به گزارش مشرق، پیش از رقابت‌های قهرمانی بوکس آسیا ملی‌پوشان کشورمان در راستای کسب آمادگی به اوکراین رفتند و ضمن برگزاری اردوی مشترک چند روزه در پایان با تیم ملی این کشور مسابقه‌ای دوستانه برگزار کردند. نمایندگان ایران در شرایطی که برخی از ایرانی‌های مقیم اوکراین به آنها پیشنهادهای چند هزار دلاری برای جدا شدن از تیم ایران را دادند با در دست گرفتن عکس مقام معظم رهبری به روی رینگ این مبارزه تدارکاتی رفتند تا ثابت کنند به هیچ قیمتی دست از آرمان‌های نظام جمهوری اسلامی برنمی‌دارند.
علیرضا استکی مربی تیم ملی بوکس در این مورد و سایر مسائل مربوط به این رشته صحبت کرد.
مسئله‌ای که باعث شد بوکسورهای کشورمان با عکس مقام معظم رهبری به روی رینگ بروند چه بود؟
برخی از ایرانی‌ها که در شهر محل برگزاری اردو بودند دائما سمت بچه‌های ما می‌آمدند و از آنها سوال می‌کردند که چرا برای ایران تمرین می‌کنید؟ آنها در شهری زندگی می‌کردند که اکثرا یهودی بودند. به بچه‌های ما پیشنهاد 10 هزار دلار حقوق در ماه را دادند و به دنبال جذب آنها بودند که از این موضوع اطلاع پیدا کردیم و به خاطر اینکه جواب خوبی به آنها بدهیم در روز مسابقه و در سالنی که نمایندگان مجلس، فرماندار و شهردار و دیگر اعضای شهر بودند 12 عکس از مقام معظم رهبری و رئیس جمهور تهیه کردیم و در اختیار نفرات تیم قرار دادیم.
قرار شد هر کدام از بچه‌ها که نامش خوانده شد به جای پرچم این عکس‌ها را به حریف بدهند و همین موضوع باعث شد حدود 40 دقیقه در سالن تمام نگاه‌ها به این عکس‌ها معطوف شود. مسئولان اوکراین در مصاحبه‌هایشان گفتند که باعث افتخار است که ملی‌پوشان یک کشور با عکس رهبرانشان روی سکو می‌آیند. آنها گفتند امیدوار هستند روزی در اوکراین هم چنین اتفاقی بیفتد.
بعد از اینکه به ایران آمدید بازتاب این موضوع چگونه بود؟
کسی نمی‌خواست این کار را انجام دهد و بعد بیاید به ایران تا زمین، خانه یا آهن بگیرد. به دنبال امتیاز نبودیم و تنها می‌خواستیم نشان دهیم با وجود تمام مشکلات حاضر نیستیم اعتبار جمهوری اسلامی ایران خدشه‌دار شود.
نظرتان در مورد نتایج رقابت‌های قهرمانی آسیا تایلند چیست؟
ما دو مسابقه یا اردوی تدارکاتی در اسلواکی و اوکراین داشتیم اما در میان تیم اعزامی به رقابت‌ها قهرمانی آسیا تنها 2 بوکسور بودند که در هر دو این رویدادها حضور داشتند. فکر می‌کنم بوکس ما در این دوره از رقابت‌های قهرمانی آسیا به چشم آمد زیرا از لحاظ بدنی و فنی کم نیاوردیم و خوب کار کردیم ولی مسائل دیگری همچون امکانات وجود دارد که باید به آن بپردازیم. سرمربی اوکراینی تیم ملی از امکانات این کشور برایمان صحبت‌های زیادی می‌کند. آنها پیش از اعزام به مسابقات برون مرزی تعداد قابل توجه‌ای مسابقه تدارکاتی یا اردوی برون مرزی دارند.
داوری رقابت‌های قهرمانی آسیا چگونه بود؟
یکسری داور محدود هستند که به مسابقات می‌آیند و تحت تاثیر اسم رئیس کنفدراسیون آسیا یا روسای دیگر قرار می‌گیرند. اگر بررسی کنید از 28 کشوری که در این مسابقات بودند 11 کشور مدال گرفتند. از 28 کشور، 7 کشور فینالیست داشتند و از 20 بوکسور شرکت کننده در فینال 13 بوکسور برای قزاق‌ها و ازبک‌ها بودند و سایرین برای کشورهای دیگر بودند. این موضوع گویای خیلی مسائل است.
