روزنامههای اصلاحطلب آخرین روزکاری را به وضعیت نهادهای قانونی آمریکا نسبت به برجام و همچنین وضعیت کمیسیون ویژه برجام بهارستان پرداختند.
روزنامه شرق پیرامون فعالیت انتخاباتی احمدینژادیها نوشت: «شنیدهها حاکی از این است که جبهه یکتا بعد از برگزاری یک همایش پرسروصدا، در سکوت خبری فرورفته و چراغخاموش در استانها فعال شده است. «یکتا» اگرچه برای رأیآوری روی بدنه حامیان احمدینژاد سرمایهگذاری کرده است اما برای ورود به مجلس چشم به سهمیهای از فهرست اصولگرایان دارد چراکه بهتنهایی وزنی برای حضور ندارد. از سوی دیگر خبرهای جستهوگریخته هم حاکی از این است که طرفداران احمدینژاد هم در استانها فعال شدهاند.»
روزنامه قانون
روزنامه اصلاحطلب قانون پنجشنبه را با تیترهای «عشوه و رشوه پیرامون قوهقضاییه» و «پنجشنبه سرنوشت!» روانه پیشخوان مطبوعات کشور شده است.
· از شبنامهها تا اکانتهای ناشناس علیه دولت
«همه علیه دولت» جان کلام یادداشت روزنامه اصلاحطلب قانون است؛ نویسنده یادداشت معتقد است منتقدان از همه ابزارها برای هجمه به دولت استفاده میکنند.
علیرضا شاکر در همین راستا نوشت: «در همان ایامی که منتقدین اصلاحات، رسانهها را به تشویش اذهان عمومی و دروغ پراکنی متهم میکردند، جریان حاکم نیز بر استفاده ابزاری از تریبونهای رسمی و مذهبی برای حمله به اصلاحات خرده میگرفتند. به اعتقاد آنان، صداوسیما، برخی روزنامههای خاص، تریبونهای نماز جمعه و برخی مداحیها به همراه بولتنسازی نهادهای خاص، ابزارهای حمله به اصلاحات شده بودند. این نزاع در دوره احمدی نژاد با تغییری در ابزار و شکل ادامه یافت. ادبیات رئیس جمهور احمدینژاد، خود به تنهایی برای اتهام افکنی و افترا زنی کافی بود. او هنرمندانه تشنج آفرینی میکرد و آنطور که بعدها برخی نزدیکانش فاش کردند به دنبال حذف کامل و قطعی جناح مقابل از عرصه سیاست بود.
تا اینکه در انتخابات منتهی به دور دوم ریاست جمهوری وی، بحران و تنش بهطور کامل بر فضای سیاسی کشور چیره شد. بعد از انتخابات سال 88 رسانه های خارج از کشور نیز جدی تر از قبل وارد مناقشات سیاسی داخل کشور شدند و مخالفان اصلاحات و جریان خط امام (س) نیز بر تندی گویش خود افزودند. تا اینکه دولت روحانی روی کار آمد. پیروزی روحانی نوید آرامش و کاهش منازعات سیاسی توأم با تهمت و دروغ را میداد. اما در عمل چنین نشد. هر چند که در چند ماه اول بعد از پیروزی دولت مخالفان سکوت را بر پرخاش ترجیح دادند اما طولی نکشید که ماشین تندروی و پرخاش سیاسی مجدداً استارت خورد. مجلس همچنان در دست جناح مخالف بود و به زودی رویه روزنامه خاص و رسانه ملی باردیگر به جریان افتاد.»
روزنامه ابتکار
روزنامه ابتکار پنجشنبه را به تیترهای «مجلس به سلیقه زنان» و «مادر به خاک رفت.... اشک ناطق را درآورد» اختصاص داد.
· بهارستان به سلیقه زنان
«زنان به خودشان رأی بدهند» مهمترین گزاره برای تحقق افزایش کرسیهای زنان در بهارستان است که از سوی اصلاحطلبان طرح شده است؛ آنان رأیدهی جنسیتی را ابزاری برای همسوی مشارکت عمومی با لیستهای پیشنهادی خود تلقی میکنند.
«طرح مسئله سهم ۳۰ درصدی زنان در فهرستهای انتخاباتی بر لزوم حضور تعداد مشخصی نماینده زن تاکید شده که امید زنان برای کسب موفقیت در این عرصه را بالاتر میبرد. دراین میان زنان اصلاح طلب تاکید بیشتری روی این مسئله دارند و تلاش میکنند تا در فهرست نهایی تعداد قابل توجهی از زنان حضور داشته باشند. تکاپوی هر دو جناح اصلاحطلب و اصولگرا برای حضور زنان در این انتخابات دوره دهم مجلس قابل توجه است. برگزاری نشستها، همایشها، سخنرانیها و گفتوگوهای سیاستمداران در این مدت نشان از تلاش بیوقفه برای راهیابی زنان برای تصمیمگیریهای بزرگ کشور است. تأسیس تشکل زنان اصلاح طلب، برگزاری نشستهای مجمع زنان اصلاحطلب در اکثر شهرها، صحبتهای محمدرضا عارف در خصوص لزوم حضور زنان در فعالیتهای سیاسی و بسیاری موارد دیگر جایگاه زنان را در فضای سیاسی مستحکمتر میکند و بر اهمیت آن میافزاید. در این میان همایشی هم از طرف اصولگرایان در این خصوص برگزار شد اما با توجه به برنامههای برگزار شده میتوان به جد گفت اصلاحطلبها هم از نظر تشکیلاتی و هم برنامهریزی در این زمینه هدفمندتر و جدیتر گام برداشتهاند.»
