به گزارش مشرق، مهران رنج‌بر بازیگر مجموعه‌های تلویزیونی و کارگردان گروه نمایشی «مادوتا» در خصوص نقش‌آفرینی خود و همچنین ساختار و محتوای مجموعه برنامه تلویزیونی «دورهمی» گفتگویی با ما داشت که در ادامه آن را می‌خوانید:


* مخاطبان ما و بینندگان کم و بیش با شخصیت «سپهر» آشنا هستند، به عنوان اولین سوال از «سپهر» و جایگاهش در دنیای امروز بگویید.


* «دورهمی» از جمله برنامه‌هایی است که احساس می‌شود به تعامل و بازخورد کلی برنامه فکر می‌کند و قرار نیست که همه جذابیت بر گرده یک قهرمان مشخص باشد. ارزیابی شما از این اتفاق چیست؟
 
در «دورهمی» کسی دوست ندارد تنها دیده شود و فقط به فکر بازی خودش باشد و ساعت بزند و برود؛ بلکه در اینجا همه معایب همدیگر را می‌پوشانند و کمک می کنند تا بهتر و بیشتر کار پیش برود. این تعارف نیست این حقیقتی است که من و محمد نادری که کمترین تجربه بازی را در ژانر کمدی داشتیم می‌گوییم .
 

* مجموعه تلویزیونی «دورهمی» جدای از ایده ساختار که با حواشی همراه بود، در مبحث طراحی صحنه و لباس نیز درگیر چنین مساله‌ای شد.
 
«دورهمی» از لحاظ طراحی صحنه، لباس و گریم از جوانان با تجربه و حرفه‌ای استفاده کرده است که به خوبی با فضای کار آشنا هستند و سالهاست برای سینما و تلویزیون طراحی می‌کنند. تک تک لباس‌ها هم برای خانم‌ها عبدالرزاقی و دهقان و هم امیرمهدی ژوله به عنوان خدمتکار خانه طراحی و دوخته شده است و دکورمان بدون هیچ وجه تشابهی به هیچ کدام از برنامه‌های ماهواره‌ای در لوکیشنی وسیع با تمام زحمات بچه‌های گروه طراحی صحنه آماده شده است و نمی‌توان گفت این پروژه یک کار کپی است.
 

* همیشه در کنار این همه حواشی بعضا غیرمنصفانه، نگاه‌های عادلانه و حرفه‌ای هم خودش را نشان می‌دهد و بسیاری هم در مقام دفاع بر می‌آیند.
 
خب، بله. مخاطب‌های ما مردم و صاحب نظرانی هستند که کار را می‌بینند. خیلی از دوستان و آدم‌هایی که جنس کار کردن ما را می‌شناختند، در جبران چند رسانه زرد، کانال‌های تلگرامی و سایت‌ها که با ما دشمنی کردند، همان روزهای اول با ما تماس گرفتند و کلی انرژی و حال خوب به ما دادند.
 

* از نظر شما به چه کسی بازیگر یا آرتیست می‌گویند؟

زمانی که من شروع به بازی در مجموعه تلویزیونی «دورهمی» کردم، یکی از دوستانم گفت بعد از این همه بازی در سریال‌های جدی این چه کاری است که بازی می‌کنی و من گفتم که با افتخار نقش «سپهر» را پذیرفتم و در کنار دوستان و عوامل «دورهمی» درس یاد می‌گیرم. به عقیده من آرتیست بودن و یا بازیگری به عینک زدن و شهرت در خیابان نیست، هنرمند واقعی کسی است که با هر پروژه‌ای که بازی می‌کند و یا گوشه‌ای از کار هنر را برعهده دارد، مطلبی جدید را یاد بگیرد و به اندوخته‌های خودش اضافه کند. مانند اتفاقی که در پشت صحنه «دورهمی» رخ می‌دهد. ما در هر استراحت بعد از هر ضبط، کتاب، فیلم و یا ایده‌هایی جدید را با هم به اشتراک می‌گذاریم و راجع به موضوعات فرهنگی و هنری روز دنیا بحث می‌کنیم و آن را به چالش می‌کشیم.
 

