به گزارش مشرق، اشتغال و بیکاری یکی از مهمترین متغیرهای اقتصادی است که همواره مورد توجه مسئولان سیاستگذاری کشور است.
آمارها نشان میدهد که در پاییز 1393 در حدود 2.25 میلیون نفر جمعیت بیکار در کشور وجود داشته و نرخ بیکاری در این فصل برابر با 10.5 درصد بوده است. در مورد جوانان نیز جمعیت بیکار در پاییز 1393 برابر 760.6 هزار نفر و نرخ بیکاری 25.7 درصد بوده است.
اگر تعداد دو میلیون و 34 هزار نفر اشتغال ناقص را به جمعیت بیکاران اضافه کنیم، در مجموع حدود 4 میلیون و 300 هزار نفر جویای کار در اقتصاد ایران وجود دارند که ضرور اولویتبخشی به ایجاد اشتغال را در اقتصاد نشان میدهد. به خصوص آنکه شواهدی از وضعیت رشد بدون اشتغال در دهه 800 اقتصاد ایران وجود دارد.
طبق بررسی صورت گرفته توسط مرکز پژوهشهای مجلس، چنانچه شرایط سالهای آتی همانند سالهای دهه 1390 باشد، با در نظر گرفتن متوسط رشد اقتصادی سالانه 3 درصد (برای دوره 1393 - 1400) و نرخ مشارکت 37.3 درصدی جمعیت فعال کشور (نرخ مشارکت اعلامی مرکز آمار ایران برای فصل پاییز سال 1393)، در سال 1400 کل جمعیت بیکار، جمعیت بیکار جوان و جمعیت بیکار با تحصیلات عالی کشور به ترتیب برابر با 4.48 میلیون نفر، 373.8 هزار نفر و 3.7 میلیون نفر و همچنین نرخ بیکاری کل، جوانان و تحصیلکردگان عالی به ترتیب برابر با 17، 11 و 42.4 درصد خواهد بود.
نکته مهم دیگر مربوط به نرخ مشارکت است که در پاییز سال 1393 برابر با 37.3 درصد (متوسط نرخ مشارکت در دوره 1384 – 1392 برابر با 39 درصد) بوده است. به عبارتی، در پاییز 1393 تنها 37.3 درصد از جمعیت فعال کشور حاضر به عرضه کار خود در بازار کار بودهاند که خود معضلی برای کشور محسوب میشود، زیرا بخش بزرگی از جمعیت فعال کشور (62.7 درصد جمعیت فعال) به دلایل مختلف حاضر نیستند که کار خود را عرضه کنند.
در سوی دیگر، چنانچه نرخ مشارکت جمعیت فعال کشور افزایش یافته و تمهیداتی برای ایجاد اشتغال وجود نداشته باشد، آنگاه جمعیت بیکار و نرخ بیکاری شدیدا افزایش مییابد.
در رابطه با اشتغال راهبردی ویژهای از سوی دولت اعلام نشده است. در این شرایط، دولت نهتنها راهکاری برای اشتغالزایی ارائه نکرده و تمام راهکارها در حد طرح روی کاغذ باقی مانده است، بنابراین با گذشت دو فصل از آمار بیکاری و اضافه شدن تعداد بیکاران، میتوان گفت اکنون بیکاری در کشور از مرز بحران هم فراتر رفته و نیازمند نسخه اورژانسی است.
در همین رابطه، حمید حاجاسماعیلی، کارشناس حوزه اشتغال معتقد است که «دولت برنامهای برای اشتغالزایی در بازار کار کشور ندارد.»
به گفته وی، «بیشترین تلاش دولت یازدهم کنترل نرخ تورم بوده و این در حالی است که نتوانست طی یک سال اخیر سرمایهگذاری جدیدی را در بازار کار انجام بدهد.»
حاجاسماعیلی با تاکید بر لزوم حمایت دولت از بنگاههای تولیدی کشور، تاکید میکند: «دولت باید بتواند به بنگاههای موجود در کشور کمک کند تا ظرفیتهای از دست رفته خود را احیا کنند.»
این کارشناس بازار کار با بیان اینکه هم اکنون دولت برای حفظ اشتغال موجود هیچ برنامه جدیدی را نتوانسته است ارائه دهد و به منظور حفظ اشتغال دولت باید اولویت کاری خود را برای رسیدگی به مشکلات بنگاههای تولیدی اختصاص دهد.»
وی با اشاره به افزایش نرخ بیکاری، متذکر میشود که طی سالهای اخیر 25 درصد از مشاغل پایدار کشور از بین رفته است.»
به اعتقاد حاجاسماعیلی، «متاسفانه بیکاری باعث میشود تا برخی از افراد برای فرار موقت از بیکاری به دانشگاهها بروند، اما باید بدانیم که دوباره با درخواستهای جدید و توقعات بالاتری در آینده نزدیک برای جستجوی کار باز خواهند گشت.»