روزنامه اعتماد
روزنامه اصلاحطلب اعتماد نیمتای بالای صفحه اول خود را به تیترهای «ختمبازی آمریکایی» و «دشمن به دنبال نفوذ به مراکز تصمیمگیری و تصمیمسازی» اختصاص داده است.
· مخالفان دولتمیخواهند روحانی در سال ۹۶ رأی نیاورد
از بخش کمیسیون برجام در جامجم گلایه دارد و هدف منتقدان دولت را انتخابات 96 میداند و نسبت به پایگاه اجتماعی دولت نگران است.
فیضالله عربسرخی در گفتوگو با روزنامه اعتماد پیرامون رویشها و ریزشهای پایگاه اجتماعی دولت اظهار داشت: «تلاش مخالفان دولت از ابتدا تمرکز بر این نکته بوده است که دولت روحانی در سال ۹۶ زمینه رایآوری مجدد نداشته باشد و حتی این دوره چهارساله را هم با سختی سپری کند و از همه ابزارهای حاکمیتی و غیر آن هم استفاده کردهاند، اما اینکه تا چه حد موفق شوند به عملکرد دولت و حامیانش مربوط میشود.»
همچنین عضو سازمان منحله مجاهدین انقلاب در پاسخ به این سؤال که تصور میکنید که جلسات کمیسیون ویژه برجام و حملات مخالفان دولت به برجام چقدر جنبه تبلیغاتی انتخاباتی برای جناح متبوعشان را دارد؛ اظهار داشت: «اعتقاد من بر این است که متاسفانه دولت از همه ظرفیتهای در اختیار و اختیارات قانونی خود برای پاسخگویی و روشنگری جامعه که متاسفانه پشت پرده بسیاری از این بازیهای تبلیغاتی را نمیدانند، استفاده نمیکند و بار این مسوولیت سنگین را میان بدنه وسیع دولت توزیع نمیکند، نتیجا تحمل این فشارها بر دوش شخص رییسجمهور قرار میگیرد. بهنظر من باید در این زمینه طرحی همهجانبه و مبتنی بر همه ظرفیت دولت آماده و اجرا شود.»
روزنامه شرق
روزنامه اصلاحطلب شرق صفحه اول خود را به تیترهای «500 پرونده زمینخواری در گردنه حیران» و «دوری مطلق از مسائلی که به کرامت سپاه لطمه می زند» اختصاص داد.
· احمدینژادیها کیستاند؟
احمدینژادیها از دل گمنامی سال 84 به صدارت پاستور رسیدند و حالا جامه گمنامی را به در کردهاند ولی کم تعداد هستند؛ آنها قدرت محورند و برای حضور مجدد در قدرت عزم خود را جزم کردهاند و به همین خاطر با شمایل جدید جبهه «یکتا» و برند «تبیین اندیشه امام» حضور پیدا میکنند.
در همین راستا گروه سیاسی روزنامه شرق نوشت: «تعدادشان آنقدر کم است که بر سر جذبشان اختلاف افتاده. اسمشان «احمدینژادی» است ولی هم «یکتایی» ها یا همان دولتمردان سابق «احمدینژاد» که با ایجاد یک جبهه جدید سفره خود را از رئیس پیشین جدا کردهاند چشم امید به جذب آنها دوختهاند و هم دفتر احمدینژاد از اینکه رفقای نیمهراه پا در گلیمش کنند و سهمی از سفرهاش را بخواهند شاکی است. اگرچه گفته میشود که خود «احمدینژاد» بعید است برای انتخابات مجلس برنامهای داشته باشد و حامیانش بیشتر برای بازگرداندنش به انتخابات ریاستجمهوری برنامهریزی کردهاند.
شنیدهها حاکی از این است که جبهه یکتا بعد از برگزاری یک همایش پرسروصدا، در سکوت خبری فرورفته و چراغخاموش در استانها فعال شده است. «یکتا» اگرچه برای رأیآوری روی بدنه حامیان احمدینژاد سرمایهگذاری کرده است اما برای ورود به مجلس چشم به سهمیهای از فهرست اصولگرایان دارد چراکه بهتنهایی وزنی برای حضور ندارد. از سوی دیگر خبرهای جستهوگریخته هم حاکی از این است که طرفداران احمدینژاد هم در استانها فعال شدهاند. به گزارش تابناک، «تیم انتخاباتی احمدینژاد در استان خراسانرضوی و بهویژه مشهد فعال شده است و حتی بهصورت منظم جلساتی را برگزار میکند». این را البته میتوان نتیجه غیرمستقیم نشستی با عنوان «تبیین اندیشههای امام و انقلاب» که دو ماه قبل با سخنرانی احمدینژاد و حامیان استانیاش برگزار شد و همچنین صحبتهای ثمرههاشمی دانست.»
