گروه ورزشی مشرق - چهل و چهارمین دوره مسابقات جام ملتهای آمریکای جنوبی موسوم به کوپا آمریکا از روز جمعه 22 خرداد آغاز می شود و تا 14 تیر ادامه خواهد داشت. در گزارش زیر به بررسی گروه اول این مسابقات پرداخته ایم:
شیلی
میزبان مسابقات تا به حال موفق به فتح کوپا امریکا نشده، اما چهار بار به فینال رسیده است. با این حال تیم خورخه سامپائولی با ستارههایی مثل الکسیس سانچس، آرتورو ویدال و البته کلودیو براوو امسال امیدوار است بالاخره طلسم را بکشند. با توجه به نمایشی که از شیلی در جام جهانی دیدیم بازیهای این تیم قطعا جذاب خواهد بود.
سامپائولی که خودش را شاگرد و پیرو مارسلو بیلسا میداند فوتبالی پرفشار و سریع و مستقیم بازی میکند و خیلی راحت تیمش را از 3 دفاع به 4 دفاع تغییر میدهد. با توجه به دیگر تیمهای گروه اول، صعودِ شیلی به مرحله یک چهارم قطعی به نظر میرسد و بعدش هم رقبای احتمالی میزبان تیمهای سوم دو گروه دیگر هستند (احتمالا پرو یا پاراگوئه). بدین ترتیب حضور شیلی در نیمهنهایی بسیار محتمل است.
بازیکنان
دروازهبانها: کلودیو براوو، پائولو گارسس، جانی اررا
مدافعین: میکو آلبورنوس، موریسیو ایسلا، گونسالو خارا، گری مدل، اوخنیو منا، خوسه روخاس
هافبکها: چارلز آرانگوئیس، ژان بوسوژور، کارلوس کارمونا، مارسلو دیاس، ماتیاس فرناندس، فلیپه گوتیرس، آرتورو ویدال، داوید پیسارو، خورخه والدیویا
مهاجمین: الکسیس سانچس، ادواردو بارگاس، آنخلو انریکس، موریسیو پینیا، ادسون پوچ
بولیوی
آمار و ارقام به هیچ وجه به سود بولیوی نیستند. بولیوی در 14 دورهی گذشتهیِ کوپا آمریکا تنها 2 بار موفق به صعود از دور گروهی شده است و از سال 1997 به بعد که در فینال شکست خوردند، دیگر موفق به کسب پیروزی در این تورنمنت نشدهاند. در واقع رکورد عجیب بولیوی این است که از سال 1993 بدین سو، خارج از لا پاس، هرگز موفق به شکست دادن تیمی نشده است. این رکورد تاثیر ارتفاع بالای لا پاس در پیروزیهایِ بولیوی مقابل بزرگان آمریکای جنوبی در خانه را به خوبی نشان میدهد.
اما موریسیو سوریا که خودش به تازگی رهبریِ تیم ملی را به عهده گرفته برای حل این مشکل اعلام کرده که اصلا قرار نیست تیمش را دفاعی بچیند، بلکه راهِ پیروزی را در فوتبال تهاجمی میبیند. در این راه بولیوی به شدت نیاز دارد تا مهاجم سرشناسش، مارسلو مارتینس مورنو، به فرمِ سابقش بازگردد. مورنو که برای تیمهایی چون شاختار دونتسک، ویگان و گرمیو بازی کرده، نزدیک 2 سال است که برای بولیوی گل نزده است. به هرسو حتی یک پیروزی هم در این تورنمنت برای بولیوی پیشرفت محسوب خواهد شد.