نسبت به اینچئون می‌توانیم بگوییم در تایلند تیم ایران ضعیف‌تر عمل کرده است؟
در اینچئون دو فینالیست داشتیم اما در آنجا راه هموارتر بود. در تایلند بیشترین ضربه را از سنگین وزن خوردیم. سپهوند خیلی خوب بود و شب اول حریف کره‌ای‌اش را به خوبی برد اما شب دوم به بوکسور چینی باخت. به نظر من هر سه راند را در مقابل این چینی باید به سپهوند می‌دادند اما متاسفانه در این بازی داوران امتیاز به او ندادند.
اعتراضی به این موضوع نکرد؟
نه اتفاقا خیلی راحت هم قبول کرد و از روی رینگ پایین آمد زیرا می‌دانست نمی‌تواند کاری کند. دقیقا یکی از داورانی که برای سریلانکا بود در تمام مسابقات که ما باختیم 30 بر 27 امتیاز را به حریفان ما می‌داد. خیلی کم امتیاز داد و اعتراضی هم نمی‌توانستیم داشته باشیم چرا که حتما باید در دل مجموعه کسی داشته باشید که بتواند از حق‌تان دفاع کند.
داوری از ایران در این دوره از مسابقات حضور نداشت؟
یک داور بسیار جوان داشتیم که باعث افتخار بود. بابک بردبار که کنفدراسیون آسیا او را دعوت کرده بود و اتفاقا داوری‌های خوبی هم داشت.
در آسیا کرسی داوری یا سمت‌های دیگر نداریم و همین موضوع مشکل‌ساز می‌شود، قبول دارید؟
ناطق نوری در گذشته کرسی داشت اما در 3 سال اخیر که مدیریت آسیا عوض شده کار متفاوت شده است. در زمان انور چون رابطه خوبی با او داشتیم فضا بهتر بود اما بعد از تغییرات آسیا نایب رئیس از ازبکستان انتخاب شد و ریاست داوران نیز به یک قزاق رسید. پیش از این قزاق‌ها و ازبک‌ها با بوکس ما را می‌بردند اما الان که تغییرات صورت گرفته مسائل دیگری نیز در میان است. همان اتفاقی که برای احسان روزبهانی در المپیک 2012 افتاد خیلی مسائل را روشن کرد. بالاتر از آن اتفاق نداریم که او بازی را برد اما بازنده اعلام شد. روزبهانی حریفش را ناک‌دان کرد اما امتیاز را به او ندادند. کاری نمی‌توانیم بکنیم جز اینکه یا یک طرفه ببریم و یا اینکه ناک‌دان کنیم. فعلا تمام مسئولیت‌ها دست این کشورهای محدود است و از این موضوع نیز حسابی بهره می‌برند.
تایلندی‌ها از میزبانی بهره بردند؟
به هر حال کشور میزبان هم امتیازاتی دارد و از آن حتما استفاده می‌کند. بهتر است الان آسیب شناسی کنیم تا در مسابقات بعدی عملکرد بهتری داشته باشیم. از زمانی که فدراسیون مجددا کارش را شروع کرد هم دبیر فدراسیون کار بلد است و هم نایب رئیس از قهرمانان این رشته است و با برنامه‌ریزی عمل می‌کند. بوکس در ایران رو به رشد است و آینده خوبی در راه است. نباید نوک بینی‌مان را ببینیم و باید نگاهی بلندتر داشته باشیم.
در مورد کسب سهمیه المپیک چه برنامه‌ای دارید؟
در آسیا اقیانوسیه می‌توانیم سهمیه خوبی بگیریم. در المپیک 2012، چهار سهمیه داشتیم. باید شرایط تیم خودمان و تیم‌های دیگر را بررسی و به این موضوع دقت کنیم که کمبود‌های زیادی داریم. البته اوضاع خیلی بهتر شده است و نتیجه‌اش را هم دیدیم. در تایلند کم نیاوردیم و خوب مبارزه کردیم.
فکر می‌کنید در المپیک 2016 ریو تعداد نماینده‌های بوکس ایران بیشتر از لندن باشد؟
برای المپیک بعدی باید سهمیه‌ها بیشتر باشد و من فکر می‌کنم این اتفاق بیفتد. البته مشکلاتی هم وجود دارد. همه چیز به مربی بستگی ندارد و اگرحتی کوبایی‌ها یا روس‌ها را نیز بیاوریم مشکلاتی خواهیم داشت. همه جای دنیا وقتی کمپی درست می‌شود برای ورزشکارانی است که می‌خواهند به المپیک بروند. تیم ما برای رفتن به المپیک آماده می‌شود و ای کاش می‌توانسیتم مثلا از آکادمی به بهترین وجه استفاده کنیم تا فدراسیون هزینه کمتری کند.
