عَلَم‌کش، هم توان فیزیکی مى خواهد و هم مهارت در کنترل و مدیریت آن! به تعبیر عوام‌الناس باید لنگر عَلَم و به تعبیر مهندسی، ممان اینرسی پیوسته(!) را که روی تکیه‌‌گاه فشار وارد می‌کند اداره کند!
رهبری عزیز، کار اجرائی را به «عَلَم کشی» تشبیه می‌کنند و می‌فرمایند وقتی عَلَم مسؤولیت بر عهده کسی گذاشته شد همه باید به او کمک کنند و سختی مسؤولیت او را درک کنند. (نقل به مضمون)
عكس، مربوط به يكى از هيئات عزادارى حسينى است.
*** پی نوشت **********
وقتی عَلَم‌کش خسته می‌شود با یک "یاعلی" به اطرافیان حالی می‌کند تا کمک‌اش کنند و دیگری زیر بار برود!
برخی افراد تازه‌کار و مدعی هم که اول بار زیر علم می‌روند با فرياد "ول کن آقا"!، "برو کنار"!
اطرافیان دلسوز را پراکنده می‌کنند ولى پس از چند قدم کوتاه، درمانده می‌شوند و یاعلی می‌گویند.
بدتر از آن هم کسانی هستند که یه راست دارند می‌روند توی جوی کنار خیابان ولی باز هم "ياعلی" نمی‌گویند! بعضی‌ها هم از اول که عَلَم را می‌‌گیرند از سنگینی آن، طورى می‌نشینند که نمی‌توانند از جا بلند شوند! ولی باز می‌گویند آقا برو کنار! می‌خوام بلند شم!!
همکاری و موفقیت را از عَلَم‌کش‌های حرفه‌ای، مؤمن و فهمیده یاد بگیریم..."