بازیکنان
دروازهبانها: خوسه پناریتا، رومل کینونس، اوگو سوارس
مدافعین: ماروین بخارانو، کریستین کویمبرا، رونالد اگینو، میگل اورتادو، لیونل مورالس، رونالد رالدس، ادمیر رودریگس، ادوارد سنتنو
هافبکها: دنی بخارانو، خاسمانی کامپوس، آلخاندرو چوماسرو، پابلو اسکوبار، سباستین گامارا، دامین لیسیو، دامیر میراندا، مارتین اسمدبرگ، والتر بساگا
مهاجمین: مارسلو مارتینس مورنو، ریکاردو پدریل، آلسیدس پنا
مکزیک
مکزیک برای هشتمین بار است که به عنوان میهمانی از منطقهی کونکاکاف پا به کوپا امریکا میگذارد. مکزیکیها هرگز این تورنمنت را نبردهاند، اما از سال 1993 که مهمان همسایههای جنوبیشان شدند، تنها یک بار در دور گروهی حذف شدهاند و دوبار هم به فینال رسیدهاند.
رائول خیمنس یکی از ستارههایِ مکزیک در تونمنت امسال است. خیمنس با اینکه فصلی کابوسوار در اتلتیکو مادرید را سپری کرد و کمتر از 600 دقیقه بازی بهش رسید، اما همچنان مهرهای کلیدی برای تیم ملی محسوب میشود. کنار او البته رافا مارکس افسانهای است که هنوز در 36 سالگی رهبر خط دفاعی مکزیک است. مارکس که اوج فوتبالش را در بارسلونا و موناکو گذراند، حالا در ورونا بازی میکند و بازیخوانیاش همچنان درجه یک است.
اما نکته جالب در مورد مکزیک این است که میگل اررا، مربی تیم، در واقع تیم دومش را به این تورنمنت فرستاده و بازیکنان اصلیاش از جمله چیچاریتو ارناندس، گیرمو اوچوا، اکتور ارنادنس، کارلوس ولا، آندرس گواردادو و جووانی و جاناتان دوس سانتوس را برای گولد کاپ (جامکونکاکاف) که در همین تابستان برگزار میشود، حفظ کرده است. دلیلش هم این است که قهرمانِ گولد کاپ جواز حضور در جام کنفدراسیونهای 2017 در روسیه را خواهد گرفت و قطعا شانس مکزیک برای فتح آن جام بیشتر از کوپا امریکا است.
بازیکنان
دروازهبانها: خوسه کورونا، آلفردو تالابرا، ملیتون ارناندس
مدافعین: خورخه کورال، خراردو فلورس، رافائل مارکس، اوگو آیالا، خولیو دومینگس، کارلوس سالسدو، میگل آنخل اررا، آدریان آلدرته، افرین بلارده
هافبکها: ماریو اسونا، خوان کارلوس مدینا، خاویر گمس، خسوس مانوئل کورونا، خاویر آکینو، لوئیس مونتس، مارکو فابین
مهاجمین: رائول خیمنس، ادواردو اررا، انریکه اسکدا، بیسنته ماتیاس بوسو
اکوادور
بزرگترین ضربه به اکوادور مصدومیت آنتونیو والنسیا بود. هافبکِ باتجربهی منچستر یونایتد که این فصل تحت نظر لویی فن خال به یک مدافع راست مطمئن بدل شد، کوپا امریکا را از دست داد تا یک والنسیایِ دیگر، یعنی انر والنسیا، مهاجمِ وستهم و جفرسون مونتروی سوانسی سیتی امیدِ اول تیمش باشند. تیم گوستاوو کینتروس که از ژانویهی امسال مسئولیت رهبری اکوادور را به عهده گرفته، با استفاده از سرعت والنسیا و مونترو در بازیهای دوستانهی قبل از جام، مقابلِ مکزیک و آرژانتین، نشان داد قادر است هر خط دفاعیای را به دردسر بیندازد. اما مشکل بزرگ اکوادور در خط دفاعی و البته سن کم و کمتجربگی بازیکنانش است که در واقع نسل جدیدی از فوتبال این کشور هستند.