با این اوصاف، به اعتقاد حاجاسماعیلی، آمارها نشان میدهد که بیش از 50 درصد جمعیت کشور زیر 31 سال سن دارند و این گروهها به شدت به دنبال کار هستند، بنابراین دولت باید بگوید برای جذب این افراد در بازار کار، چه اقداماتی انجام داده است؟»
منبع: افکارنیوز
آمارها نشان میدهد که در پاییز 1393 در حدود 2.25 میلیون نفر جمعیت بیکار در کشور وجود داشته و نرخ بیکاری در این فصل برابر با 10.5 درصد بوده است. در مورد جوانان نیز جمعیت بیکار در پاییز 1393 برابر 760.6 هزار نفر و نرخ بیکاری 25.7 درصد بوده است.
اگر تعداد دو میلیون و 34 هزار نفر اشتغال ناقص را به جمعیت بیکاران اضافه کنیم، در مجموع حدود 4 میلیون و 300 هزار نفر جویای کار در اقتصاد ایران وجود دارند که ضرور اولویتبخشی به ایجاد اشتغال را در اقتصاد نشان میدهد. به خصوص آنکه شواهدی از وضعیت رشد بدون اشتغال در دهه 800 اقتصاد ایران وجود دارد.
طبق بررسی صورت گرفته توسط مرکز پژوهشهای مجلس، چنانچه شرایط سالهای آتی همانند سالهای دهه 1390 باشد، با در نظر گرفتن متوسط رشد اقتصادی سالانه 3 درصد (برای دوره 1393 - 1400) و نرخ مشارکت 37.3 درصدی جمعیت فعال کشور (نرخ مشارکت اعلامی مرکز آمار ایران برای فصل پاییز سال 1393)، در سال 1400 کل جمعیت بیکار، جمعیت بیکار جوان و جمعیت بیکار با تحصیلات عالی کشور به ترتیب برابر با 4.48 میلیون نفر، 373.8 هزار نفر و 3.7 میلیون نفر و همچنین نرخ بیکاری کل، جوانان و تحصیلکردگان عالی به ترتیب برابر با 17، 11 و 42.4 درصد خواهد بود.
نکته مهم دیگر مربوط به نرخ مشارکت است که در پاییز سال 1393 برابر با 37.3 درصد (متوسط نرخ مشارکت در دوره 1384 – 1392 برابر با 39 درصد) بوده است. به عبارتی، در پاییز 1393 تنها 37.3 درصد از جمعیت فعال کشور حاضر به عرضه کار خود در بازار کار بودهاند که خود معضلی برای کشور محسوب میشود، زیرا بخش بزرگی از جمعیت فعال کشور (62.7 درصد جمعیت فعال) به دلایل مختلف حاضر نیستند که کار خود را عرضه کنند.
در سوی دیگر، چنانچه نرخ مشارکت جمعیت فعال کشور افزایش یافته و تمهیداتی برای ایجاد اشتغال وجود نداشته باشد، آنگاه جمعیت بیکار و نرخ بیکاری شدیدا افزایش مییابد.
در رابطه با اشتغال راهبردی ویژهای از سوی دولت اعلام نشده است. در این شرایط، دولت نهتنها راهکاری برای اشتغالزایی ارائه نکرده و تمام راهکارها در حد طرح روی کاغذ باقی مانده است، بنابراین با گذشت دو فصل از آمار بیکاری و اضافه شدن تعداد بیکاران، میتوان گفت اکنون بیکاری در کشور از مرز بحران هم فراتر رفته و نیازمند نسخه اورژانسی است.
در همین رابطه، حمید حاجاسماعیلی، کارشناس حوزه اشتغال معتقد است که «دولت برنامهای برای اشتغالزایی در بازار کار کشور ندارد.»
به گفته وی، «بیشترین تلاش دولت یازدهم کنترل نرخ تورم بوده و این در حالی است که نتوانست طی یک سال اخیر سرمایهگذاری جدیدی را در بازار کار انجام بدهد.»
حاجاسماعیلی با تاکید بر لزوم حمایت دولت از بنگاههای تولیدی کشور، تاکید میکند: «دولت باید بتواند به بنگاههای موجود در کشور کمک کند تا ظرفیتهای از دست رفته خود را احیا کنند.»
این کارشناس بازار کار با بیان اینکه هم اکنون دولت برای حفظ اشتغال موجود هیچ برنامه جدیدی را نتوانسته است ارائه دهد و به منظور حفظ اشتغال دولت باید اولویت کاری خود را برای رسیدگی به مشکلات بنگاههای تولیدی اختصاص دهد.»
وی با اشاره به افزایش نرخ بیکاری، متذکر میشود که طی سالهای اخیر 25 درصد از مشاغل پایدار کشور از بین رفته است.»
به اعتقاد حاجاسماعیلی، «متاسفانه بیکاری باعث میشود تا برخی از افراد برای فرار موقت از بیکاری به دانشگاهها بروند، اما باید بدانیم که دوباره با درخواستهای جدید و توقعات بالاتری در آینده نزدیک برای جستجوی کار باز خواهند گشت.»
با این اوصاف، به اعتقاد حاجاسماعیلی، آمارها نشان میدهد که بیش از 50 درصد جمعیت کشور زیر 31 سال سن دارند و این گروهها به شدت به دنبال کار هستند، بنابراین دولت باید بگوید برای جذب این افراد در بازار کار، چه اقداماتی انجام داده است؟»
منبع: افکارنیوز