به گزارش گروه دفاع و امنيت مشرق، تا پايان جنگ تحميلي بار تمام عمليات هاي هوايي در عمق زياد در خاک دشمن، بر دوش جنگنده بمب افکن بسيار مشهور اف-4 فانتوم بود. اين هواپيما با دو مدل دي و ئي به ايفاي اين مأموريت هاي خطير مي پرداخت و نتايج بسيار خوبي نيز گرفت. اما نبود سلاح هاي هدايت دقيق به تعداد انبود و عدم وجود سلاح هاي دورايستا در آن برهه زماني، تلفاتي بر ناوگان اين پرنده کارکشته وارد کرد. پس از پايان جنگ، با درايت شهيد منصور ستاري و ساير کارشناسان نهاجا، هواپيماي بمب افکن تاکتيکي سوخو-24 (ملقب به فنسر يا شمشيرباز) به عنوان يک هواپيماي جنگي با مأموريت تخصصي ضربتي و بمباران خريداري شد.
اين هواپيما اما به صورت استاندارد به تسليحات دورايستا مجهز بود. هر چند که با کارشکني روسها، از ابتدا با توانمندي کامل عمل نمي کرد ولي چند سال گذشته را بايد سالهاي تجديد حيات اين پرنده براي نهاجا دانست؛ زيرا قابليت هاي متنوعي از اين پرنده ارزشمند احيا شد. از آن جمله قابليت سوختگيري اين بمب افکنها از يکديگر بود.
با اين امکان، برد پروازي اين هواپيما بدون اتکا به سوخت رسان هاي غول پيکر، افزايش چشمگيري مي يابد؛ قابليتي که جاي آن براي فانتوم هاي نهاجا خالي بود و شايد تعداد عملياتهايي که اف-4هاي ايران در خاک عراق مبادرت به سوختگيري هوايي کردند به کمتر از انگشتان دست برسد.
البته عمده اين نقص، به روش سوختگيري هوايي فانتوم که از نوع ماده است، برمي گردد. در حالي که در همان سالها، ميراژهاي اف-1 عراقي، با بهره گيري از قابليت سوختگيري جنگنده از جنگنده، تا عمق قابل توجهي از خاک ايران و حتي تا مازندران نفوذ مي کردند. البته اف-14هاي نهاجا نيز که سامانه سوختگيري آنها از نوع لوله اي مي باشد، تجربه سوختگيري از فانتوم ها را داشتند، اما اف-14ها اساساً‌ مأموريت ديگري غير از نفوذ به عمق خاک دشمن دارند.
با اين روش سوختگيري، جنگنده اي که نقش سوخترسان را ايفا مي کند نيز تا ميزان زيادي از بيشينه برد خود به همراه گروه بمباران کننده وارد فضاي دشمن مي شود و در منطقه اي امن، با سوخت دهي به گروه حمله، راه برگشت را در پيش مي گيرد و هواپيماهاي حمله کننده مي توانند به برد بيشتري دست يابند. حال با احياي اين قابليت در سوخو-24هاي نهاجا اين بمب افکن تاکتيکي 22ونيم متري، قابليت رسيدن به مسافت بيش از 1800 کيلومتري را با حمل محموله جنگي يافته است؛ مسافتي که براي ضربه زدن به هر هدفي تا شرق درياي مديترانه کاملاً کافي است.

