به گزارش مشرق، بسته گزارش تحلیلی روزانه به تحلیل و بررسی برخی اخبار و مطالب کمتر دیده شده در لابهلای رسانههای کشور میپردازد. در این بسته گزارشی _ تحلیلی علاوه بر خوانش اخبار؛ سوابق و برخی تحلیلهای موجود پیرامون این مطالب نیز آورده شده است.
***
واکنش یک مقام ستاد کل نیروهای مسلح به وعده انتخاباتی اصلاحطلبان
سردار موسی کمالی، جانشین اداره سرمایههای انسانی ستاد کل نیروهای مسلح اخیراً در مصاحبه با ایسنا درباره وعدههای تبلیغاتی برخی از نامزدهای انتخاباتی مجلس پیرامون قوانین سربازی گفته است: با توجه به اینکه سربازی به توان رزمی نیروهای مسلح و بنیه دفاعی کشور ارتباط دارد، قطعا تصمیمگیری در مورد آن از سوی ستاد کل نیروهای مسلح انجام میشود.
وی افزوده است: تاکید ما به نامزدهای محترم مجلس شورای اسلامی این است که به حوزه سربازی ورود نکنند و با دادن برخی از وعدههایی که اجرایی نبوده یا احتمال آن ضعیف است برای جوانان و مشمولان مشکل ایجاد نکنند.
این مقام ستاد کل نیروهای مسلح همچنین تصریح کرده است: متاسفانه ممکن است برخی از جوانان با اعتماد به این سخنان وارد غیبت از سربازی شده و بعد به همین دلیل در مسیر زندگی آیندهشان لطمه وارد شود.
*یکی از شاخصترین گروههای سیاسی که در هفتههای اخیر وعدهای را پیرامون «سربازی» مطرح کرده، شورایعالی سیاستگذاری انتخاباتی اصلاحطلبان است.
در همین رابطه، حسین کمالی، عضو این شورا و دبیر کل تشکل موسوم به حزب اسلامی کار، چندی قبل طی مصاحبهای با خبرگزاری ایلنا در اشاره به برنامههای اصلاحطلبان برای مجلس آینده گفته بود:
«مسئله سربازی برای ما مهم است. جوانها بهترین سالهای عمرشان تلف میکنند و باید مالیات عمر پرداخت کنند. این نیروها را میتوانیم در بخشهای دیگر فعال کنیم»!
کمالی همچنین در یک مصاحبه دیگر، غیر از بحث «سربازی» مقولات دیگری مثل «مقرری بیکاری» و «اشتغال» را هم بعنوان برنامههای اصلاحطلبان عنوان کرده بود.
وی اما در عین حال تصریح کرده بود که «اجرای این برنامهها منوط به اکثریت شدن اصلاحطلبان در مجلس آینده است»!
***
دولت و جریان سیاسی خاص وعدههایشان را فراموش کردند؟
انتظار دستاوردهای برجام؛ شاید 15 سال دیگر...
مسعود نیلی، مشاور اقتصادی رئیس جمهور روحانی به تازگی طی مطلبی که سایت حزب ندای ایرانیان آنرا منتشر کرده، گفته است:
«تردیدی نیست که اگر در 10 یا 15 سال آینده عملکرد قابل قبول اقتصادی کشور مورد ارزیابی قرار گیرد، این ارزیابی نشان میدهد که تصمیمات تا چه حد به هنگام و سنجیده اتخاذ شده است و به واسطه همین تصمیمسازیها ایران در مسیر روبهرشدی گام نهاده و به اقتصادی نوظهور در منطقه پیرامونی خود تبدیل شده است».
وی افزوده است: تقریبا با اطمینان بالایی میتوان اظهار کرد که اقتصاد ایران در 10 تا 15 سال آینده بسیار متفاوت از شرایط کنونی خواهد بود. این تفاوت در یک حالت میتواند به معنی تحقق شرایطی بسیار بهتر و با نمایان شدن یک اقتصاد با عملکرد برجسته باشد. یا خدای ناکرده میتواند یک اقتصاد بحرانزده باشد.
*این صحبتها را مشاور اقتصادی دولتی بر زبان میآورد که حوالی 3 سال قبل ابتدا وعده حل 100 روزه مشکلات را به مردم داد اما هیچ دستاورد خاصی را به مردم ارائه نکرد.
سپس پای میز توافق موقت هستهای در ژنو نشست و از این گفت که دیوار تحریمها ترک برداشت! اما باز هم نه تنها عایدی خاصی برای مردم بدست نیامد بلکه 100 تحریم جدید نیز از راه رسیدند.
چند ماه بعد رئیس دولت اعلام کرد که «از رکود عبور کردیم» و چند هفته بعد معلوم شد که این حرف هم درست نبوده و اقتصاد کلان ایران همچنان به دلیل سوء مدیریت داخلی در رکود است.
