به گزارش مشرق، محققان این مطالعه توانستند ژن هایی را که در این فرآیند نقش دارند و مسئول تغییرات بدن در شبانه روز هستند کشف کنند، اما هنوز از چگونگی این ارتباط مطمئن نیستند.

تحقیقات قبلی نشان داده است افرادی که دیروقت یا هنگام شب غذا می‌خورند، نسبت به افرادی که در ساعات اولیه روز عادت به غذا خوردن دارند، بیشتر در معرض خطر بیماریهای قلبی قرار دارند.

پژوهشگران برای فهمیدن اینکه آیا تغییر الگوهای غذا خوردن می‌تواند بر سلامت قلب و پیشگیری از بیماری‌های قلبی-عروقی تاثیر داشته باشد یا نه، آزمایشی روی مگس های 14 روزه انجام دادند. در این آزمایش به یک گروه از مگس ها، رژیم غذایی آرد ذرت داده و به آنها اجازه داده شد تا در تمام طول روز غذا بخورند و گروه دوم تنها 12 ساعت در روز مجاز به خوردن بودند.

طی چند هفته، میزان غذایی که مگس ها خورده بودند و همچنین خواب، وزن و سلامتی قلب آنها بررسی و ثبت شد. بعد از سه هفته مشخص شد مگس هایی که محدود به 12 ساعت تغذیه در روز بودند، خواب بهتری داشتند، وزن اضافه نکردند و قلب آنها سالم تر از مگس های گروه دیگر بود. بعد از 5 هفته نیز نتایج مشابهی به دست آمد. پژوهشگران چند بار این آزمایش را تکرار کردند تا در نهایت متقاعد شدند که این نتایج به جوان یا پیر بودن مگسها ربطی ندارد و در حقیقت به دلیل محدود شدن زمان تغذیه بوده است.

پس از این آزمایش، آزمایش دیگری صورت گرفت تا مشخص شود کدام ژن در نتیجه محدود شدن زمان تغذیه تغییر یافته است. نتیجه آزمایش نشان داد که در مگس هایی که ژن mETC آنها جهش یافت، محدود کردن زمان تغذیه سبب افزایش حفاظت بدن در برابر بیماری های قلبی ناشی از کهولت سن شد، در حالی که در مورد ژن های دیگر هیچ مزایایی مشاهده نشد.

البته برای تعمیم این مطالعه به انسان موانعی وجود دارد که باید روشن شود. انسان ها همیشه یک نوع غذا مصرف نمی‌کنند و سبک زندگی آنها عامل تعیین کننده زمان غذا خوردن آنهاست. با این حال پژوهشگران خوش بین هستند که این نتایج بتواند برای سلامتی انسان و مشکلات مربوط به چاقی و بیماریهای قلبی-عروقی فوایدی داشته باشد.