سوخوي-24 در آستانه سوختگيري به کمک سامانه سوخت رساني اوپاز

از ديگر توانمندي هاي احيا شده اين پرنده، توانايي بمباران دقيق در شب است که به معناي حمله به دشمن در تمام ساعات شبانه روز خواهد بود. در شب به دليل کاهش قابل توجه امکان رؤيت شدن چشمي، احتمال موفقيت حمله با توجه به عنصر مهم غافلگيري، بالاتر است. همچنين طبق اعلام معاون عمليات نيروي هوايي ارتش، سامانه هاي الکترونيکي اين هواپيما نيز احيا و موشک هاي دوربرد آن نيز عملياتي شده است.
* توانايي سوخو 24 براي مقابله با پاتريوت آمريکا
با رجوع به منابع، اين موشک ها مي تواند شامل انواع کي-اچ 28،58،59،31 به ترتيب با بيشينه برد 110، 250، 285 و 110 کيلومتر در مدل هاي مختلف آنها باشد. موشک هاي ياد شده عمدتاً ضد رادار و ضدکشتي هستند هر چند که در فهرست تسليحات فنسر، موشک هاي هوا به سطح هدايت تلويزيوني با برد چند ده کيلومتر نيز ديده مي شود.
نمونه هاي نمايش داده شده طي ماههاي اخير در کشور، شامل موشک ضد رادار کي-اچ 58 و موشک هاي هدايت ليزري و اپتيکي کي-اچ-29 و موشک کي-اچ-25 مي شود. موشک کي-اچ-25 در مدلهاي مختلف برد 10 تا 40 کيلومتر داشته و داراي مدل هاي متنوع هدايت از جمله راداري، ليزري،‌ اپتيکي و ضد رادار بوده و سرعتي از 300 تا 670 متر بر ثانيه دارد که بايد سرعتي هواپيما در لحظه پرتاب را نيز به عنوان عامل کمکي در نظر داشت.

موشک کي-اچ-25

موشک کي-اچ-58 بردي حدود 46 تا 250 کيلومتر و سرعت 3.6 ماخ معادل 3823 تا 4410 کيلومتر بر ساعت بسته به ارتفاع پرتاب دارد. سرعت سرسام آور اين موشک علاوه بر دشوار کردن امکان انهدام آن توسط سامانه هاي دفاعي و گرفتن فرصت واکنش از دشمن، اجراي عمليات سرکوب پدافند هوايي دشمن را نيز با سرعت بيشتري ممکن مي سازد زيرا اين سرعت ها معادل 1062 تا 1225 متر در هر ثانيه است يعني تا عقربه ثانيه شمار ساعت، يک گام به جلو حرکت مي کند، موشک مذکور بيش از يک کيلومتر به سوي هدف پيشروي کرده و بنابراين در کمتر از يک دقيقه با سر جنگي 149 کيلوگرمي خود به بردهاي زير 75 کيلومتر دست مي يابد و براي انهدام مجموعه هاي راداري سامانه دفاع هوايي پاتريوت آمريکا با بيشترين برد 160 کيلومتر، نهايتاً به 2.5 دقيقه زمان نياز دارد.

موشک ضد رادار کي-اچ-58

با در اختيار داشتن و عملياتي کردن اين نوع از موشک ها، عملاً نيروي هوايي کشورمان صاحب توان چشمگيري در عمليات سرکوب پدافند هوايي دشمن شده است؛ تواني که به معناي در هم شکستن ديوارهاي قلعه دشمن تلقي مي شود.

به گزارش مشرق، موشک هاي کي-اچ-29 بردهاي 10 تا 30 کيلومتر را در نمونه هاي مختلف پوشش مي دهد و با سرجنگي 320 کيلوگرمي خود، ‌اهداف بزرگ نيز از نابودي در امان نخواهند بود. اين موشک ها با توجه به رده مأموريتي خود از سرعت مناسبي برخوردار هستند که بين 250 تا حدود 410 متر بر ثانيه در نمونه هاي مختلف است. اين سلاح ها در زمره تسليحات هدايت دقيق سوخو-24هاي نهاجا قرار داشته و در عمليات ضربتي، بسيار مورد توجه قرار دارند.

هر دو نمونه تلويزيوني(جلو) و ليزري موشک کي -اچ-29 در رژه روز ارتش

بدين ترتيب مي توان سوخو-24 فنسر را که قابليت حمل حداکثر 8000 کيلوگرم محموله جنگي را دارد، يکي از دستان بلند نهاجا براي مأموريت هاي آينده دانست. احياي قابليت هاي الکترونيکي،‌ از جمله سامانه هاي جنگ الکترونيک و ضد جنگ الکترونيک به اجراي امن تر و افزايش بقاپذيري در مأموريت هاي نفوذي در خاک دشمن کمک شاياني مي کند و شايد به جرأت بتوان گفت در عصر حاضر بدون پشتيباني الکترونيکي نمي توان در صحنه نبرد کاري از پيش برد.