به گزارش مشرق، تیم ملی فوتبال ایران با بازگشت کارلوس کی‌روش، سرمربی پرتغالی این تیم از روز پنجشنبه استارت کار خود را برای حضور در ادامه رقابت‌های مقدماتی جام جهانی 2018 روسیه خواهد زد و این در حالی است که تیم ملی فوتبال ایران برای آماده‌سازی دیدارهای پیش‌رو، همچنان دغدغه‌هایی دارد که در گزارشی آنها را مرور خواهیم کرد.
*تیم ملی بدون زمین، بدون لباس
تیم ملی از روز 5 شهریور کار خود را برای دو دیدار پیش رو مقابل تیم‌های گوام و هند در حالی آغاز می‌کند که پیش از این، استارت کار شاگردان کی‌روش در سال جاری برای آماده سازی رقابت‌های مقدماتی جام جهانی از ورزشگاه دستگردی خورده بود و به نظر می‌رسید با ابراز رضایت کادرفنی تیم ملی، این ورزشگاه برای ادامه تمرینات این تیم حفظ شود.
در حالی که به نظر می‌رسید با باقی ماندن دستگردی برای شاگردان کی‌روش، حداقل نگرانیها در خصوص زمین تمرین را برای تیم ملی کاهش دهد، اما به ناگهان ورق برگشته و این زمین در اختیار تیم ملی عراق برای دیدارهای مقدماتی جام جهانی 2018 قرار گرفت تا دوباره نگرانیها در این خصوص افزایش پیدا کند.
حالا نیز از کادرفنی تیم ملی خبر می‌رسد که حضور در ورزشگاه دستگردی به طور کلی برای مرحله جدید تمرینات تیم ملی منتفی شده و این تیم باید در دور جدید تمریناتش از پنجشنبه کارش را در زمین بی کیفیت و چمن خراب کمپ تیم‌های ملی آغاز کند.
از سوی دیگر قرارداد با آل‌اشپورت نیز برای تأمین لباس‌های تیم ملی به پایان رسیده و در حالی که طرفین برای تمدید قرارداد به توافق رسیده‌‌اند، قرار است این قرارداد از ابتدای سال 2016 تمدید شده و به مدت 3 سال تا پایان سال 2018 ادامه پیدا کند و این یعنی اینکه حدود 5 ماه باقی مانده تا تمدید دوباره با آل‌اشپورت، فدراسیون باید برای 5 دیدار تیم ملی در مقدماتی جام جهانی روسیه و دیدار تدارکاتی با ژاپن، از آل‌اشپورت خارج از چارچوب قراردادش، لباس خریداری کند که هنوز در این مورد، مسئولان فدراسیون فوتبال و کادرفنی تیم ملی به جمع‌بندی نرسیده‌اند که این موضوع نشان می‌دهد در فاصله حدود دو هفته مانده تا دیدار با گوام، تکلیف لباس‌هایی که قرار است تیم ملی با آنها به مصاف حریفش برود هنوز نامشخص است.
*سربازها همچنان محروم
تا پیش از این و طبق اظهار نظرات مسئولان تربیت بدنی ستادکل، بازیکنان متخلفی که با کارت جعلی معاف شده بودند، پس از معرفی و تعیین تکلیف و حل مشکلشان می‌توانستند در صورتی که 4 ماه از خدمتشان گذشته باشد در تیم‌های ملی حاضر شده و این تیم ها را همراهی کنند، اما گویا این مسئولان نیز اظهارات خود را فراموش کرده و حالا در دستورالعمل جدید خود اعلام کرده‌اند این دسته از بازیکنان نمی‌توانند تا پایان خدمت خود در تیم‌های ملی حضور پیدا کنند.
به این ترتیب تکلیف بازیکنانی مانند بختیار رحمانی، سروش رفیعی، احمد عبدالله‌زاده و چند بازیکن سرباز دیگر که پیش از این کی‌روش بر روی آنها برای همراهی تیم ملی در دیدارهای آینده حساب خاصی باز کرده بود، همچنان مشخص نیست تا ماجرای تیم ملی و سربازانش مانند داستان‌های هزار و یک شب همچنان ادامه داشته باشد.
*ویزای گوام؛ قوز بالا قوز
بدشانسی‌های کی‌روش در راه آماده‌سازی جام جهانی زمانی ادامه پیدا کرد که تیم ملی ایران در مقدماتی این رقابت‌ها در قاره‌ای با حضور حدود 50 تیم با تیمی همگروه شد که به قول کی‌روش پروسه گرفتن ویزای این کشور، پروسه‌ای عجیب و غریب خواهد بود.
