به گزارش مشرق، 2015، سالی پر از فراز و نشیب برای دولت و مردم افغانستان، جامعه بین‌المللی و به طور کلی کشورهای منطقه بود.
دیپلمات نوشت: افزایش تهدیدات گروه داعش، روند رو به رشد ناامنی در ولایت‌های شمالی، سقوط قندوز به دست طالبان و افزایش مهاجرت مردم افغانستان از کشورشان از جمله این شکست‌ها محسوب می‌شود.
در مقابل، اجرایی شدن پروژه تاپی، پیوستن افغانستان به سازمان تجارت جهانی، پیشرفت پروژه بندسلما و اجماع بین‌المللی توسط مشارکت بازیگران بین‌المللی و منطقه‌ای در درگیری‌های افغانستان از جمله موارد موفقیت دولت وحدت ملی است.
شکست‌های افغانستان در سال 2015
1. سقوط قندوز
سقوط قندوز و کنترل چند روزه آن توسط گروه طالبان به 2 دلیل اهمیت داشت: نخست اینکه نشان داد طالبان به مراتب قوی‌تر و سازمان‌یافته‌تر از قبل است و توانایی به چالش کشیدن حاکمیت دولت وحدت ملی را دارد.
دوم اینکه سقوط قندوز نه تنها شکاف‌های قابل توجه در نهادهای امنیتی دولت را آشکار ساخت، بلکه نشان داد که چگونه این شکاف‌ها به واسطه مشکلات داخلی و اختلافات درون حکومتی تشدید شده است.
2. تجزیه طالبان
پس از انتشار خبر مرگ «ملاعمر» طالبان به 2 گروه مجزا تقسیم شد که رهبری یک گروه را «ملااخترمنصور» و دیگری را «ملارسول» برعهده داشت.
دولت افغانستان نتوانست از این اختلافات داخلی اعضای طالبان به نفع خود استفاده کند و بدین ترتیب در مذاکرات صلح دست بالا داشته باشد.
در واقع می‌توان گفت که ظهور داعش در افغانستان نتیجه 2 دستگی گروه طالبان است.
3.عدم اجماع داخلی
مشکلات داخلی حکومت وحدت ملی افغانستان بیشترین تاثیرش را بر فقدان اجماع بر سر تعیین کاندیداهای پست‌های کلیدی مانند وزارت دفاع نشان داد.
اقداماتی مانند امضای توافقنامه امنیتی بین وزارت اداره امنیت ملی افغانستان و سازمان اطلاعاتی پاکستان نیز به این شکاف‌های داخلی دامن زد.
4. ظهور گروه داعش
وخامت اوضاع اوضاع امنیتی افغانستان در سال 2015، بیشتر به ظهور گروه تروریستی داعش در مناطق شرقی و جنوبی این کشور باز می‌گردد که از دیرباز پایگاه طالبان بوده است.
گروه داعش همچنین تمایل دارد به دلیل عدم پیداکردن راه‌حلی برای مشکلات امنیتی افغانستان، به پیشروی‌های خود در این کشور ادامه دهد.
دولت وحدت ملی و طالبان شکننده به نظر می‌آیند و مذاکرات صلح تاکنون هیچ نتیجه‌ای نداشته است.
5. مهاجرت و پدیده فرار مغزها
اوضاع نا‌به‌سامان امنیتی و افزایش خشونت و درگیری در افغانستان تنها عامل فرار مردم این کشور نیست، بلکه اقتصاد راکد و فقدان فرصت‌های شغلی از عوامل اصلی مهاجرت مردم به شمار می‌روند.
ترک کردن افغانستان هیچ تضمینی به آنها برای رفاه و آسایش در درازمدت به مردم این کشور نمی‌دهد. دولت وحدت ملی می‌تواند با حمایت از جوانان و مردم بین توسعه و امنیت این کشور توازن برقرار کند و این می‌تواند از طریق یک امنیت پایدار به دست آورد.
موفقیت‌های دولت وحدت ملی
دیپلمات نوشت: یکی از دستاوردهای عمده دولت وحدت ملی، دنبال کردن یک رویکرد منطقه‌ای برای کمک به تسهیل صلح و ثبات در این کشور بوده است.
بازیگران منطقه‌ای نیز در ایجاد صلح و ثبات در افغانستان سهم داشته‌اند و غنی و دولت وحدت ملی‌اش به طور خستگی‌ناپذیری جهت تحقق این امر نه تنها در افغانستان بلکه در سراسر منطقه تلاش می‌کنند.
غنی با بازیگران منطقه‌ای همکاری کرده تا هر آنچه را که برای بهبود زیرساخت‌های افغانستان لازم است، انجام دهد.
به عنوان مثال دولت وحدت ملی افغانستان، توافقنامه‌ای را به منظور تسهیل پروژه سد «سلما» امضا کرده است؛ این سد در «هرات» ولایت جنوبی افغانستان قرار دارد و علاوه بر تولید برق به آبیاری زمین‌های کشاورزان محلی نیز کمک می‌کند.
فراهم کردن زمینه توسعه زیرساخت‌های آینده، موفقیت دیگری برای دولت وحدت ملی بود.
برای مثال خط لوله تاپی که گاز را از طریق افغانستان به کشورهای پاکستان و هند انتقال می‌دهد، یک فرصت طلایی برای این کشور ایجاد کرده تا همزمان با درآمد زایی و سرمایه‌گزاری، توسعه در بخش‌های دیگر افغانستان را به دنبال داشته باشد.
و در نهایت اینکه دولت وحدت ملی موفق شد چین و کشورهای آسیای مرکزی را متقاعد کند که نقشی فعال در آوردن صلح و ثبات به منطقه بازی کنند.
دیپلمات نوشت: وی همچنین طی یک اقدام ابتکاری، به دنبال بهبود روابط با پاکستان است و حمایت چین، روسیه و آمریکا را در این کار به دست آورده است.
