وی ادامه داد: «امروز هم که سرمای هوا شدت پیدا کرده، نتوانستند در این ورزشگاه امکانات گرمایشی مناسبی را تدارک ببینند و من مجبور شدم با پالتو برایتان آواز بخوانم.»
شوالیه آواز ایران تصریح کرد: «صدا گرفتن در این سالن کار بسیار سختی است اما حامد بیگ که از بهترین صدابردارهای ایران است توانست از حداقل امکانات بهترین استفاده را ببرد.»
استاد ناظری در ادامه گفت: «مردم رشت در طول تاریخ همواره به هنر علاقمند بودند. حس هنر دوستی این عزیزان هم باعث شد بلیت‌های ناگفته از یک هفته مانده به اجرا تمام شود، اما متاسفانه با وجود تلاش اداره فرهنگ و ارشاد رشت امکان تمدید اجرا با وجود خواست مردم این شهر انجام نشد.»
شهرام ناظری در پایان عنوان کرد: «تماشای کنسرت ناگفته احتیاج به سکوت و دقت بیشتری دارد؛ با شناختی که از اهالی رشت دارم مطمئنم که از فضای متفاوت این موسیقی لذت می‌برند. در این کنسرت علاوه بر قطعات آلبوم ناگفته، برخی از قطعات قدیمی من هم با تنظیم جدید اجرا می شود.»
کنسرت« ناگفته» با قطعه آفرینش و ویولن سل آتنا اشتیاقی شروع شد. استاد ناظری با شعر «چو خیالت به در آید رقص کنان» او را همراهی کرد. در میان این قطعه نوازندگان کوبه‌ای فرهاد صفری و شهریار نظری به دو نوازی زروان و دف پرداختند. اجرای این دونوازی باعث شد که تماشاگران به سر ذوق بیایند و دقایقی بی‌وقفه به تشویق این نوازندگان بپردازند. با توجه به آسیب‌دیدگی شهریار نظری در سانحه تصادفی که در شب کنسرت قزوین رخ داده بود کمتر کسی فکر می‌کرد او در کمتر از سه ماه بتواند سلامتی‌اش را به طور کامل به دست آورد و مانند گذشته گروه را پر قدرت همراهی کند. در پایان اجرای قطعه آفرینش بابک غسالی به تک نوازی عود پرداخت؛بعد از اجرای این قطعه، قطعه «آتش در نیستان» با تنظیم جدید اجرا شد. با وجود تغیبراتی که در این قطعه خاطره‌انگیز ایجاد شده بود اما مخاطبان به خوبی از آن استقبال کردند.
در میان کنسرت، حافظ ناظری هم دقایقی کوتاه با مخاطبانش صحبت کرد و گفت خوشحال است که پس از سال‌ها می تواند برای مردم بخواند و بنوازد و خوشحال‌تر است از اینکه ناگفته توانسته در اجراهای زنده هم‌مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد.
مقصد بعدی کنسرت «ناگفته» شهر ساری است. آنها یازدهم بهمن ماه در این شهر به اجرای برنامه می پردازند.