گوام هفته آینده از طریق سفارت پاکستان در آمریکا ویزای ایران را دریافت خواهد کرد و چون اکثر بازیکنان این کشور در آمریکا زندگی و بازی می‌کنند از این لحاظ مشکلی برای آنها ایجاد نخواهد شد.
این در حالی است که تیم ملی ایران باید حدود دو ماه به دیدار با گوام 3-4 روزی را تعطیل کرده و با تقبل هزینه‌ای گزاف راهی کشوری ثالث شده تا از سفارت آمریکا، ویزای گوام را بگیرد که این موضوع نیز در دورانی که تیم ملی با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند، به مثابه قوز بالای قوز برای این تیم باشد.
*کی‌روش برگشت، دغدغه‌ها تمام شد؟
تا دیروز دغدغه برخی بازگشت کی‌روش به ایران بود و اینکه چرا در روزهایی که لیگ آغاز شده است، سرمربی تیم ملی خیال بازگشت به ایران را ندارد، با این حال همین دلواپسان فقط یک سوی ماجرا را دیده و هیچ گاه پیکان انتقادات خود را به سمت فدراسیون فوتبال نبردند و این سوال را مطرح نکردند که چرا ورزشگاه دستگردی که از شرایط خوبی برخوردار بوده است را از چنگ تیم ملی درآورده و چرا شرایط طوری است که پس از پایان قرارداد با آل‌اشپورت، هنوز تکلیف برند جدید برای تأمین پوشاک تیم ملی مشخص نیست.
کی‌روش روز گذشته پس از حدود دو ماه به ایران بازگشته است، اما با بازگشت او این سؤال پیش می‌آید که آیا به واقع تمام نگرانیها برای آماده سازی تیم ملی برای مسابقات پیش رو به پایان رسیده است یا همچنان با بی خیالی خاصی کارها را پیش می‌برد.
البته شاید راحت بودن مسابقات پیش‌رو و اینکه تیم ملی حریفان گمنامی دارد، خیال برخی ها را برای صعود بدون دردسر راحت کرده است اما شاید اگر این بی خیالی‌ها و بستن چشم ها بر واقعیات ادامه داشته باشد، بلایی بر سر تیم ملی بیاید که پیش بینی آن خیلی دور از انتظار نباشد. هنوز مشکلات سفر به ترکمنستان و نتیجه ای که در این دیدار به دست آمد را به یاد داریم و شاید این بار هم نتایجی به دست بیاید که دلواپسان را برای همیشه دلواپس نگه دارد.
*تیم ملی بدون زمین، بدون لباس
تیم ملی از روز 5 شهریور کار خود را برای دو دیدار پیش رو مقابل تیم‌های گوام و هند در حالی آغاز می‌کند که پیش از این، استارت کار شاگردان کی‌روش در سال جاری برای آماده سازی رقابت‌های مقدماتی جام جهانی از ورزشگاه دستگردی خورده بود و به نظر می‌رسید با ابراز رضایت کادرفنی تیم ملی، این ورزشگاه برای ادامه تمرینات این تیم حفظ شود.
در حالی که به نظر می‌رسید با باقی ماندن دستگردی برای شاگردان کی‌روش، حداقل نگرانیها در خصوص زمین تمرین را برای تیم ملی کاهش دهد، اما به ناگهان ورق برگشته و این زمین در اختیار تیم ملی عراق برای دیدارهای مقدماتی جام جهانی 2018 قرار گرفت تا دوباره نگرانیها در این خصوص افزایش پیدا کند.
حالا نیز از کادرفنی تیم ملی خبر می‌رسد که حضور در ورزشگاه دستگردی به طور کلی برای مرحله جدید تمرینات تیم ملی منتفی شده و این تیم باید در دور جدید تمریناتش از پنجشنبه کارش را در زمین بی کیفیت و چمن خراب کمپ تیم‌های ملی آغاز کند.
از سوی دیگر قرارداد با آل‌اشپورت نیز برای تأمین لباس‌های تیم ملی به پایان رسیده و در حالی که طرفین برای تمدید قرارداد به توافق رسیده‌‌اند، قرار است این قرارداد از ابتدای سال 2016 تمدید شده و به مدت 3 سال تا پایان سال 2018 ادامه پیدا کند و این یعنی اینکه حدود 5 ماه باقی مانده تا تمدید دوباره با آل‌اشپورت، فدراسیون باید برای 5 دیدار تیم ملی در مقدماتی جام جهانی روسیه و دیدار تدارکاتی با ژاپن، از آل‌اشپورت خارج از چارچوب قراردادش، لباس خریداری کند که هنوز در این مورد، مسئولان فدراسیون فوتبال و کادرفنی تیم ملی به جمع‌بندی نرسیده‌اند که این موضوع نشان می‌دهد در فاصله حدود دو هفته مانده تا دیدار با گوام، تکلیف لباس‌هایی که قرار است تیم ملی با آنها به مصاف حریفش برود هنوز نامشخص است.