از وزیر ورزش تشکر خاص می‌کنم که قبل از رفتن ما شخصا سر تمرین تیم آمد و برای تیم پاداشی را در نظر گرفت که خیلی ایجاد انگیزه کرد. جایی که حقوق و اسپانسری نیست همین پاداش باعث می‌شود بچه‌هایی که مدال نگرفتند دست خالی به خانه هایشان برنگردند. جا دارد در کنار این موضوع از دوستانی که خالصانه بصورت شخصی به تیم ملی کمک کردند نیز تشکر کنم.
صحبت‌هایی مبنی بر این موضوع شنیده شده که این پاداش از بودجه فدراسیون کم می‌شود، این موضوع صحت دارد؟
طبق پیگیری‌هایی که کردیم این پاداش از بودجه فدراسیون کم نخواهد شد.
پیش‌بینی‌تان برای آینده چیست؟
دوست دارم به این موضوع اشاره کنم که در هیچ زمانی تیمی به این یکدستی نداشتیم. در تایلند شبی که هفت نفر باخته بودند همین نفرات برای سه نفری که مبارزه می‌کردند داد می‌زدند. 17 در روز در اوکراین بودیم و در این 17 روز من هم مربی بودم، هم سرپرست و هم حراست و هیچ مشکلی هم پیش نیامد. این موضوع نوید روزهای خوب را برای بوکس ایران می‌دهد.
اوضاع مالی بوکسورها بهتر می‌شود؟
برخی بوکسورها مانند روزبهانی پول خوبی در می‌آورند و خوشبختانه مسیری باز شده که این نفرات استفاده کنند. اگر این راه برای همه باز شود و فضا مهیا باشد خیلی از بوکسورها مانند سجاد محرابی نیز می‌توانند به اوضاع مالی‌شان سروسامان بدهند. آنها ماهیانه 100 هزار تومان هم درآمد ندارد و متاسفانه عدم توجه باعث می‌شود شرایط بدتر هم بشود. اینکه این ورزش رشته 10 یا 15 کشور است باعث شده بچه‌ها نتوانند پیشرفت کنند. در مسابقات آسیایی همه می‌گویند بوکس باید نتیجه بگیرد اما در چهار سال قبل از این مسابقات هیچ توجهی به این رشته نمی‌شود. باز هم باید اشاره کنم وزیر ورزش روحیه خوبی به بچه‌ها داد و اقدامش پیش از اعزام تیم باعث ایجاد انگیزه شد. واقعا اگر در تایلند حق‌مان را می‌دادند به جای سه مدال شش مدال می‌گرفتیم.
علیرضا استکی مربی تیم ملی بوکس در این مورد و سایر مسائل مربوط به این رشته صحبت کرد.
مسئله‌ای که باعث شد بوکسورهای کشورمان با عکس مقام معظم رهبری به روی رینگ بروند چه بود؟
برخی از ایرانی‌ها که در شهر محل برگزاری اردو بودند دائما سمت بچه‌های ما می‌آمدند و از آنها سوال می‌کردند که چرا برای ایران تمرین می‌کنید؟ آنها در شهری زندگی می‌کردند که اکثرا یهودی بودند. به بچه‌های ما پیشنهاد 10 هزار دلار حقوق در ماه را دادند و به دنبال جذب آنها بودند که از این موضوع اطلاع پیدا کردیم و به خاطر اینکه جواب خوبی به آنها بدهیم در روز مسابقه و در سالنی که نمایندگان مجلس، فرماندار و شهردار و دیگر اعضای شهر بودند 12 عکس از مقام معظم رهبری و رئیس جمهور تهیه کردیم و در اختیار نفرات تیم قرار دادیم.
قرار شد هر کدام از بچه‌ها که نامش خوانده شد به جای پرچم این عکس‌ها را به حریف بدهند و همین موضوع باعث شد حدود 40 دقیقه در سالن تمام نگاه‌ها به این عکس‌ها معطوف شود. مسئولان اوکراین در مصاحبه‌هایشان گفتند که باعث افتخار است که ملی‌پوشان یک کشور با عکس رهبرانشان روی سکو می‌آیند. آنها گفتند امیدوار هستند روزی در اوکراین هم چنین اتفاقی بیفتد.
بعد از اینکه به ایران آمدید بازتاب این موضوع چگونه بود؟
کسی نمی‌خواست این کار را انجام دهد و بعد بیاید به ایران تا زمین، خانه یا آهن بگیرد. به دنبال امتیاز نبودیم و تنها می‌خواستیم نشان دهیم با وجود تمام مشکلات حاضر نیستیم اعتبار جمهوری اسلامی ایران خدشه‌دار شود.
