وی افزود: توافق وین نه یک پرونده در ارتباط با جمهوری اسلامی ایران بلکه یک پرونده در ارتباط با نظم بین‌المللی و منطقه‌ای است و بیش از آنکه مفاد توافقنامه از اهمیت برخوردار باشد نفس امضای یک توافق بین ایران و شش قدرت بزرگ جهانی مطرح است.
کارشناس امور بین‌الملل با بیان اینکه ایران به واسطه یک تفاهم‌نامه متکی بر دکترین تعامل سازنده دریافت: اگر می‌خواهد آینده خود را در یک مسیر و ریل درست که همان خردمندانه است حرکت دهد باید تصویری درست و راه رسیدن به این تصویر مطلوب را فراهم کند.
مطهرنیا ادامه داد: دکترین تعامل سازنده اگرچه پرچم‌دارش دولت یازدهم است اما این در واقع به سند چشم‌انداز جمهوری اسلامی ایران برمی‌گردد که ما در این سند شاهد فضایی هستیم که دکترین تعامل سازنده به عنوان اصلی‌ترین عنصر در ارتباط ایران با نظام بین الملل و در عرصه سیاست خارجی ایران مطرح شده است.
وی تصریح کرد: امروز باید بگوییم یکی از اصول اساسی سند چشم‌انداز جمهوری اسلامی تحت عنوان دکترین تعامل سازنده با جهان توسط دولت یازدهم عملیاتی شد و این یکی از بزرگترین موفقیت‌ها است.
این کارشناس امور بین‌الملل معتقد است که ایران وارد کلوپ قدرت بین‌المللی شد و این خود یک دستاورد است؛ همه می‌گویند 1+5 یعنی 5 قدرت بزرگ بین‌المللی که دارای حق عضویت وتو در شورای امنیت سازمان ملل دارند.
مطهرنیا با تأکید بر اینکه الگوی نظم آینده جهان متکی بر دنیای تک چند قطبی است، گفت: بنابراین 5 قدرت بزرگ جهان با ابرقدرت باقیمانده از متن گذشته تاریخ بین‌الملل یعنی نظام دوقطبی امروز 1+5 را از نظر سیاسی تشکیل می‌دهند. پس ایران پس از این توافق به کلوپ قدرت می‌پیوندد و این اشتباه بزرگ تاریخی که ایران پس از جنگ جهانی دوم با اینکه پل پیروزی متفقین قرار گرفت اما وارد متفقین نشد نباید مجددا تکرار شود.
وی خاطرنشان کرد: ما امروز باید پیروزی جهانی را جشن بگیریم چرا که ایران در کلوپ قدرت جهانی می‌تواند با تعامل سازنده وارد شود.
به گفته این کارشناس امور بین‌الملل گفت‌وگو و گفتمان ما را معطوف به روایت‌های پاک، صادقانه، صمیمانه، صریح و صبورانه از طرف تیم دیپلماسی ایران مطرح شد و توانست با صبوری حد بالای ظریف و همراهانش صلح را برای منطقه و نظام بین‌الملل به همراه بیاورد.
مطهرنیا معتقد است که امروز ایران به جای سفیر جنگ و سفیر خشونت برای ملت‌های جهان سفیر صلح، امنیت، آرامش برای ملت‌های جهان خواهد بود و این یک دستاورد اصلی است.
وی با پذیرش این موضوع که ما در این توافق امتیازاتی را گرفته و امتیازاتی را داده‌ایم، گفت: بازی برد - برد است. این دلیل نمی‌شود که ما به طور مطلق بگوییم همه چیز در توافق به نفع ما و یا همه چیز به نفع رقیب ما بوده است.
این کارشناس امور بین‌الملل ادامه داد: وقتی از بازی برد - برد سخن می‌گوییم باید بر این نکته تأکید کنیم که هر دو طرف میز مذاکره به اندازه وزن، قدر و منزلت خود توانسته‌اند به دستاوردهایی دست پیدا کنند. اگر نیک بنگریم بالغ بر 50 درصد از قدرت جهان آن سوی میز با قدرتی در نظام بین‌الملل سخن گفتند که از منظر قدرت سخت (HARD POWER) به هیچ وجه در بین قدرت‌های بزرگ جهانی مطرح نبوده‌اند و در اندازه‌گیری قدرت‌های ملی قدرت‌ها به آن توجه نمی‌شد.
به گفته مطهرنیا امروز ایرانی که در این مرتبه بود در برابر شش قدرت جهانی در یک وضعیت متعادل نشست و توانست حقوق حقه خود را بگیرد و در یک گفت‌وگوی سازنده تعاملی را به عمل بیاورد که این تعامل بتواند برای ایران، منطقه و نظام بین‌الملل پیام‌های بسیار آشکاری داشته باشد.
وی با تأکید بر اینکه توافقنامه وین یک توافقنامه بسیار خوب برای جمهوری اسلامی ایران تلقی می‌شود، گفت: چشم‌انداز کار امروز بستگی به متن و اجرای قرارداد وین دارد و اراده حکومتی برای اجرای آن در طرفین بسیار حائز اهمیت است.
مطهرنیا تصریح کرد: ایران و آمریکا باید بپذیرند که ژنوم ژئوپلتیک آنها که من معتقدم این ژنوم ژئوپلتیک ایران و آمریکا است حالتی همگرا دارد به عبارت دیگر ایران یک قدرت بزرگ منطقه‌ای در خلیج فارس و فلات ایران و آمریکا نیز بزرگترین قدرت جهانی و ابرقدرت باقیمانده است.
«امریکا به ایران از نظر الزام کد ژئوپلتیک نیاز دارد و ما نیز از لحاظ الزام شریک استراتژیک در جهان می‌توانیم نسبت به دیگران به آمریکایی‌ها بیشتر اعتماد کنیم. من معتقدم هیچ بازیگری قابل اعتماد نیست البته آمریکا نیز قابل اعتماد نیست. اگر قرار است بین بازیگران متعدد و متکثری که هم‌اکنون در جهان وجود دارند به بازیگر نرد بازی ببازیم آمریکا نسبت به دیگران تأکید می‌کنم نسبت به دیگران بسیار قابل اعتمادتر است.