روزنامه آرمانامروز
روزنامه آرمانامروز صفحه اول خود را به تیترهای «انتخابات مجلس غربال افراطیهاست» و «احتمال رفع فیلتر فیسبوک» اختصاص داد.
· در دفاع از دولت ایجابی
«دولت اجارهای برای فصل اضطرار» یا «دولت ایجابی برای فصل پیروزی». اصلاحطلبانی مانند سعید حجاریان دولت یازدهم را در چارچوب مفهومی اصلاحات تعریف نمیکنند بلکه پیروزی آن را مقدمهٔ برای پیروزی بزرگتر میدانند بنابراین حجاریان دولت یازدهم را دولت اجارهای برای گذار از دولت استثنایی احمدینژاد میداند اما حامیان دولت آن را دولت ایجابی تلقی میکنند و حوزه مفهومی اعتدال را از روش به بینش گفتمانی استمرار میدهند.
در همین راستا گروه سیاسی روزنامه آرمانامروز نوشت: «اعتدال را برخی رویکرد و
شیوه عمل میدانند و آن را فاقد دال مرکزی دانسته و از اساس معتقدند نمیتوان اعتدال
را گفتمان خواند.
همین رویکرد در گفتار حجاریان نیز وجه غالب دارد و بدین سان وی اعتدال را سبک و شیوهای برای بروز و ظهور گفتمان اصلاحات و پروژه دموکراتیزاسیون میداند اما نکته آنجاست که اعتدال ظرفیت و عقبه گفتمانی لازم را در میان نخبگان و برخی از کنشگران عرصه سیاسی داشته و جدای از گفتمان اصلاحات و البته همپوشان و همسو با آن قابلیت عرضاندام در سپهر سیاسی را داشته و میتواند بخشی از دغدغهها و مطالبات کنشگران سیاسی را ساماندهی کرده و به آن جامه تحقق بپوشاند. اعتدال علاوه بر سبک و شیوه خود، ظرفیت و راهبردی است که نقطه کانونی و محوریت لازم را داشته و میتواند در قالب یک گفتمان مشخص کارکردهای مألوف در سپهر سیاسی را به منصه ظهور رسانده و این نکتهای است که نباید از آن غافل ماند و در تحلیل گفتمانی دولت تدبیر و امید این وجه مهم و راهبردی را نادیده گرفت.»
روزنامه ایران
روزنامه دولتی ایران، صفحه اول خود را به تیترهای «دومین شکست مخالفان توافق در سنا» و «قدرت و نفوذ ما به دلیل روحیه و عملکرد انقلابی است» اختصاص داد.
· کارنامه هستهای سعید جلیلی
روزنامههای اصلاحات به دنبال اینجاد تقابل میان ظریف و جلیلی هستند؛ آنان دوران سعید جلیلی را به منزله «بیانیهخوانی» و رهآورد آن را «قطعنامههای تحریمی» و دوران محمدجواد ظریف را تحقق واقعی مذاکره به عنوان یکی از «ابزار دیپلماسی» و «رفع تحریمها» معرفی میکنند.
گروه سیاسی روزنامه ایران نوشت: «71 ماه تلاش نافرجام همه آن چیزی بود که جلیلی در دوران پذیرش مسئولیت خود طی عمر هشت ساله دولت نهم و دهم از سرگذراند. او زمانی عهده دار مسئولیت تیم هستهای شد که ایران و غرب وارد یک فضای تقابلی شده بودند و جلیلی با رویکردی که هنگام ورودش به چرخه تصمیمگیری مذاکرات هستهای در پیش گرفت به این سیاست تخاصمی دامن زد. وی طی 9 دوره گفتوگویی که در حد فاصل سالهای 1387 تا 1392 با اعضای «1+5» داشت در مجموع گفتوگوهایی کوتاه مدت (یک الی دو روزه) را از سرگذراند که آخرین آنها در «آلماتی ۲» در روزهای 16 و 17 فروردین ۱۳۹۲ برگزار شد. مجموع روزهای مذاکراتی جلیلی 16 روز در 71 ماه بوده است. به عبارت دیگر، او طی 2146 روز مدت مسئولیتش؛ به طور میانگین، هر 238 روز، در یک مذاکره حضور یافته است. این در حالی است که در مدت زمان مسئولیت وی مذاکرات با وقفههای طولانی رو به رو شد. بیشترین وقفه در برگزاری گفتوگوها با 450 روز در حد فاصل بهمن 1389 تا فروردین 1391 بوده است. کمترین وقفه هم به حد فاصل مذاکرات «آلماتی 1» (اسفند 1391) و «آلماتی 2» (16 فروردین 1392) برمیگردد که به عنوان آخرین دور مذاکراتی طرفین با فاصلهای 37 روزه برگزار شد و 158 روز پس از اتمام «آلماتی 2» و در 21 شهریور 1392 جلیلی به خط پایان مأموریت خود رسید»