گروه اقتصادي مشرق- چند هفته پس از رسانه‌ای شدن نامه مهم 4 وزیر دولت به حسن روحانی درباره هشدار نسبت به شرایط اقتصادی کشور، مشاور اقتصادی روحانی به شدت به این وزرا تاخت و آنها را به تلاش برای رانت رساندن به برخی شرکت‌ها متهم کرد.

وزرای اقتصاد، صنعت، کار و دفاع در نامه‌ای که 18 شهریور به روحانی نوشتند و اوایل مهرماه رسانه‌ای شد با انتقاد از برخی تصمیمات و سیاست‌های ناهماهنگ دستگاه‌های دولتی، هشدار دادند اگر تصمیم ضرب‌الاجل اقتصادی گرفته نشود، رکود فعلی اقتصاد کشور تبدیل به بحران خواهد شد.

این نامه بی‌سابقه همچون آب سردی بر تمامی تبلیغات برخی مسئولان دولتی درباره عبور از رکود اقتصادی بود و به نوعی بر صحت انتقادات 2 سال اخیر از سیاست‌های اقتصادی دولت یازدهم صحه گذاشت.

پس از رسانه‌ای شدن این نامه، مسئولان دولتی که تحت فشار شدید افکار عمومی قرار گرفته بودند تلاش کردند با عادی خواندن این نوع نامه‌نگاری میان وزرا و روحانی، از تمرکز افکار عمومی به آن بکاهند.

حتی سخنگوی دولت تمامی گمانه‌زنی‌ها درباره این که این نامه نشاندهنده وجود اختلاف در تیم اقتصادی دولت یا عدم دسترسی برخی وزرا به روحانی است را تکذیب کرد و منتقدان دولت را متهم کرد که با سناریوهای بدبینانه درباره این نامه، افکار عمومی را تشویش می‌کنند.

اما برخلاف تمامی این توجیهات، روز دوشنبه اکبر ترکان مشاور ارشد روحانی سخنان عجیبی درباره قصد 4 وزیر از نامه‌نگاری به روحانی مطرح کرد و با کلیدواژه‌ رانت به آنها حمله کرد.

اکبر ترکان در گفت‌وگو با اقتصادنیوز با اشاره به نامه اخیر چهار وزیر کار، صنعت، دفاع و اقتصاد به رئیس جمهور گفت: این وزرا هم‌اکنون از نوشتن و امضای چنین نامه‌ای پشیمان شده‌اند چرا که در خواست نابجایی از رئیس جمهور داشتند.

مشاور روحانی درباره انگیزه چهار وزیر در نوشتن این نامه گفت: آن‌ها به دنبال رانت خوراک ارزان برای پتروشیمی بودند و هر کدامشان به یک دلیلی این نامه را امضا کردند.

او افزود: انگیزه آقای طبیب‌نیا این بود که شاخص بورس بالا برود و تصور می‌کرد که اگر به پتروشیمی‌ها خوراک ارزان بدهند، سودشان بالا می‌رود و شاخص بهتری برای بورس به ارمغان می آورد.

ترکان درباره انگیزه وزیر صنعت از امضای این نامه گفت: وزیر صنعت قبلاً در پتروشیمی بوده است و مثل من که قبلاً جاهایی بوده ام و همیشه به آنجاهایی که بوده ام، علاقه دارم، ایشان هم تعلق خاطر به پتروشیمی‌ها داشته‌اند و دلشان می‌خواست که خوراک ارزانی گیر آنها بیاید. بنابراین همه این وزرا در این نامه به دنبال خوراک ارزان برای واحدهای پتروشیمی بودند و با این انگیزه نامه را امضا کردند. بعد هم همه‌شان پشیمان شدند چون به نظرم درخواست نابجایی داشتند.

اگر اظهارات ترکان را در کنار سخنان طیب‌نیا، ربیعی و نوبخت بگذاریم، به این جمع‌بندی عجیب می‌رسیم: اگر چنین نامه‌نگاری‌هایی میان وزرا و روحانی متداول است، یعنی آنها مرتبا به روحانی فشار می‌آورند که تصمیمات منتهی به رانت‌خواری عده‌ای را اتخاذ کند؟