گروه سیاسی مشرق – آنچه در میان ادوار مختلف مجالس پس از انقلاب، مجلس ششم را متمایز میسازد، تندروی و اعمال و اظهارات نسنجیده برخی از نمایندگان بود که در قالب اکثریت در این مجلس فعالیت میکردند. این تندرویها نیز اغلب برای کشور هزینههای بسیاری در برداشت و بنابر قول معروفی که از وضعیت دولت اصلاحات حکایت میکند، «هر 9 روز یک بحران را ایجاد میکرد» که سهم مجلس ششم از این بحرانزایی متأسفانه، سهم بسزایی بود.
اخیرا احمد شیرزاد، یکی از نمایندگان مجلس ششم که بعضاً نطقهای تند و نسنجیدهای در مجلس ایراد میکرد، با اعتراف به بسیاری از تندرویهای خود مطرح میکند: «پدیده افراطگرایی در خیلی از انقلابها به وجود میآید و تا مدتی ادامه دارد، ما بهطور طبیعی در یک دورهای در کشور شاهد یک سری از تندرویها بودیم، بعضی از موارد را میشود تدوین بهحساب آورد و نسبت به برخی از آنها واقعاً افسوس میخوریم، کاش زمان به گذشته برمیگشت و ما برخی از تندرویها را نمیکردیم هزینه بسیار زیادی برایمان به دنبال داشت، فکر میکنم بهتر است وارد مصادیق نشویم چون هرکدام از ما شاید مصادیقی را داشته باشیم.»[1]
اما به نظر میرسد نگاهی به مصادیق این تندرویها میتواند ما را در شناخت جریانهای سیاسی و عیار افراد یاری دهد. آنچه از احمد شیرزاد در مجلس ششم به یادگار مانده است، سخنان نسنجیده و تندروییهایی است که مصداق سخنان امروز وی است.
شیرزاد دریکی از نطقهای خود در مجلس ششم بدون توجه به برخی از معانی اصطلاحاتی که به کار میبرد، جمهوری اسلامی ایران را رژیم میخواند و با استناد به یکی از مطالب رسانههای بیگانه که علیه کشورمان نگاشته شده است، در مواضعی که نشان از مرعوب و مغلوب شدن در برابر جنگ روانی غرب است، میگوید: «اما امروز در جهان از ما چهره رژیمی ساختهاند خشن، سرکوبگر و بریده از مردم، متکی بر قدرت نظامی و ابزار سرکوب. تصویر رژیمی که هیچ سخن انتقادآمیزی را برنمیتابد و روزبهروز مرزهای خطوط قرمز آن گسترش مییابد. چهره حکومتی که در خفاء، رفتاری متفاوت با ادعاهایش دارد و به فکر تهیه سلاحهای مرگبار و ابزار تهدیدکننده بشریت است. از این رژیم چنان تصویری منعکسشده است که گویی منطق گفتگو با جهان را نمیداند و تنها زبان تهدید را میشناسد و با خشنترین و قسیترین گروههای تروریستی در ارتباط است. میگویند رد پای او در بسیاری از حوادث تروریستی در گوشه و کنار جهان وجود دارد و دین برای او ابزار سرکوب است. از ما تصویر رژیمی ساختهاند که دروغ میگوید و به تعهدات خود در جامعه جهانی پایبند نیست، وقسعلیهذا. چند روز پیش تیتر درشت برخی از روزنامههای اروپا این بود: «جمهوری اسلامی (۱۹) سال به جهانیان دروغ گفته است».
وی در ادامه در سخنانی که حاکی از عدم شناخت فضای سیاسی و جهان بینالملل است، میگوید:«میتوان تمام این تبلیغات را به رسانههای صهیونیستی نسبت داد، میتوان مثل همیشه آنها را توطئههای استکبار جهانی دانست و داد از مظلومیت جمهوری اسلامی زد. میتوان کماکان خود را محور خوبیهای جهان پنداشت و تمام اتهامات را به دشمنی دشمن منسوب کرد، اما یک نکته بسیار ساده این میان وجود دارد، آنها سرنخها، دم خروسها و مدارک و مستنداتی از ما دارند که آنها را در ادعاهایشان محق جلوه میدهد. این مدارک و مستندات، نوعاً در داخل کشور منعکس نمیشود و مردم ما بهدرستی و دقت نمیدانند که رسانههای جهان چه اتهامات و تقصیرهایی را متوجه جمهوری اسلامی میکنند و بابت این اتهامات چه شواهدی برای اثبات وجود دارد. اما هر چه هست در ماههای اخیر، آن دشمنان قسمخورده انقلاب و آن رسانههای استکباری و صهیونیستی به نحو بیسابقهای توانستهاند افکار عمومی مردم جهان را نسبت به ادعاهای همیشگیشان متقاعد کنند. آنها امروز حق بجانبتر از همیشه ظاهرشدهاند. این واقعیت تلخی است اما واقعیت است. کاری کردهایم که آمریکاییها سرفرازتر از همیشه بگویند، ببینید آنچه ما درباره رژیم جمهوری اسلامی میگفتیم صحت داشت.»
