به گزارش مشرق، برگزاری جشنواره فیلم فجر همواره با حواشی فراوان همراه  است. این حواشی گاه به کیفیت آثار در حال رقابت باز می گردد و گاه ناظر به شیوه برگزاری جشنواره است. در برخی ادوار، برندگان سیمرغ خبرساز می شوند و گاه  معرفی بهترین فیلم از نگاه مردم است که نگاه ها را به خود معطوف می سازد. جلسات نقد و اظهارنظرهای جنجالی کارگردانان، بازیگران و اصحاب رسانه هم که خود ماجرایی جداگانه دارد. این گونه است که  نمی توان جشنواره را بدون اتفاقات حاشیه ای تصور کرد.یکی از این حواشی که در چند سال اخیر همواره محل بحث بوده و موافقان و مخالفان قابل توجهی دارد، نحوه پوشش حاضران در این رویداد هنری است. این وضعیت به ویژه از آن هنگام که شکل اکران فیلم ها و حضور هنرمندان در محل برگزاری جشنواره با قواعد جشنواره های خارجی تنظیم شد شکل دیگری به خود گرفته است.

 پوشش نابهنجار برخی بازیگران و  مخاطبان فیلم ها در سالن های نمایش و جلسات فرعی گاهی آن قدر زننده می شود که حتی صدای برخی از هنرمندان و دست اندرکاران صنعت سینما را هم در می آورد. این گونه است که جشنواره فیلم فجر،کارکرد خود به عنوان محفلی سالیانه  برای دور هم جمع شدن اهالی سینما و تعامل آنها با اصحاب رسانه و تماشاگران علاقه مند را از دست داده و به اجتماعی برای نمایش آخرین مدهای پوشش و آرایش تبدیل شده است.

 با این که برخی رسانه ها و  اهالی فرهنگ  بارها بر لزوم نظارت بر این وضعیت و درنظر گرفتن حداقلی از محدودیت( و نه شیوه ایده آلی پوشش!) ا ز جانب حاضران در این رویداد هنری تاکید کرده و می کنند اما به نظر می رسد  اراده ای قوی برای بستر سازی مناسب در این عرصه وجود ندارد. در این میان آن چه در چند دوره اخیر  و جشنواره امسال مشاهده می شود حضور نیروهای گشت ارشاد در برج میلاد به منظور بهبود وضعیت نامطلوب ظاهری برخی مهمانان است. راه حلی که به ابتدایی ترین شکل ممکن در پی  اصلاح  این وضعیت است.

 همزمان با نخستین روزهای برگزاری سی و چهارمین جشنواره  فیلم فجر، گشت‌های امنیت اخلاقی در قالب ون های گشت ارشاد در کاخ جشنواره مستقر شده اند. بر این اساس ماموران پلیس با موارد بدحجابی، بدپوششی برخورد کرده و به تعدادی از افراد نیز تذکر داده شد. شنیده شده استقرار گشت‌های امنیت اخلاقی تا پایان جشنواره فیلم فجر با قوت ادامه خواهد داشت و در این بین با کلیه افراد اعم از هنرمندان، مردم عادی و…. در صورت بدپوششی برخورد می شود.

 با این حال در کارآمدی این شیوه برخورد  تردیدهای جدی وارد است. شاید اگر برگزارکنندگان جشنواره در جلساتی مستمر و بلند مدت با سینماگران و دست اندرکاران هنر هفتم به تعاملی پذیرفتنی در این موضوع  برسند دیگرنیازی به حضور گشت ارشاد که اغلب به  انعکاس نامناسب حضور ماموران نیروی انتظامی در مبادی ورودی کاخ جشنواره می انجامد هم نباشد. انتشار و دست به دست شدن  تصاویر پرتعداد از فعالیت ماموران گشت ارشاد در محوطه کاخ جشنواره تصویر مناسبی از این رویداد هنری ترسیم نخواهد کرد. البته در لزوم اصلاح این وضعیت نامطلوب شکی نیست اما با توجه به ماهیت حاضران در جشنواره، این گونه برخوردهای مستقیم بیشتر به لوث شدن زحمات نیروی انتظامی و ارائه تصویری نه چندان مطلوب از عملکرد گشت های ارشاد بیانجامد. همین گونه که اشاره شد شاید بهترین راه حل مشارکت خود هنرمندان و مخاطبان در ایجاد فضایی مطلوب و سالم  باشد. مشارکتی که نه با دستور و آیین نامه که با تعامل مستمر هنرمندان و برگزارکنندگان جشنواره به دست می آید. تصاویری که در برخی رسانه ها از شیوه فعالیت گشت ارشاد در محل برگزاری جشنواره منتشر شده نشان می دهد که این حضور بیش از این که جنبه اصلاحی داشته باشد جنبه سلبی یافته است.