آقای ساعی فیلم "پی22" اولین تجربه بازیگری شماست، این تجربه چطور بود؟
ساعی: خوب بود و البته سخت. من همیشه عادت دارم همه چیز را از آخر شروع میکنم. زمانی که تکواندو را شروع کردم اولین بار به مسابقه کشوری رفتم، قبل از آن هیچ مسابقه دیگری انجام نداده بودم و قهرمان کشور شدم. وقتی هم به تیم ملی رفتم اولین حضور قهرمان جهان شدم با اینکه قبل از آن هیچ مسابقه آسیایی و یا تدارکاتی نداشتم، اولین مدال طلای تکواندوی ایران را کسب کردم.
تجربه بازیگری سینما هم اینطور رقم خورد؛ اولین تجربه بازی با نقش اول و سختترین کار شروع شد. به نظرم «پی22» اولین تجربه و سختترین تجربه من خواهد بود. زمستان سال گذشته در انزلی کار فیلمبرداری را از صبح تا شب در آب انجام دادیم؛ کار سختی بود ولی تجربه خوبی بود چون من کار معمولی دوست ندارم و در هر عرصهای ورود میکنم میخواهم کاری انجام دهم که دیگران نمیتوانند انجام دهند. امیدوارم بازخورد این فیلم در بین مردم خوب باشد، کار دیده شود و حق فیلم ادا شود.
فیلم برای حضور در جشنواره سال 92 ثبت شده بود اما به دلیل درگذشت آقای جواد شریفی که مسئولیت جلوههای ویژه کار را بر عهده داشت نتوانست به پایان برسد و سال گذشته هم بخاطر اینکه سال قبل در جشواره ثبت شده بود اجازه حضور پیدا نکرد.
این کار یک اثر ارزشمند برای کشور است که فکر میکنم تا به امروز درباره جنگ روی دریا و حضور نیروی دریایی ارتش فیلمی ساخته نشده و این فیلم شاید فیلم پرخرجی هم بود به دلیل اینکه حضور ناوهای جنگی را داشتیم که هزینههای زیادی دارد که با همکاری و مساعدت نیروی دریایی به سرانجام رسید. امیدواریم این فیلم در مرحله اکران جایگاه خودش را پیدا کند.
هم بازی شدن شما با امین حیایی به عنوان یکی از ستارگان سینمای ایران چطور بود؟
ساعی: با اینکه اولین تجربه سینمایی من بود جلوی دوربین خیلی راحت بودم چرا که تجربه حضور در جو المپیک را داشتم اما بازی با آقای حیایی خیلی خوب بود. طوری که این بازیگر خوب سینما به من راه میدانند و کمک میکردند تا بازی کنم و من سعی میکردم که یاد بگیرم.
انگیزه اولیه شما برای حضور در سینما و تلویزیون در کسوت بازیگر چگونه شکل گرفت؟
ساعی: پیش از این کار چند پیشنهاد سینمایی داشتم اما من هیچ علاقهای به بازیگری نداشتم تا اینکه عوامل این فیلم چند ماه به سراغ من آمدند و قرار ملاقت گذاشتند و گفتند قرار است نقش شخصی را ایفا کنم که در نوع خودش یک اسطوره و دارای وجهه بسیار بالایی است. معتقدم تا وقتی آدمها در بین ما هستند باید از آنها تقدیر کرد و زمانی که متوجه شدم این شخص زنده است؛ قبول کردم تا کار را انجام دهم.
من در نقش خودم تلاش کردم گوشهای از رشادتهای مردانی که غریبانه شهید شدند و با شهادت خود نقش مهمی را ایفا کردند را به نمایش گذارم. این فیلم در نوع خود بینظیر است و حتی در سطح آسیا رغیبی ندارد.
به نظر شما این فیلم تجربه موفقی بود؟
ساعی: به نظر من «پی22» اثر خوبی بود اما مردم باید درباره آن نظر دهند.
آیا هادی ساعی قصد دارد به حرفه بازیگری ادامه دهد؟ دوست دارید در چه فیلمهایی نقشآفرینی کنید؟
ساعی: تازگیها چند کار به من پیشنهاد شده اما من دنبال بازی در سینما نیستم چون به دنبال بازی کردن نیستم و باید محافظ وجهه خودم باشم. خیلی کارهای سینمایی به من پیشنهاد میشود اما باید انتخابهای درستی را داشته باشم. دو- سه کار رزمی به من پیشنهاد شد اما مردم میخواهند کار خوب و بین المللی از من ببینند به همین خاطر هر کاری را نمیتوانم قبول کنم.
جای فیلم اکشن در سینمای ما خالی است؛ بازیگرانی در کشور ما وجود دارند که میتوانند در این گونه فیلمها نقش آفرینی خوبی داشته باشند ولی فن و تکنیک سینمایی کار هم باید باشد تا کار خوب از آب درآید. امکانات و زمینهها رزمی وجود دارد اما هنر به نمایش گذاشتن تکنیک هم مسئلهای است که باید به آن توجه کرد. سالهای سال در تیم ملی با حریفان جهانی بازی کردهام در این بازیها تکنیکهای زدهام که خیلی بهتر از آن چیزی بوده است که در فیلم آمین نمایش داده شده اما هر کسی فیلم آمین را دیده است متحیر حرکت من شده در صورتی که من در مسابقات تکنیکهای بسیار زیباتری را ارائه کردم. من معتقدم در ایران ستارههایی را داریم که ظرفیتهای رزمی قویتری از بازیگران هالیوود دارند.
حرف پایانی شما درباره "پی22"
ساعی: فیلمی که ارزش دیدن دارد، این اثر به یک موضوعی اشاره کرده که تاکنون به آن پرداخته نشده است. قهرمانان واقعی کسانی بودند که ایستادند و امروز اسمی از آنان نیست، ما برای دل خودمان قهرمان جهان و المپیک شدیم، من همیشه میگویم قهرمان برای دل خودش قهرمان میشود و مردم اینقدر خوشحال میشوند اما شهدا برای مردم، خاک و مملکت اسلامی ایران جان خود را فدا کردند.
خیلی خوشحالم که کارسینما را با «پی22» که مربوط به شهدا و دفاع مقدس است؛ شروع کردم. این اثر برای من برکت داشت و یک نقطه عطف بود چرا که هیچ وقت قبل از این با وجود پیشنهاد فراوان دوست نداشتم فیلم بازی کنم. به نظرم «پی 22» یک تجربه خوب بود وهمیشه مهم است اولین تجربه خوب باشد.