این نماینده مجلس ششم در ادامه با تکرار اتهامات غرب علیه ایران بیان میدارد: «امروز کسانی سخاوتمندانه دستاندرکار تهیه مستندات تبلیغات استکباری هستند. آن زمان که مستانه به صحنه آمدند و همگان را متهم به توطئه کردند، دانشجویان، روشنفکران و روزنامهنگاران را به زندان افکندند، زهرا کاظمی را در زندان کشتند، بر هفتهها و ماهها محرومیت زندانیان در سلولهای انفرادی حکم راندند، روزنامهها را یکی پس از دیگری بستند، بیمحابا حکم اعدام صادر کردند و کردند آنچه توانستند، باید چنین روزی را پیشبینی میکردند که به دست خود، مستندات نمایش رژیمی سرکوبگر، ناقض حقوق بشر، مخالف آزادی بیان و غیر دموکراتیک را به رسانههای استکباری و صهیونیستی پیشکش کردهاند. (رئیس ـ وقتتان تمام است) آن زمانی که سادهلوحانه سرخود را به زیر برف کردند، پروژههای بلندپروازانه بیهدف طراحی کردند، نامعقولترین و نامتعارفترین شیوهها را برای دستیابی به فناوری هستهای برگزیدند و فکر نکردند که آنچه میکنند روزی در معرض دید و بررسی متخصصان جهان قرار میگیرد، آن روز که سایت عظیم (۵۰) هزار متری طراحی کردند تا در چند مترمربع (رئیس ـ وقتتان تمام است) از یکگوشه آن چند دستگاه کوچک نصب کنند، فکر نکردند که اگر از این چاه، آب فناوری استراتژیک درنیاید، نان تبلیغات استکباری درخواهد آمد. آری در آن روز باید روزی را میدیدند که علیه ما تیتر شود «جمهوری اسلامی (۱۹) سال دروغ گفت». آیا بافرض هر موفقیتی این ضربه معنوی (رئیس ـ وقتتان تمام است) و تبلیغاتی قابل توجیه است؟ من بهعنوان یک انقلابی پنجاه و هفتی بهصراحت اعلام میکنم، برخی ازآنچه که امروز بر این سرزمین میرود هیچ نسبتی با انقلابی که امام راحل ما ـ رحمةالله علیه ـ راهبری کرد، ندارد. انقلاب ما با هدف برپایی جمهوری اسلامی از معبر و در امتداد استقلال و آزادی میتوانست تودههای مردم را بهگرد شمع امام جمع آورد. هنوز هم انقلاب ما انقلاب استقلال و آزادی است و جمهوری اسلامی را در همان راستا میفهمم. والسلامعلیکم»[2]
جالب اینجاست شیرزاد خود نیز معترف است که ادبیات قاصری دارد اما در مصاحبه با خبرنگاران پسازاین نطق تند میگوید: «از محتوای نطق خود دفاع میکنم، شاید ادبیات من قاصر باشد.»
شیرزاد اما امروز با فراموشی وقایع گذشته، دیگران را دچار افراط در تحلیل میداند، میگوید: «در کشور ما این جماعتی که دچار افراط در تحلیل نسبت به دنیا هستند شاید تعداد و درصدشان خیلی زیاد نباشد به نظر من بین پنج تا ده درصد از جمعیت را تشکیل میدهند ولی متأسفانه گفتمان برخی از نهادهای رسمی را این افراد رقم میزنند و این گفتمان در واقع راه را بر هر نوع نگرش و تصمیمگیری جدید میبندد.»[3]
البته سخنان تند شیرزاد به همین موارد منحصر نمیشود. وی در سال گذشته نیز در بحبوحه مذاکرات هستهای با سخنانی که شبیه مواضع وی در مجلس ششم است، بیان داشت که کشورمان درزمینهٔ هستهای اصلاً به دستاوردی دست پیدا نکرده است و برخلاف سخنان همه کارشناسان این حوزه رآکتور آبسنگین اراک را مضر دانست. [4] اظهارات نسنجیده دیگری که درست در راستای منافع غرب و آمریکاییها بود. جالب اینجاست بر خلاف سخنان شیرزاد آمریکا بر روی موضوع رآکتور اراک که یکی از دستاوردهای ملی کشورمان است، همواره برنامه داشته و برای محدود کردن رآکتور اراک از هر کوششی فروگذاری نکرده است. موضوعی که بهخوبی عیار و ارزش رآکتور آب اراک را مشخص میکند.
هنوز تب تند فضای مجلس ششم در سخنان شیرزاد مشهود است. این نوع اظهارات شیرزاد هم فضای مجلس ششم را یادآوری میکند و هم اینکه وی را به عنوان یکی از برندهای تندروی در جریان اصلاحات و به یادگار مانده از مجلس ششم بیش از پیش نمایان میسازد.