سپس به برجام رسیدیم. عدهای گفته بودند از زمستان امسال اوضاع مردم ارتقا مییابد. برخی دیگر، زمان اجرایی شدن برجام را مورد اشاره قرار داده و از زمان امضا شدن آن وعده 180 روز دیگر را مطرح کردند.
اما پس از گذشت چند ماه پای «سالهای بعد» نیز برای مشاهده دستاوردهای تصمیمات اقتصادی دولت و نتایج دوران پسابرجام به میان آمد.
اکنون هم مشاهده میشود که مسعود نیلی، زمانی در یک مصاحبه از مشاهده دستاوردهای برجام در 10 سال دیگر سخن میگوید و اکنون نیز در کنایه به همین برجام از مشخص شدن دستاوردهای آن در 15 سال بعد حرف میزند!
این زمان خریدنها و تمدید وقتها برای چیزی به نام برجام در حالی است که گویا برخی دولتیها و چهرههای جریان سیاسی خاص از یاد بردهاند که به مردم وعدههایی از قِبَل برجام دادهاند که برای تحقق آنها نمیتواند منتظر حتی یک سال دیگر بود چه برسد به 15 سال دیگر!
چه اینکه وقتی به بیکاران وعده «اشتغال» داده میشود بدیهیست که نمیتوان بعد از افتادن آبها از آسیابها، پای 15 سال دیگر را به میان آورد.
و یا همینطور عمده تحلیلگران و حتی 4 وزیر دولت در نامهای که به رئیسجمهور روحانی نوشتند اعلام کردند که «ارزانی» وعده داده شده به مردم از قِبَل برجام، موجب چیزی به نام انتظار ارزانی شده و به همین دلیل خریدها کمتر و «رکود» اقتصاد کلان تشدید شده است.
و البته این نکات را هم باید مد نظر داشت که دولت به مردم وعده داده بود تمام تحریمها لغو میشود و با لغو این تمام تحریمها چنین و چنان میشود اما فقط چند تحریم هستهای آنهم از نوع «ثانویه» و نه اصلی لغو شدند که البته گویا نظر مشاور اقتصادی رئیس جمهور روحانی این است که دستاورد همین چند تحریم ثانویه لغو شده نیز میماند برای «15 سال دیگر...»
در عین حال اما باید به گفتههای نیلی این گوشزد را داشت که اگر قرار بود دستاوردهای برجام و تمام تصمیمات اقتصادی دولت، 15 سال بعد هویدا شود پس چرا به میان آمدید و از مردم خواستید که «جشن هستهای» برگزار کنند؟!
و جالبتر آنکه با کدام دستاورد و چه داشتهای، رئیسجمهور روحانی حتی از چیزی به نام «برجام 2» هم سخن میگوید؟!
جدای از این تمدید زمانهای ریشخندکننده، به تازگی اخباری شنیده میشود مبنی بر اینکه «یک عده» و یا «دستهای پنهانی» هستند که نمیگذارند دستاوردهای برجام برای مردم آشکار شود...
و یا مثلاً یک مقام مذاکره کننده دولتی در شبکه اجتماعی خود با اشاره به عقد برجام اینطور مینویسد که برجام خیلی خوب است و «پول» همه چیز نیست!
کسی از اصلاحطلبان نیز چند مرتبه عنوان کرده است که اساساً برجام نمیتواند مشکلی را حل کند و ما نیاز به «فراتوافق» داریم.
تأمل بیشتر از آنجا فرا میرسد که جریان سیاسی خاص که حتی پس از مکالمه تلفنی نابجای رئیسجمهور با اوباما، از این گفت که «تورم مواد غذایی کاهش یافته»! و همه چیز، حتی آب خوردن را هم به «برجام» و «پسابرجام» گره زد؛ اما در روزهای جاری اینطور میگوید که اگر مردم اقتصاد بهتر و «ارزانی» را میخواهند باید در انتخابات مجلس هم به دولت و اصلاحطلبان رأی بدهند و گرنه خبری نیست.
به نظر میرسد برخی چهرههای دولتی و جریان سیاسی خاص باید درباره برجام با مردم صحبتهای صادقانهای را مطرح کنند و ای بسا که مجبور شوند تا مرزهای عذرخواهی هم پیش بروند.
تمدید زمان و زمانخری برای برجام و سایر وعدههای اقتصادی، بدترین راهکاری است که دولت و جریان سیاسی خاص به آن دست یازیدهاند...
گفتنیست، مسعود نیلی قبل از عقد برجام طی اظهاراتی گفته بود: با لغو تحریمها، یکساله به شرایط پیش از تحریم باز میگردیم!
***
ماجرای 10 دقیقهای که مردم باید برای اصلاحطلبان وقت بگذارند!
روزنامه اعتماد در شماره دوشنبه گذشته خود، یادداشتها و گفتههای 40 فعال سیاسی اصلاحطلب را درباره انتخابات هفتم اسفند و حتی نتیجه آن منتشر کرده است.