* «دورهمی» و «خندوانه» از جمله برنامه‌هایی هستند که در ایام نوروز جزو برنامه‌های پرمخاطب تلویزیون شناخته شدند. به عقیده شما بودن این دو برنامه در کنار هم و در یک شبکه، به نوعی رقابت محسوب نمی‌شود؟

رامبد جوان و عوامل گروه «خندوانه» تا به امروز خیلی زیاد برای شادی دل مردم زحمت کشیده‌اند. اساسا «خندوانه» و «دورهمی» با رسالتی پیش آمدند که ظرفیت شخصیت‌های مختلف جامعه را بالا ببرند. جنس «خندوانه» و «دورهمی» هر دو متفاوت هستند. مقایسه اشتباه است و هیچ فضای مجازی نمی تواند این قیاس را انجام دهد.
 
رامبد جوان رفیق ماست و سالهاست که برای «خندوانه» زحمت کشیده است و «دورهمی» هنوز یک جوان است و جا دارد که در میان مردم بیشتر دیده شود و جلو برود. با چند هفته برنامه نمی توانیم قضاوت کنیم و باید منتظر باشیم.


* اکثر برنامه هایی که در شبکه نسیم و دیگر بخش های رسانه شاهد هستیم با ساختاری جدید به روی آنتن می رود و حالا شما در «دورهمی» با تفاوتی پررنگ تر دو شب در هفته  اجرا دارید. ارزیابی خود شما نسبت به جایگاه و بازخورد مخاطبان به ساختار برنامه های جدید چیست؟
 
به لحاظ جامعه‌شناسی و روان‌شناسی هر اتفاق تازه ای که در تلویزیون رخ می‌دهد مردم را به خود جذب می‌کند و مخاطبان آن برنامه را دوست دارند. ما در سینما هم فیلم‌هایی چون «ابد و یک روز» ، «اژدها وارد می‌شود» و کارهای اصغر فرهادی مانند «درباره الی» و «جدایی نادر از سیمین» را داریم که توانست با چیدمانی متفاوت و ساختاری جدید تماشاگران خود را به سینما بکشاند. به حتم تماشاگران ایرانی ما به شدت از هر اتفاق نو استقبال می کنند و ثابت هستند. هدف ما و رسالت تلویزیون جذب مخاطب ایرانی است، همانطور که مخاطب ایرانی محصولات ایرانی را می‌بیند، باید اقدامی انجام بگیرد که کمتر به سمت ماهواره هم گرایش پیدا کند، به جرات می توانم بگویم که 80 در صد از مخاطبان تلویزیونی در زمان پخش «دورهمی» و یا «خندوانه» نمی‌دانند چه اتفاقی در شبکه‌های ماهواره‌ای رخ می‌دهد.
 

* به عنوان مطلب پایانی ترجیح می‌دهم راجع به منتقدان برنامه «دورهمی» و قضاوت‌هایی که به نظر خیلی زودهنگام اتفاق افتاده است، صحبت کنید.

کپی‌برداری اگر اصولی و براساس بهبود کارها باشد، هیچ ایرادی ندارد. ما جدای از بخش فرهنگ و هنر در ورزش و سیاست هم الگوبرداری داریم. این حرف من شعار نیست، اگر خدا بخواهد کاری انجام شود و کسی پیشرفت کند، تمام دنیا هم جمع شوند نمی‌توانند باعث سقوطش شوند.(با خنده) باید بگویم که آقایان و خانم‌هایی که به برنامه تلویزیونی «دورهمی» حسادت می‌کنید «با خدا دادگان ستیزه مکن که خدا داده را خدا داده است.» بیجا و بدون قضاوت حسادت نکنیم. سخت ترین کار دنیا بازی در ژانر کمدی است، کمی صبر کنید تا اتفاقات جدیدی به دورهمی اضافه شود و کم کم به جلو حرکت کند. تمام بچه‌ها خیلی زیاد برای تک تک بخش‌های «دورهمی» زحمت کشیده اند و این برای ما خیلی مهم است که مردم ما را دوست داشته باشند.