به گزارش مشرق به نقل از آويني فيلم، فيلم «به اميد ديدار» ساخته محمد رسول اف فيلمساز محکوم به زندان و محروميت از کار و فيلم «اين فيلم نيست» ساخته مشترک جعفر پناهي و يکي از فيلمسازان جوان ايراني بدون مجوز از وزارت ارشاد اسلامي و بصورت زيرزميني ساخته شده اند که در جشنواره فيلم کن بحضور دارند.
اين اقدام سمبليک جشنواره در پشتيباني از دو فيلمساز محکوم شده ايراني بيش از هر چيز ديگري سياست زدگي اين دوره از جشنواره را در پي داشته است.
در عين حال، شب گذشته، فيلم «به اميد ديدار» ساخته محمد رسول اف با فضاي تبليغاتي گسترده اي عليه ايران، به نمايش درآمد.
اين فيلم بر اساس گفته هاي برخي خبرنگاران حاضر در کن، فاقد محتواي مناسب است و حتي يکي از منتقدين حاضر در جشنواره، آن را "بد" خطاب کرده است. اما متاسفانه دستاويزي شده است براي تدارک فضاي تبليغاتي منفي عليه ايران.
فيلم «به اميد ديدار» درباره زني است که قرار است با شوهرش به سوئد مهاجرت کند. زن باردار است و شوهر او يک روزنامه نگار تحت تعقيب. خانه زن اما مورد بازرسي قرار مي گيرد و وسايل شوهر را به همراه رايانه شخصي او مي برند. درحالي که اعلام مي شود بچه زن عقب مانده ذهني به دنيا خواهد آمد، خبر دستگيري شوهر مي رسد و زن که همچنان تصميم به مهاجرت دارد، قبل از سفر توسط نيروهاي امنيتي دستگير مي شود. فضاهاي فيلم که در فضاهاي داخلي فيلمبرداري شده، کم نور و تيره است و فيلمساز از نمادهايي مانند لاک پشت در آکواريوم خانه اش استفاده کرده است.
جواد شمقدري، قبلا در گفتگويي با باشگاه خبرنگاران از "بدون مشکل بودن" فيلم رسول اف خبر داد و گفت: فيلم "محمد رسول اف" هم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي مجوز ساخت گرفته و مشکلي از نظر ما ندارد.
همچنين فرج الله سلحشور، قبلا در گفت و گوهايي انتقادي، عواقب و تاثيرات چنين فضايي را برشمرده بود. او معتقد است: "مسئولان فرهنگي و هنري ما بايد پاسخ دهند که در طي سي و چند سال پس از انقلاب با شرکت در جشنواره هايي که تنها آثار سياه نمايي از ايران را مورد توجه قرار داده اند و جز توهين به اسلام، فرهنگ و اعتقادات اسلامي ما هيچ هدف ديگري را دنبال نمي کنند چه منشاء خير و برکتي براي سينماي ايران به همراه داشته است؟! و اگر در اين جشنواره ها شرکت نمي کردند چه اتفاقي رخ مي داد که در حال حاضر نيفتاده است؟! با شرکت مسئولين فرهنگي کشور در اين جشنواره ها چه تاثير مثبتي را تاکنون شاهد بوديم؟!
آقايان مسئولان فرهنگي که مدعي هستند ما بايد در جشنواره هاي خارجي حضوري فعال داشته باشيم آيا حضورشان مانع از اين لجن پراکني ها و سياه نمايي ها از جامعه ايران در جشنواره ها بوده است؟! اگر اين افراد ملت ايران را لايق مي دانند گزارشي از تاثيرات حضور خود در جشنواره هاي مختلف جهاني ارايه دهند و تاثيرات مثبت حضورشان در اين جشنواره ها را اعلام کنند. هر عاقلي در اين مملکت اين را مي داند که رفتن به اين جشنواره تا به امروز تنها تأييد اين جشنواره ها بوده و هيچ نتيجه مثبتي براي سينماي ما به همراه نداشته است".
جمال شورجه نيز ديدگاهي شبيه آقاي سلحشور را دارد، او گفته است: "جشنواره کن جشنواره اي است که عمدتا به فيلم ها و فيلمسازاني که در سال هاي گذشته به انقلاب و نظام پشت کرده اند توجه مي کند. نمونه اين توجه که اکنون نيز در فرانسه زندگي مي کند محسن مخملباف است. البته بايد بگويم من کيارستمي را از اين مسئله مستثني مي دانم، چرا که او يک فيلمساز جهاني است که از کن براي کارهايش استفاده مي کند و براي مخاطبان خاص خودش در سطح جهان فيلم مي سازد. به نظرم اگر فرصت حضور در کن براي بخشي از سينماگران فراهم مي شد که بتوانند آثار توليدي روز دنيا را آنجا ديده و از مباحث جنبي آن استفاده کنند، بسيار بهتر از سفر تعداد زياد مديران به کن بود. تبيين نظرات و سياست هاي ما توسط مديران سينمايي در رسانه هاي خارجي مي تواند برخي از توطئه هاي رسانه اي غرب عليه کشورمان را خنثي کند".