نظرتان در مورد نتایج رقابت‌های قهرمانی آسیا تایلند چیست؟
ما دو مسابقه یا اردوی تدارکاتی در اسلواکی و اوکراین داشتیم اما در میان تیم اعزامی به رقابت‌ها قهرمانی آسیا تنها 2 بوکسور بودند که در هر دو این رویدادها حضور داشتند. فکر می‌کنم بوکس ما در این دوره از رقابت‌های قهرمانی آسیا به چشم آمد زیرا از لحاظ بدنی و فنی کم نیاوردیم و خوب کار کردیم ولی مسائل دیگری همچون امکانات وجود دارد که باید به آن بپردازیم. سرمربی اوکراینی تیم ملی از امکانات این کشور برایمان صحبت‌های زیادی می‌کند. آنها پیش از اعزام به مسابقات برون مرزی تعداد قابل توجه‌ای مسابقه تدارکاتی یا اردوی برون مرزی دارند.
داوری رقابت‌های قهرمانی آسیا چگونه بود؟
یکسری داور محدود هستند که به مسابقات می‌آیند و تحت تاثیر اسم رئیس کنفدراسیون آسیا یا روسای دیگر قرار می‌گیرند. اگر بررسی کنید از 28 کشوری که در این مسابقات بودند 11 کشور مدال گرفتند. از 28 کشور، 7 کشور فینالیست داشتند و از 20 بوکسور شرکت کننده در فینال 13 بوکسور برای قزاق‌ها و ازبک‌ها بودند و سایرین برای کشورهای دیگر بودند. این موضوع گویای خیلی مسائل است.
نسبت به اینچئون می‌توانیم بگوییم در تایلند تیم ایران ضعیف‌تر عمل کرده است؟
در اینچئون دو فینالیست داشتیم اما در آنجا راه هموارتر بود. در تایلند بیشترین ضربه را از سنگین وزن خوردیم. سپهوند خیلی خوب بود و شب اول حریف کره‌ای‌اش را به خوبی برد اما شب دوم به بوکسور چینی باخت. به نظر من هر سه راند را در مقابل این چینی باید به سپهوند می‌دادند اما متاسفانه در این بازی داوران امتیاز به او ندادند.
اعتراضی به این موضوع نکرد؟
نه اتفاقا خیلی راحت هم قبول کرد و از روی رینگ پایین آمد زیرا می‌دانست نمی‌تواند کاری کند. دقیقا یکی از داورانی که برای سریلانکا بود در تمام مسابقات که ما باختیم 30 بر 27 امتیاز را به حریفان ما می‌داد. خیلی کم امتیاز داد و اعتراضی هم نمی‌توانستیم داشته باشیم چرا که حتما باید در دل مجموعه کسی داشته باشید که بتواند از حق‌تان دفاع کند.
داوری از ایران در این دوره از مسابقات حضور نداشت؟
یک داور بسیار جوان داشتیم که باعث افتخار بود. بابک بردبار که کنفدراسیون آسیا او را دعوت کرده بود و اتفاقا داوری‌های خوبی هم داشت.
در آسیا کرسی داوری یا سمت‌های دیگر نداریم و همین موضوع مشکل‌ساز می‌شود، قبول دارید؟
ناطق نوری در گذشته کرسی داشت اما در 3 سال اخیر که مدیریت آسیا عوض شده کار متفاوت شده است. در زمان انور چون رابطه خوبی با او داشتیم فضا بهتر بود اما بعد از تغییرات آسیا نایب رئیس از ازبکستان انتخاب شد و ریاست داوران نیز به یک قزاق رسید. پیش از این قزاق‌ها و ازبک‌ها با بوکس ما را می‌بردند اما الان که تغییرات صورت گرفته مسائل دیگری نیز در میان است. همان اتفاقی که برای احسان روزبهانی در المپیک 2012 افتاد خیلی مسائل را روشن کرد. بالاتر از آن اتفاق نداریم که او بازی را برد اما بازنده اعلام شد. روزبهانی حریفش را ناک‌دان کرد اما امتیاز را به او ندادند. کاری نمی‌توانیم بکنیم جز اینکه یا یک طرفه ببریم و یا اینکه ناک‌دان کنیم. فعلا تمام مسئولیت‌ها دست این کشورهای محدود است و از این موضوع نیز حسابی بهره می‌برند.
