به گزارش مشرق، محققان دانشگاه واندربیلت در ایالت تنسی آمریکا ادعا می کنند که با اصلاح باتری ها از طریق اضافه کردن میلیون ها 'نقطه کوانتومی' تولید شده از پیریت آهن، می توان سرعت شارژ را به طور قابل توجهی بالا برد.
نقاط کوانتومی، ذرات ریزی از یک ماده نیمه هادی هستند که 10 هزار برابر نازکتر از یک تار موی انسان بوده و خواص الکتریکی منحصر به فردی دارند.
این نقاط را می توان تغییر داد تا ویژگی های خاصی بگیرند مانند توانایی تولید شارژ هنگامی که تحت فشار قرار می گیرند.
اما تاثیر این نقاط بر افزایش کیفیت شارژ تاکنون تنها برای چند چرخه دوام داشته است.
اکنون محققان متوجه شده اند که با ساخت نقاط کوانتومی از پیریت آهن می تواند به تولید باتری هایی دست یافت که به سرعت شارژ می شوند و برای ده ها چرخه کار می کنند.
پیریت آهن یا طلای ابلهان که به وفور در سطح زمین وجود دارد، یک نوع کانی زرد رنگ با جلای فلزی و شبیه طلا است.
محققان نشان داده اند که مواد نانو مقیاس می توانند موجب تقویت قابل توجه باتری ها شوند، هر چند محدودیتی نیز در این زمینه وجود دارد.
زمانی که این ذرات بسیار کوچک می شوند --عموما کمتر از 10 نانو متر (40تا 50 پهنای اتم) -- این نانوذرات شروع به واکنش شیمیایی با الکترولیت ها می کنند و بنابراین تنها برای چند بار قابلیت پر و خالی شدن شارژ را دارند.
بنابراین استفاده از این سایز در باتری های تجاری لیتیوم -یونی ممنوع است.
محققان واندربیلت این مشکل را با افزودن میلیون ها نقطه کوانتومی پیریت آهن با اندازه های مختلف به باتری های لیتیومی استاندارد برطرف کردند.
کارایی پیریت آهن به دلیل برخورداری آن از روشی منحصر به فرد در تغییر شکل یافتن به آهن و ترکیب لیتیوم-سولفور برای ذخیره انرژی است.
نقاط کوانتومی، ذرات ریزی از یک ماده نیمه هادی هستند که 10 هزار برابر نازکتر از یک تار موی انسان بوده و خواص الکتریکی منحصر به فردی دارند.
این نقاط را می توان تغییر داد تا ویژگی های خاصی بگیرند مانند توانایی تولید شارژ هنگامی که تحت فشار قرار می گیرند.
اما تاثیر این نقاط بر افزایش کیفیت شارژ تاکنون تنها برای چند چرخه دوام داشته است.
اکنون محققان متوجه شده اند که با ساخت نقاط کوانتومی از پیریت آهن می تواند به تولید باتری هایی دست یافت که به سرعت شارژ می شوند و برای ده ها چرخه کار می کنند.
پیریت آهن یا طلای ابلهان که به وفور در سطح زمین وجود دارد، یک نوع کانی زرد رنگ با جلای فلزی و شبیه طلا است.
محققان نشان داده اند که مواد نانو مقیاس می توانند موجب تقویت قابل توجه باتری ها شوند، هر چند محدودیتی نیز در این زمینه وجود دارد.
زمانی که این ذرات بسیار کوچک می شوند --عموما کمتر از 10 نانو متر (40تا 50 پهنای اتم) -- این نانوذرات شروع به واکنش شیمیایی با الکترولیت ها می کنند و بنابراین تنها برای چند بار قابلیت پر و خالی شدن شارژ را دارند.
بنابراین استفاده از این سایز در باتری های تجاری لیتیوم -یونی ممنوع است.
محققان واندربیلت این مشکل را با افزودن میلیون ها نقطه کوانتومی پیریت آهن با اندازه های مختلف به باتری های لیتیومی استاندارد برطرف کردند.
کارایی پیریت آهن به دلیل برخورداری آن از روشی منحصر به فرد در تغییر شکل یافتن به آهن و ترکیب لیتیوم-سولفور برای ذخیره انرژی است.