به گزارش مشرق، محمدحسین جوادی عضو انجمن مددکاران اجتماعی ایران، در خصوص وضعیت تکدی‌گری در جامعه و راهکارهای کاهش یا حذف آن، اظهار داشت: پدیده تکدی‌گری موضوعی است که نمی‌توان با آن به صورت طرح ضربتی برخورد کرد چراکه موضوعی زاییده مسائل اجتماعی است.
وی ادامه داد: زمانی که جامعه فقر را به عنوان یک آسیب تجربه می کند قاعدتا بستری تکدی گری هم رشد پیدا می‌کند اما اینکه چرا در تهران پدیده تکدی گری تا این حد گسترده شده بایداز منظر پدیدار شناسی و عمیق بررسی شود چراکه عده ای از افراد متکدی توسط افراد سودجو مورد سواستفاده قرار گرفته و به تکدی گری گمارده می شوند.
عضو انجمن مددکاران اجتماعی ایران همچنین گفت: متاسفانه در حالت مذکور اعتماد مردمی که به این نوع از متکدیان کمک می کنند به تاراج می رود و آنها با عوام فریبی از مردم رشوه عاطفی می گیرند لذا باید با آنها به صورت جدی برخورد کرد و بحث حمایتی از آنها در این حالت متفاوت است زیرا پشت قضیه موضوع دیگری است.
وی افزود: در راه ساماندهی متکدیان می توان از تجربه های موفق دنیا استفاده کرد که یکی از آنها استفاده از خیریه ها و بخش مردمی است، مثلا سال 1601 قانون فقرای الیزابت در انگلستان تصویب شد که تا سال 1834 اعتبار داشت، متکدیان را به چند دسته تقسیم می کرد و در حوزه خدمات اجتماعی یک مرجع است.
جوادی تصریح کرد: ما نیز باید این تقسیم بندی را در خصوص متکدیان انجام دهیم به طور مثال متکدیان سالمند یا معلول به مراکز خاص نگهداری این اقشار سپرده شوند یا آنهایی که به لحاظ فیزیکی سالم هستند مورد آموزش حرفه ای قرار گیرند، متاسفانه در کشور ما ملقمه‌ای از اقدامات انجام می شود که در نهایت نتیجه مورد نظر را نمی دهد.
وی بیان کرد: باید حوزه اجتماعی را تقویت کنیم، کار را به مردم بسپاریم و نهادهای مذهبی را درگیر ماجرا کنیم. از سوی دیگر باید توجه کرد که با آگاهی دادن به مردم از دادن پول مستقیم به متکدیان بپرهیزند زیرا کاملا مشخص است که یک نوجوان 12 ساله با یک نوزاد در بغل نمی تواند یک متکدی باشد.
عضو انجمن مددکاران گفت: در زمینه ساماندهی اوضاع تکدی گری شهرداری و وزارت رفاه نقش پررنگ تری دارند و می توانند با هدایت نهادهای تخصصی و مردمی نقش سیاستگذاری داشته باشند.
وی ادامه داد: زمانی که جامعه فقر را به عنوان یک آسیب تجربه می کند قاعدتا بستری تکدی گری هم رشد پیدا می‌کند اما اینکه چرا در تهران پدیده تکدی گری تا این حد گسترده شده بایداز منظر پدیدار شناسی و عمیق بررسی شود چراکه عده ای از افراد متکدی توسط افراد سودجو مورد سواستفاده قرار گرفته و به تکدی گری گمارده می شوند.
عضو انجمن مددکاران اجتماعی ایران همچنین گفت: متاسفانه در حالت مذکور اعتماد مردمی که به این نوع از متکدیان کمک می کنند به تاراج می رود و آنها با عوام فریبی از مردم رشوه عاطفی می گیرند لذا باید با آنها به صورت جدی برخورد کرد و بحث حمایتی از آنها در این حالت متفاوت است زیرا پشت قضیه موضوع دیگری است.
وی افزود: در راه ساماندهی متکدیان می توان از تجربه های موفق دنیا استفاده کرد که یکی از آنها استفاده از خیریه ها و بخش مردمی است، مثلا سال 1601 قانون فقرای الیزابت در انگلستان تصویب شد که تا سال 1834 اعتبار داشت، متکدیان را به چند دسته تقسیم می کرد و در حوزه خدمات اجتماعی یک مرجع است.
جوادی تصریح کرد: ما نیز باید این تقسیم بندی را در خصوص متکدیان انجام دهیم به طور مثال متکدیان سالمند یا معلول به مراکز خاص نگهداری این اقشار سپرده شوند یا آنهایی که به لحاظ فیزیکی سالم هستند مورد آموزش حرفه ای قرار گیرند، متاسفانه در کشور ما ملقمه‌ای از اقدامات انجام می شود که در نهایت نتیجه مورد نظر را نمی دهد.
وی بیان کرد: باید حوزه اجتماعی را تقویت کنیم، کار را به مردم بسپاریم و نهادهای مذهبی را درگیر ماجرا کنیم. از سوی دیگر باید توجه کرد که با آگاهی دادن به مردم از دادن پول مستقیم به متکدیان بپرهیزند زیرا کاملا مشخص است که یک نوجوان 12 ساله با یک نوزاد در بغل نمی تواند یک متکدی باشد.
عضو انجمن مددکاران گفت: در زمینه ساماندهی اوضاع تکدی گری شهرداری و وزارت رفاه نقش پررنگ تری دارند و می توانند با هدایت نهادهای تخصصی و مردمی نقش سیاستگذاری داشته باشند.
