مهران موزوني در جديدترين مطلب وبلاگ "کياسي به از سياسي" به موضوع شهيد ناميده شدن سه تن از قربانيان کهريزک توسط بنياد شهيد پرداخت و نوشت: چند سايت خبري چند روزي است ننه من غريبم براه انداخته اند که بنياد شهيد، مردگان کهريزک را شهيد تلقي نموده است.
اين خبر درست باشد ياغلط کاري ندارم.
مردگان کهريزک را چه کساني به ديار فاني راهي نمودند مد نظر اين متن نيست.
مردن اين مرحومان در اثر اهمال و بي توجهي صورت گرفته يا به عمد قرباني نفهمي کسي شده اند نيز مورد سوال من نيست.
يقينا هم مي بايست مقصرين احتمالي اين داستان محاکمه شوند.
اما فقط و فقط يک سوال از بنياد شهيد گرامي دارم اگر به پر قباي کسي بر نخورد ، بالاخره سوال کردن امري گناه و خلاف و خطاء که نيست ، هست؟؟
آهاي بزرگان بنياد شهيد ،
ما آموخته ايم که شهدا در « راهي» شهيد مي شوند.
في المثل : اباعبدلله الحسين (ع) در راه احياي دين .
برخي علماي شهيد شيعه ، شهيد راه علم.
شهيد شيخ فضل الله نوري شهيد راه اسلام و شريعت .
شهيد بهشتي شهيد راه انقلاب اسلامي .
شهيد صياد شيرازي شهيد راه اسلام و انقلاب و دفاع مقدس .
شهداي بسيجي سال گذشته ، شهيد راه دفاع از ولايت و نظام و ايران و آراء مردم شدند.
گمان ميکنم کافي باشد اين مثالها.
و اما شما عزيزان بنياد شهيد،
شما را به پهلوي شکسته ي زهرا ، مصلحت دوپهلوهاي امروز کشور را رها کنيد و پاسخ اين سوال را بدهيد :
کساني را که شهيد قلمداد فرموده ايد ، « در چه راهي شهيد شده اند؟»
سوال من کاملا صبغه سوالي دارد و نه اعتراض.
سکوت بنياد شهيد در برابر اين سوال ساده و روشن ، مويد ورود اصطلاحي جديد در ادبيات شهيد و شهداي اين مرز و بوم خواهد بود : « شهداي تحميلي »