بازیکنان
دروازهبانها: الکساندر دومینگس، استبان درر، لیباردو آسکونا
مدافعین: خوان کارلوس پاردس، فریکسون اراسو، گابریل آچیلیر، اسکار باگویی، خون ناربائس، والتر آیواوی، آرتور مینا، ماریو پینیدا
هافبکها: کریستین نوبوا، رناتو ایبارا، اوسبالدو لاسترا، فیدل مارتینس، جاناتان گونسالس، مایکل آرویو، خوان کاسارس، پدرو کینونس
مهاجمین: انر والنسیا، جیمی آیواوی، جفرسون مونترو، میلر بولانوس
شیلی
میزبان مسابقات تا به حال موفق به فتح کوپا امریکا نشده، اما چهار بار به فینال رسیده است. با این حال تیم خورخه سامپائولی با ستارههایی مثل الکسیس سانچس، آرتورو ویدال و البته کلودیو براوو امسال امیدوار است بالاخره طلسم را بکشند. با توجه به نمایشی که از شیلی در جام جهانی دیدیم بازیهای این تیم قطعا جذاب خواهد بود.
سامپائولی که خودش را شاگرد و پیرو مارسلو بیلسا میداند فوتبالی پرفشار و سریع و مستقیم بازی میکند و خیلی راحت تیمش را از 3 دفاع به 4 دفاع تغییر میدهد. با توجه به دیگر تیمهای گروه اول، صعودِ شیلی به مرحله یک چهارم قطعی به نظر میرسد و بعدش هم رقبای احتمالی میزبان تیمهای سوم دو گروه دیگر هستند (احتمالا پرو یا پاراگوئه). بدین ترتیب حضور شیلی در نیمهنهایی بسیار محتمل است.
دروازهبانها: کلودیو براوو، پائولو گارسس، جانی اررا
مدافعین: میکو آلبورنوس، موریسیو ایسلا، گونسالو خارا، گری مدل، اوخنیو منا، خوسه روخاس
هافبکها: چارلز آرانگوئیس، ژان بوسوژور، کارلوس کارمونا، مارسلو دیاس، ماتیاس فرناندس، فلیپه گوتیرس، آرتورو ویدال، داوید پیسارو، خورخه والدیویا
مهاجمین: الکسیس سانچس، ادواردو بارگاس، آنخلو انریکس، موریسیو پینیا، ادسون پوچ
بولیوی
آمار و ارقام به هیچ وجه به سود بولیوی نیستند. بولیوی در 14 دورهی گذشتهیِ کوپا آمریکا تنها 2 بار موفق به صعود از دور گروهی شده است و از سال 1997 به بعد که در فینال شکست خوردند، دیگر موفق به کسب پیروزی در این تورنمنت نشدهاند. در واقع رکورد عجیب بولیوی این است که از سال 1993 بدین سو، خارج از لا پاس، هرگز موفق به شکست دادن تیمی نشده است. این رکورد تاثیر ارتفاع بالای لا پاس در پیروزیهایِ بولیوی مقابل بزرگان آمریکای جنوبی در خانه را به خوبی نشان میدهد.
اما موریسیو سوریا که خودش به تازگی رهبریِ تیم ملی را به عهده گرفته برای حل این مشکل اعلام کرده که اصلا قرار نیست تیمش را دفاعی بچیند، بلکه راهِ پیروزی را در فوتبال تهاجمی میبیند. در این راه بولیوی به شدت نیاز دارد تا مهاجم سرشناسش، مارسلو مارتینس مورنو، به فرمِ سابقش بازگردد. مورنو که برای تیمهایی چون شاختار دونتسک، ویگان و گرمیو بازی کرده، نزدیک 2 سال است که برای بولیوی گل نزده است. به هرسو حتی یک پیروزی هم در این تورنمنت برای بولیوی پیشرفت محسوب خواهد شد.
دروازهبانها: خوسه پناریتا، رومل کینونس، اوگو سوارس
مدافعین: ماروین بخارانو، کریستین کویمبرا، رونالد اگینو، میگل اورتادو، لیونل مورالس، رونالد رالدس، ادمیر رودریگس، ادوارد سنتنو
هافبکها: دنی بخارانو، خاسمانی کامپوس، آلخاندرو چوماسرو، پابلو اسکوبار، سباستین گامارا، دامین لیسیو، دامیر میراندا، مارتین اسمدبرگ، والتر بساگا
مهاجمین: مارسلو مارتینس مورنو، ریکاردو پدریل، آلسیدس پنا
مکزیک
مکزیک برای هشتمین بار است که به عنوان میهمانی از منطقهی کونکاکاف پا به کوپا امریکا میگذارد. مکزیکیها هرگز این تورنمنت را نبردهاند، اما از سال 1993 که مهمان همسایههای جنوبیشان شدند، تنها یک بار در دور گروهی حذف شدهاند و دوبار هم به فینال رسیدهاند.