تایلندی‌ها از میزبانی بهره بردند؟
به هر حال کشور میزبان هم امتیازاتی دارد و از آن حتما استفاده می‌کند. بهتر است الان آسیب شناسی کنیم تا در مسابقات بعدی عملکرد بهتری داشته باشیم. از زمانی که فدراسیون مجددا کارش را شروع کرد هم دبیر فدراسیون کار بلد است و هم نایب رئیس از قهرمانان این رشته است و با برنامه‌ریزی عمل می‌کند. بوکس در ایران رو به رشد است و آینده خوبی در راه است. نباید نوک بینی‌مان را ببینیم و باید نگاهی بلندتر داشته باشیم.
در مورد کسب سهمیه المپیک چه برنامه‌ای دارید؟
در آسیا اقیانوسیه می‌توانیم سهمیه خوبی بگیریم. در المپیک 2012، چهار سهمیه داشتیم. باید شرایط تیم خودمان و تیم‌های دیگر را بررسی و به این موضوع دقت کنیم که کمبود‌های زیادی داریم. البته اوضاع خیلی بهتر شده است و نتیجه‌اش را هم دیدیم. در تایلند کم نیاوردیم و خوب مبارزه کردیم.
فکر می‌کنید در المپیک 2016 ریو تعداد نماینده‌های بوکس ایران بیشتر از لندن باشد؟
برای المپیک بعدی باید سهمیه‌ها بیشتر باشد و من فکر می‌کنم این اتفاق بیفتد. البته مشکلاتی هم وجود دارد. همه چیز به مربی بستگی ندارد و اگرحتی کوبایی‌ها یا روس‌ها را نیز بیاوریم مشکلاتی خواهیم داشت. همه جای دنیا وقتی کمپی درست می‌شود برای ورزشکارانی است که می‌خواهند به المپیک بروند. تیم ما برای رفتن به المپیک آماده می‌شود و ای کاش می‌توانسیتم مثلا از آکادمی به بهترین وجه استفاده کنیم تا فدراسیون هزینه کمتری کند.
از وزیر ورزش تشکر خاص می‌کنم که قبل از رفتن ما شخصا سر تمرین تیم آمد و برای تیم پاداشی را در نظر گرفت که خیلی ایجاد انگیزه کرد. جایی که حقوق و اسپانسری نیست همین پاداش باعث می‌شود بچه‌هایی که مدال نگرفتند دست خالی به خانه هایشان برنگردند. جا دارد در کنار این موضوع از دوستانی که خالصانه بصورت شخصی به تیم ملی کمک کردند نیز تشکر کنم.
صحبت‌هایی مبنی بر این موضوع شنیده شده که این پاداش از بودجه فدراسیون کم می‌شود، این موضوع صحت دارد؟
طبق پیگیری‌هایی که کردیم این پاداش از بودجه فدراسیون کم نخواهد شد.
پیش‌بینی‌تان برای آینده چیست؟
دوست دارم به این موضوع اشاره کنم که در هیچ زمانی تیمی به این یکدستی نداشتیم. در تایلند شبی که هفت نفر باخته بودند همین نفرات برای سه نفری که مبارزه می‌کردند داد می‌زدند. 17 در روز در اوکراین بودیم و در این 17 روز من هم مربی بودم، هم سرپرست و هم حراست و هیچ مشکلی هم پیش نیامد. این موضوع نوید روزهای خوب را برای بوکس ایران می‌دهد.
اوضاع مالی بوکسورها بهتر می‌شود؟
برخی بوکسورها مانند روزبهانی پول خوبی در می‌آورند و خوشبختانه مسیری باز شده که این نفرات استفاده کنند. اگر این راه برای همه باز شود و فضا مهیا باشد خیلی از بوکسورها مانند سجاد محرابی نیز می‌توانند به اوضاع مالی‌شان سروسامان بدهند. آنها ماهیانه 100 هزار تومان هم درآمد ندارد و متاسفانه عدم توجه باعث می‌شود شرایط بدتر هم بشود. اینکه این ورزش رشته 10 یا 15 کشور است باعث شده بچه‌ها نتوانند پیشرفت کنند. در مسابقات آسیایی همه می‌گویند بوکس باید نتیجه بگیرد اما در چهار سال قبل از این مسابقات هیچ توجهی به این رشته نمی‌شود. باز هم باید اشاره کنم وزیر ورزش روحیه خوبی به بچه‌ها داد و اقدامش پیش از اعزام تیم باعث ایجاد انگیزه شد. واقعا اگر در تایلند حق‌مان را می‌دادند به جای سه مدال شش مدال می‌گرفتیم.
