایت داستان نوشتن آگاهانه به این معنا نیست که اگر به پی رنگ بی حرمتی شود داستان، داستان نیست.

نویسنده کتاب آه با شین خاطرنشان کرد: شوهرخواهری دارم که آگاه است و من یک بار دیدم که وقتی تیغ را برداشت و پوست را شکافت، زیر پوست اصلا زیبا نبود و شباهتی به روی پوست نداشت، ابروی من زیباست اما وقتی زیر آن را بشکافید خبری از آن زیبایی نیست.

وی نقد را به جراحی تشبیه کرد و اظهار داشت: شما با نقد کردن پوست رمان مرا می کنید و زیر زیبایی های آن زشتی ها را می بینید من با این قضیه مشکلی ندارم اما وقتی جراحی می کنید طوری بخیه بزنید که جایش نماند، طوری جراحی کنید که بعد از عمل عفونت ایجاد نشود.