رائول خیمنس یکی از ستارههایِ مکزیک در تونمنت امسال است. خیمنس با اینکه فصلی کابوسوار در اتلتیکو مادرید را سپری کرد و کمتر از 600 دقیقه بازی بهش رسید، اما همچنان مهرهای کلیدی برای تیم ملی محسوب میشود. کنار او البته رافا مارکس افسانهای است که هنوز در 36 سالگی رهبر خط دفاعی مکزیک است. مارکس که اوج فوتبالش را در بارسلونا و موناکو گذراند، حالا در ورونا بازی میکند و بازیخوانیاش همچنان درجه یک است.
اما نکته جالب در مورد مکزیک این است که میگل اررا، مربی تیم، در واقع تیم دومش را به این تورنمنت فرستاده و بازیکنان اصلیاش از جمله چیچاریتو ارناندس، گیرمو اوچوا، اکتور ارنادنس، کارلوس ولا، آندرس گواردادو و جووانی و جاناتان دوس سانتوس را برای گولد کاپ (جامکونکاکاف) که در همین تابستان برگزار میشود، حفظ کرده است. دلیلش هم این است که قهرمانِ گولد کاپ جواز حضور در جام کنفدراسیونهای 2017 در روسیه را خواهد گرفت و قطعا شانس مکزیک برای فتح آن جام بیشتر از کوپا امریکا است.
دروازهبانها: خوسه کورونا، آلفردو تالابرا، ملیتون ارناندس
مدافعین: خورخه کورال، خراردو فلورس، رافائل مارکس، اوگو آیالا، خولیو دومینگس، کارلوس سالسدو، میگل آنخل اررا، آدریان آلدرته، افرین بلارده
هافبکها: ماریو اسونا، خوان کارلوس مدینا، خاویر گمس، خسوس مانوئل کورونا، خاویر آکینو، لوئیس مونتس، مارکو فابین
مهاجمین: رائول خیمنس، ادواردو اررا، انریکه اسکدا، بیسنته ماتیاس بوسو
اکوادور
بزرگترین ضربه به اکوادور مصدومیت آنتونیو والنسیا بود. هافبکِ باتجربهی منچستر یونایتد که این فصل تحت نظر لویی فن خال به یک مدافع راست مطمئن بدل شد، کوپا امریکا را از دست داد تا یک والنسیایِ دیگر، یعنی انر والنسیا، مهاجمِ وستهم و جفرسون مونتروی سوانسی سیتی امیدِ اول تیمش باشند. تیم گوستاوو کینتروس که از ژانویهی امسال مسئولیت رهبری اکوادور را به عهده گرفته، با استفاده از سرعت والنسیا و مونترو در بازیهای دوستانهی قبل از جام، مقابلِ مکزیک و آرژانتین، نشان داد قادر است هر خط دفاعیای را به دردسر بیندازد. اما مشکل بزرگ اکوادور در خط دفاعی و البته سن کم و کمتجربگی بازیکنانش است که در واقع نسل جدیدی از فوتبال این کشور هستند.
دروازهبانها: الکساندر دومینگس، استبان درر، لیباردو آسکونا
مدافعین: خوان کارلوس پاردس، فریکسون اراسو، گابریل آچیلیر، اسکار باگویی، خون ناربائس، والتر آیواوی، آرتور مینا، ماریو پینیدا
هافبکها: کریستین نوبوا، رناتو ایبارا، اوسبالدو لاسترا، فیدل مارتینس، جاناتان گونسالس، مایکل آرویو، خوان کاسارس، پدرو کینونس
مهاجمین: انر والنسیا، جیمی آیواوی، جفرسون مونترو، میلر بولانوس