در زندگی هر شخص لحظات زیبا و باشکوهی است که جاودانه می‌شود در یاد می‌ماند و هیچگاه از خاطره‌ها محو نمی‌شود. لحظاتی که پر از احساس است و باز آفرینی آن در ذهن و روح، دل را پر می‌کند و قطراتی چه به شوق یا به حزن از چشمانمان جاری می‌ی کند. این لحظات را نمی‌توان دوباره ساخت ولی یادآوری آن، وجود ما را آکنده از حسی عمیق می‌کند. داستان زندگی ملت‌ها هم به همین گونه است.
وقتی تجربه شخصی ما به تجربه‌ای جمعی تبدیل می‌شود و یک ملت در یک حسی مشترک با هم لبخند میزنند، یا باهم آه برمی کشند ولی با هم یکی می‌شوند و به همین خاطر است که خاطراتمان را ثبت می‌کنیم تا آن‌ها را بیاد آوریم و امروز ملت ما دریک واقعه تاریخ ساز قرار گرفته است و البته ثبت این لحظات و خاطرات وقتی آن حس عمیق تکرار ناشدنی ما را در حال همبستگی جمعی قرار دارد، زیباست.
خوف و رجایی که بر ما می‌رود حس غریبی است. اینکه آیا توافقی که در مذاکرات هسته‌ای بدنبال آن هستیم حاصل می‌شود یا نه و در هرصورت چه انتظاری از این توافق داریم محل گفتگوهای روزانه ماست. جوانان و بزرگسالان همه به آن عمیقا نظر دارند و در فرآیند طی مذاکرات آن، دلشان همراه آن کاروان مذاکرات در حرکت است.
روزانه همه ما شاید با خاطرات زیبایی در خصوص مذاکرات هسته‌ای روبرو می‌شویم که شاید بخواهیم آن‌ها را با دوستان بیشتری در میان بگذاریم. می‌خواهم پیشنهاد کنم که آن‌ها را در اینجا در این صفحه در اینستاگرام با ما و دیگر عزیزان در میان بگذارید.
خاطره کلامی، رفتاری و یا احساسی که برایتان پیش آمده است و یا هر چیزی که در میان گذاشتن آن با دیگران لذتبخش باشد، می‌توانید آنرا با ما درمیان بگذارید. اینجا آلبوم جمعی خاطرات ما در خصوص مذاکرات هسته‌ای خواهد بود و با آن در آینده در مورد لحظات مشترک خود حرف می‌زنیم. خاطرات خود را برای ما بفرستید.
