محافظه‌کاران
نام رسمی این مجموعه سیاسی «حزب محافظه‌کار و اتحادطلب» است که از نظر گرایشان سیاسی راست میانه به حساب می‌آید. این حزب که هم‌اکنون طی ائتلاف با حزب لیبرال دموکرات، دولت انگلیس را در اختیار دارد، با دارا بودن 8296 عضو شورای شهر، بزرگترین حزب انگلیسی در اداره مناطق محلی این کشور است.
این حزب در سال 1834 و بر میراث حزب «توری» تأسیس شد و طی قرن 19 میلادی همراه با حزب لیبرال یکی از دو حزب عمده در عرصه سیاسی انگلیس بود. پس از آنکه طی دهه 1920 تعداد آرای حزب لیبرال به شدت کاهش یافت، حزب کارگر به عرصه سیاسی پا گذاشت و به مهترین رقیب حزب محافظه‌کار تبدیل شد. طی قرن بیستم میلادی، نخست‌وزیران برخاسته از این حزب به مدت 57 سال بر این کشور حکم راندند، از جمله آن‌ها می‌توان به وینستون چرچیل و مارگارت تاچر اشاره کرد. پس از دوران جان میجر که نخست‌وزیری او در سال 1997 پایان یافت، این حزب توانست یک بار دیگر و تحت رهبری دیوید کامرون، در سال 2010 به قدرت بازگردد.
این حزب در آخرین انتخابات پارلمانی انگلیس با کسب مجموع 10 میلیون 7.3 هزار رأی، توانست 306 کرسی از مجلس عوام انگلیس (36.1 درصد) را از آن خود کند و در صدر احزاب راه یافته به پارلمان قرار بگیرد.
حزب کارگر
سابقه تأسیس حزب کارگر به عنوان یک جریان چپ میانه به سال 1900 میلادی بر می‌گردد، اما تشکیل آن ریشه در جنبش اتحادیه تجاری و احزاب سیاسی سوسیالیست قرن نوزدهم این کشور دارد. این حزب در سرگذشت خود روندهای ایدئولوژیک متنوعی از سوسیالیزم مطلق تا سوسیال دموکراسی را از سر گذرانده است. این حزب طی انتخابات پارلمانی دهه 1920 توانست جایگاه حزب لیبرال را به عنوان یکی از دو حزب عمده سیاسی انگلیس از آن خود کند.
آخرین باری که این حزب توانست دولت را در اختیار بگیرد دوره 1997 تا 2010 بود که رهبری این حزب را تونی بلر و گوردون براون بر عهده داشتند. این حزب در انتخابات پارلمانی سال 2010 توانست با کسب 8 میلیون و 606 هزار رأی 258 کرسی مجلس عوام انگلیس (29.1) را از آن خود کند. رهبری این حزب را در حال حاضر اِد میلیبند در اختیار دارد.
لیبرال دموکرات‌ها
این حزب به عنوان یک حزب میانه با گرایش به سوسیال لیبرالیسم در حال حاضر سومین حزب عمده پارلمان این کشور است. سابقه تأسیس آن به سال 1998 و در پی ادغام دو حزب لیبرال و سوسیال دموکرات بر می‌گردد. البته حزب لیبرال سابقه‌ای 129 ساله دارد. همچنین حزب سوسیال دموکرات در سال 1981 از حزب کارگر به خاطر گرایش آن به سوی چپ‌ها جدا شد. در انتخابات سال 2010 انگلیس، لیبرال دموکرات‌ها علیرغم به دست آوردن 23 درصد آرا، 57 کرسی مجلس عوام انگلیس را از آن خود کردند و نهایتا به علت اینکه هیچ حزبی نتوانست اکثریت کرسی‌های پارلمان را در اختیار بگیرد، با محافظه‌کاران ائتلاف کرده و در دولت مشارکت کردند. نیک کیلگ که در سال 2007 به رهبری حزب لیبرال دموکرات انتخاب شد، در حال حاضر به عنوان معاون نخست‌وزیر انگلیس در کابینه این کشور حضور دارد.
حزب استقلال انگلیس
این حزب که اغلب از آن تحت عنوان یوکیپ نیز نام می‌برند نماینده جریان سیاسی راستگرای این کشور است. در سال 1993 و از سوی تعدادی از اعضای انجمن ضد فدرال که هدف اصلی آن‌ها خروج انگلیس از اتحادیه اروپا است، تأسیس شد. این حزب خود را تحت عنوان یک «حزب دموکراتیک و آزادی‌گرا» توصیف می‌کند.
رهبری این حزب برعهده نایجل فاراژ است، در حال حاضر تنها دارای 3 عضو در مجلس عوام انگلیس است، اما نظرسنجی‌های اخیر بیانگر این است که در انتخابات پارلمانی سال جاری از اقبال و بخت بسیار بیشتری برخوردار است.
اولین حضور عمده این حزب در عرصه سیاسی مربوط به انتخابات محلی سال 2013 انگلیس است، جایی که از نظر کرسی‌های شوراهای محلی، در رده چهارم و از نظر میزان رأی در رده سوم قرار گرفت. همچنین در انتخابات پارلمان اروپا در سال 2014، این حزب توانست اکثریت آراء را در انگلستان کسب کند.
حزبی ملی‌گرای اسکاتلند
هرچند تمام مناطق چهارگانه «پادشاهی متحده» دارای احزاب متعددی هستند، اما هیچ کدام به اهمیت حزب ملی‌گرای اسکاتلند نیستند. در حال حاضر این حزب از نظر تعداد اعضا، پس از محافظه‌کاران و لیبرال دموکرات‌ها، سومین حزب بزرگ در پادشاهی متحده است. تعداد هوادران و اعضای این حزب حدود 4 برابر اعضای شعبات محلی احزاب محافظه‌کار، کارگر و لیبرال دموکرات در اسکاتلند است. رهبر کنونی این حزب نیکولا استورجن است که به علت در اکثریت بودن در مجلس محلی اسکاتلند، پست وزیر اولی این منطقه را در اختیار دارد.
سابقه تأسیس این حزب به سال 1934 و ادغام دو حزب «ملی» و «اسکاتلندی» این منطقه باز می‌گردد. در پی انتخابات پارلمان محلی سال 2007، این حزب توانست اکثریت کرسی‌های پارلمان را کسب کرده و دولت را تشکیل دهد. این حزب از 129 کرسی پارلمان محلی اسکاتلند، 64 کرسی و از 59 سهمیه این منطقه در مجلس عوام پادشاهی متحده، 6 کرسی را در اختیار دارد.
