به گزارش مشرق، محمدرضا بدیعی در روزنامه شهر آرا نوشت: امام فرمودند که انقلاب را صادر می‌کنیم؛ این تفکر و حق‌طلبی، هم مستقیم و هم غیرمستقیم به گوش انسان‌هایی که خواهان آن بودند، رسیده است و در زمان مناسب حرکت‌هایی را ایجاد می‌کند؛ هر کشوری زمان و شرایط خودش را دارد.آیا شما می‌توانید یک کشور را نام ببرید که اثر بزرگ انقلاب اسلامی به رهبری امام به آن نرسیده باشد و آگاهان آن کشور، از انقلاب به عظمت یاد نکرده باشند و شیفته امام خمینی(ره) نشده باشند؟ من این شیفتگی را بارها و بارها دیده‌ام و مشاهده کرده‌ام که ایران اسلامی و آرمان های بلند امام(ره)، قبله آمال بسیاری از جوانان است و اگر کوچک‌ترین چیزی ایران را تهدید کند، انگار هویت و سرمایه آن‌ها را تهدید کرده است.

شیعیان نیجریه شاهدی برای این ادعا هستند. نیجریه مسلمانانی پایبند به دین دارد که به مسئله نماز اول وقت و به جماعت خواندن آن، اهتمام ویژه‌ای دارند. حتی کسانی که توانایی مالی دارند، در خانه خود مسجد می‌سازند و نماز جماعت برپا می‌کنند. امروز جمعیتی میلیونی از شیعیان در این کشور وجود دارد و تشکل‌های اسلامی و شیعی بسیار فعال هستند.

حتی بسیاری از مسئولان رده بالا و استادان دانشگاه به تشیع روی آورده‌اند. آیا دشمن در برابر این موج روزافزون گرایش به اسلام حقیقی ساکت می‌ماند؟ علاوه‌بر این، موقعیت ویژه اقتصادی نیجریه از نظر منابع نفتی و ثروت‌های معدنی، همواره درخور توجه استکبار بوده و هست. اگر به این زمینه‌ها نگاه کنیم و برنامه‌های درازمدت و آینده‌نگری‌های ظریف و دقیق استکبار را در نظر بیاوریم، خودبه‌خود به این نتیجه می‌رسیم که باید برای نیجریه برنامه‌ای مهم از سالیان قبل تدارک دیده باشند.

چند سال قبل، نیجریه کشوری آرام بود و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز بین مسلمانان و مسیحیان و قبایل مختلف در آن حاکم بود. اما با شروع بمب‌گذاری‌ها، سیل وسایل امنیتی مثل ماشین‌ها و لباس‌های ضدگلوله و دستگاه‌های مختلف وارد این کشور شد و بخش زیادی از منابع مالی نیجریه صرف آن‌ها شد و فروشندگان بین‌المللی این تجهیزات به سودهای کلان رسیدند. رئیس‌جمهور سابق نیجریه رسماً مسائل امنیتی را به رژیم صهیونیستی سپرد و بنا بود تا ابوجا و چند شهر دیگر ازسوی آن‌ها دوربین‌گذاری شود. الان در نیجریه حکومت نظامی برقرار می‌شود و در وجب‌به‌وجب خیابان‌ها پلیس حضور دارد؛ آرامش به اضطرار تبدیل شده است.

به کانو که رفته بودم، دیدم که مردم مسلمان این شهر چه رنجی از حکومت‌نظامی می کشند درحالی‌که در پایتخت و مناطق مسیحی‌نشین جنوب، خبری نبود. ما امروز در نیجریه با صف‌های طولانی کنترل ماشین برای ورود به هتل‌ها و فرودگاه‌ها روبه‌رو می‌شویم. آیا ارتش و نیروهای امنیتی قدرتمند نیجریه توان کنترل اوضاع را ندارند؟ وقتی (سال گذشته) مقر سازمان ملل در نیجریه را منفجر کردند، صاحب‌نظران گفتند که چنین اقدامی نیاز به امکانات و آموزش‌های ویژه دارد و از هر‌کسی ساخته نیست. این نکته در کنار سفرهای چند سال اخیر آمریکایی‌ها به میدوگوری، مرکز رشدونمو گروه‌های تندرو فهم‌شدنی است. (سال گذشته) با مطرح‌شدن قضیه بوکوحرام و ربوده‌شدن دختران، اذهان جهانیان آماده شد تا آمریکایی‌ها، انگلیسی‌ها، فرانسوی‌ها و اسرائیلی‌ها به بهانه کمک، وارد نیجریه شوند؛ درحالی‌که صاحب‌نظران معتقدند این گروه تشکلی است از آمریکا، اسرائیل و دولت نیجریه. آن‌ها اسمشان را به عربی «جماعه اهل‌السنه للدعوه و الجهاد» گذاشته‌اند؛ آیا این‌ها مسلمانند و رفتارهایشان ذره‌ای با اسلام شباهت دارد؟