عمده چهرههای مذکور در سخنان خود اذعان کردهاند که هدف غایی جریان خاص در انتخابات این است که «عددی از اصلاحطلبان به همراه اصولگرایان معتدل» وارد مجلس دهم شوند.
در کنار این اظهارات، همچنین سه نفر از این تعداد نیز از مردم خواستهاند که در زمان رأی دادن حتماً «10 دقیقه» برای لیست اصلاحات زمان بگذارند.
الیاس حضرتی، فیضالله عربسرخی و مرتضی الویری در یادداشتها و گفتههای خود این معنا را مورد اشاره قرار دادهاند.
مرتضی الویری در همین باره گفته است: «اگر مخالفان تندروی در کشور وقت بگذارند و در ١٠ دقیقه نام تمامی کاندیداهای لیست ائتلافی را بنویسند، بی شک حتی مطرح ترین چهره های لیست انتخاباتی اصولگرایان نمی تواند موفق شود.»
فیضالله عربسرخی نیز در مطلب خود آورده است: «اگر مردم ١٠ دقیقه وقت بگذارند و نام ٣٠ نفر کاندیداهای لیست ائتلافی را روی برگههای شان بنویسند تندروها خانه نشین می شوند».
*تحلیلهای مبتنی بر واقعیات صحنه اینطور میگوید که اصلاحطلبان تکههای پازل بازی انتخاباتی خود را به گونهای چیدهاند که حتی از هماکنون نیز میتوانند ادعای پیروزی کنند چه اینکه اکثریت مجلس شورای اسلامی را در حال حاضر هم تعدادی اصلاحطلب به همراه کسانی تشکیل دادهاند که جریان خاص آنها را «اصولگرای معتدل» خطاب میکند.
در واقع همانگونه که محمد هاشمی هم اخیراً گفته است؛ « اتفاق سال 92 میتواند تکرار شود»!
سخن مذکور به این معنی است که اصلاحطلبان ولو اگر کاندیدایی هم در انتخابات نداشته باشند و از کاندیدای دیگری هم حمایت رسمی نکرده باشند اما در انتخابات ادعای پیروزی خواهند کرد و خود را جامعه رأی کاندیدای پیروز معرفی میکنند.
این راهبرد نیز به این دلیل انتخاب شده است که اصلاحطلبان تصمیم گرفتهاند رأی نیاوردن اکثریتی خود در تمام انتخاباتهای 14 سال گذشته را به نحوی جبران کنند و برای نیل به این هدف حتی در صورت تغییر یک نماینده هم در مجلس آتی، یقیناً صلای پیروزی سر خواهند داد.
در این رابطه قابل اشاره است که حجتالاسلام سیدهادی خامنهای، از فعالان اصلاحطلب اخیراً طی یک گفتوگو اظهار کرده است که اصلاحطلبان پیروز میشوند و پیروزی هم لزوماً به معنی رأیآوری حداکثری نیست!
عبدالله ناصری، دیگر فعال اصلاحطلب نیز به تازگی به خبرگزاری ایلنا گفته است: اصلاحطلبان همیشه پیروز رقابتهای نابرابر هستند.
درخواست «10 دقیقهای» اصلاحطلبان از مردم نیز در حالی است که جریان سیاسی خاص همواره و در هر مقطعی که رأی مردم را از آن خود کرده است، به محض نشستن بر کرسیهای امانتی مردم، پیگیری مطالبات سیاسی خود را در دستور کار قرار داده است.
به سخن دیگر اینکه اصلاحطلبان در زمینه درخواست از مردم به هیچ وجه خوشسابقه نیستند. آنها در انتخابات سال 76 رأی مردم را گرفتند اما بلافاصله مانیفست معارضه با نظام در عرصههای مختلف را در مقابل مردم پهن کردند.
آنها در انتخابات مجلس ششم نیز از مردم همین 10 دقیقه وقت را برای رأی دادن به خود خواستند اما پایشان به مجلس نرسیده، تحصن کردند و به قصد زمین زدن نظام اسلامی، به صورت گترهای اقدام به استعفا از سمت نمایندگی مردم کردند.
آنها حتی از «خروج از حاکمیت» نیز سخن گفتند.
جریان خاص، در شورای شهر دوره اول نیز رأی مردم را ستاند اما پس از کینهورزی فراوان درونگروهی، شورای شهر را به تعطیلی کشاند.
در منصههای بعدی نیز اگرچه جریان خاص دیگر هیچگاه نتوانست رأی اکثریتی مردم را از آن خود کند اما رفتار این جریان هرگز مطابق با خط سیر رفتار و خواستههای مردم ایران منطبق نشد.
این جریان البته در 3 سال اخیر ژست اقتصادی به خود گرفته ولی رفتارهایش همچنان سیاسی، غربخواهانه و پیگیرنده مطالبات خویشتن است نه مردم.