*سربازها همچنان محروم
تا پیش از این و طبق اظهار نظرات مسئولان تربیت بدنی ستادکل، بازیکنان متخلفی که با کارت جعلی معاف شده بودند، پس از معرفی و تعیین تکلیف و حل مشکلشان می‌توانستند در صورتی که 4 ماه از خدمتشان گذشته باشد در تیم‌های ملی حاضر شده و این تیم ها را همراهی کنند، اما گویا این مسئولان نیز اظهارات خود را فراموش کرده و حالا در دستورالعمل جدید خود اعلام کرده‌اند این دسته از بازیکنان نمی‌توانند تا پایان خدمت خود در تیم‌های ملی حضور پیدا کنند.
به این ترتیب تکلیف بازیکنانی مانند بختیار رحمانی، سروش رفیعی، احمد عبدالله‌زاده و چند بازیکن سرباز دیگر که پیش از این کی‌روش بر روی آنها برای همراهی تیم ملی در دیدارهای آینده حساب خاصی باز کرده بود، همچنان مشخص نیست تا ماجرای تیم ملی و سربازانش مانند داستان‌های هزار و یک شب همچنان ادامه داشته باشد.
*ویزای گوام؛ قوز بالا قوز
بدشانسی‌های کی‌روش در راه آماده‌سازی جام جهانی زمانی ادامه پیدا کرد که تیم ملی ایران در مقدماتی این رقابت‌ها در قاره‌ای با حضور حدود 50 تیم با تیمی همگروه شد که به قول کی‌روش پروسه گرفتن ویزای این کشور، پروسه‌ای عجیب و غریب خواهد بود.
گوام هفته آینده از طریق سفارت پاکستان در آمریکا ویزای ایران را دریافت خواهد کرد و چون اکثر بازیکنان این کشور در آمریکا زندگی و بازی می‌کنند از این لحاظ مشکلی برای آنها ایجاد نخواهد شد.
این در حالی است که تیم ملی ایران باید حدود دو ماه به دیدار با گوام 3-4 روزی را تعطیل کرده و با تقبل هزینه‌ای گزاف راهی کشوری ثالث شده تا از سفارت آمریکا، ویزای گوام را بگیرد که این موضوع نیز در دورانی که تیم ملی با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند، به مثابه قوز بالای قوز برای این تیم باشد.
*کی‌روش برگشت، دغدغه‌ها تمام شد؟
تا دیروز دغدغه برخی بازگشت کی‌روش به ایران بود و اینکه چرا در روزهایی که لیگ آغاز شده است، سرمربی تیم ملی خیال بازگشت به ایران را ندارد، با این حال همین دلواپسان فقط یک سوی ماجرا را دیده و هیچ گاه پیکان انتقادات خود را به سمت فدراسیون فوتبال نبردند و این سوال را مطرح نکردند که چرا ورزشگاه دستگردی که از شرایط خوبی برخوردار بوده است را از چنگ تیم ملی درآورده و چرا شرایط طوری است که پس از پایان قرارداد با آل‌اشپورت، هنوز تکلیف برند جدید برای تأمین پوشاک تیم ملی مشخص نیست.
کی‌روش روز گذشته پس از حدود دو ماه به ایران بازگشته است، اما با بازگشت او این سؤال پیش می‌آید که آیا به واقع تمام نگرانیها برای آماده سازی تیم ملی برای مسابقات پیش رو به پایان رسیده است یا همچنان با بی خیالی خاصی کارها را پیش می‌برد.
البته شاید راحت بودن مسابقات پیش‌رو و اینکه تیم ملی حریفان گمنامی دارد، خیال برخی ها را برای صعود بدون دردسر راحت کرده است اما شاید اگر این بی خیالی‌ها و بستن چشم ها بر واقعیات ادامه داشته باشد، بلایی بر سر تیم ملی بیاید که پیش بینی آن خیلی دور از انتظار نباشد. هنوز مشکلات سفر به ترکمنستان و نتیجه ای که در این دیدار به دست آمد را به یاد داریم و شاید این بار هم نتایجی به دست بیاید که دلواپسان را برای همیشه دلواپس نگه دارد.
