متن این گفتگو در ادامه ارائه شده است:
هدف شما در سوریه چیست؟
ما علیه تروریسم می‌جنگیم. ما به مردم و دولت مشروع سوریه، بر اساس دعوت آنها، در مبارزه‌شان علیه داعش کمک می‌کنیم. اقدام دیگر ما، کمک به یافتن راه حلی از طریق مذاکره است. به همین دلیل است که ما در مذاکراتی که به آتش بس منجر شد، به صورت فعالانه شرکت کردیم. اما مبارزه علیه داعش نمی‌تواند متوقف بشود.
تاثیر عمده اقدامات شما در سوریه، تقویت رژیم اسد بوده است.
دولت مشروع سوریه از سوی سازمان ملل به رسمیت شناخته شده است. ما باید بحث و مشاجره را به کنار بگذاریم. در سوریه هیچ راه حل صرفأ نظامی وجود ندارد. به مذاکراتی سیاسی درمیان خود سوری‌ها نیاز است چرا که آنها می‌بایست در مورد سرنوشت خود تصمیم بگیرند. بازیگران خارجی می‌توانند فقط راه حل سیاسی را تسهیل کنند.
گله ایران این است که پس از توافق هسته‌ای، تمام موانع اقتصادی برداشته نشده است. مسئله بانکی بیش از دیگر مسائل مورد مباحثه قرار گرفته است. مشکل کجاست؟
ما می‌خواهیم که آمریکا در فعالیت بانک‌ها دخالت نکرده و آنها را از آمدن به ایران دلسرد نکند. چنین رویکردی در راستای اهداف توافق نیست. تجارت با ایران درست است. واشنگتن باید تعهد روشنی در این چارچوب اتخاذ کند.
آمریکایی‌ها تضمین می‌خواهند که هر آنچه در ایران سرمایه‌گذاری می‌شود به جیب گروه‌های تروریستی مانند حزب اله لبنان نرود.
مسئله این نیست. ایران به تعهدات مرتبط با مبارزه با پولشویی و مبارزه مالی علیه تروریسم عمل خواهد کرد و ما با نهادهای کنترل چندجانبه و دوجانبه گفتگوی مستمری خواهیم داشت تا تدابیر لازم اتخاذ گردد.
آیا دعوت به احتیاط از جانب کشورهای اروپایی نیز وجود دارد؟
خیر. فکر می‌کنیم که به نفع دولت‌های اروپایی است که تجارت و سرمایه گذاری را تشویق کنند. هیئت‌های فراوانی از بخش‌های خصوصی و دولتی از اروپا به ایران آمده‌اند. در این منطقه و احتمالأ در سراسر جهان، ایران بهترین کشور برای سرمایه‌گذاری است.
آیا هنوز در برابر گشایش به سوی غرب، مقاومت‌هایی وجود دارد؟
توافق هسته‌ای برای اینکه در تمامی جوانب خود پذیرفته بشود، باید تاثیرات مثبتی خود را نشان بدهد. اگر مردم منافع حاصله را ببینند، به حمایت از آن ادامه می‌دهند. در غیر این صورت می‌توانند در پای صندوق رای، به آنهایی که حامی توافق بوده‌اند پشت بکنند. فکر می‌کنم که توافق هسته‌ای به نفع همگان باشد.
هنگامی که دریچه‌ای برای گفتگو با عربستان سعودی گشوده می‌شود، انتقاد دیگری آغاز می‌گردد. آیا آشتی‌ناپذیر هستید؟
مقامات سعودی از هر فرصتی برای دامن زدن به تنش‌ها در منطقه بهره‌برداری می‌کنند و به دلیل عجیب و غریبی، به جای استقبال از توافق هسته‌ای، از آن دچار هراس شده‌اند. سعی کردند که آن را تخریب کنند و هنگامی که موفق نشدند برای افزایش تنش تلاش کردند.
اما در یمن شما نیز مبارزه می‌کنید.
ایران برای دفاع فقط جزئی از آنچه را که عربستان و دیگر کشورهای منطقه اختصاص می‌دهند، هزینه می‌کند. آزمایش‌های موشکی ما دفاعی است. هنگامی که صدام حسین در جنگ اول خلیج (فارس) به ما حمله کرد و علیه ما موشک و سلاح‌های شیمیایی به کار برد، متوجه شدیم نداشتن (امکان) دفاع چه هزینه‌ای در بر دارد. ما نمی‌خواهیم از موشک‌ها علیه هیچکس استفاده کنیم و این، قطعی است. می‌خواهم ببینم که آیا آنهایی در نیات ما تشکیک می‌کنند حاضرند موضعی مشابه با موضع ایران را اعلام کنند یا خیر مبنی بر اینکه ما به جز برای دفاع از خود، به قوه قهریه متوسل نخواهیم شد. مهم است که پیش از همه امریکا چنین موضعی را اعلام کند.
در ارتباط با حقوق بشر، فدریکا موگرینی از نگرانی‌های اروپا و همچنین نیاز به گفتگو صحبت کرده است. با مسائلی مانند مجازات اعدام، زندانیان سیاسی و آزادی بیان می‌بایست چگونه برخورد کرد؟
حقوق بشر مایه نگرانی برای همه است. هر دو طرف حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. ما برای گفتگو آمادگی داریم. نظراتمان را در مورد انزوای جوامع مسلمان در بسیاری از کشورهای اروپایی یا استفاده سوء از آزادی بیان برای بی‌حرمتی به نمادهای اسلامی، بیان خواهیم کرد. اینکه افرادی که سر بی‌گناهان را در سوریه و عراق می‌برند به خوبی به انگلیسی یا فرانسوی تکلم می‌کنند، به نظر ما یک زنگ خطر است. به نوبه خود با توجه به ملاحظات طرف‌های اروپایی گوش داده و پاسخ‌های لازم را به آنها خواهیم داد و احتمالأ اقدامات لازم را نیز انجام خواهیم داد. در ارتباط با اعدام در ایران تقریبا تمامی موارد آن به قاچاق مواد مخدر مربوط می‌شود که در کشور ما یک مشکل جدی و متفاوت از غرب است. ما بیشترین میزان توقیف تریاک در جهان را داریم. نمی‌دانم آیا پاسخ ما کامل است یا خیر، اما خوب است در مورد بهترین روش مبارزه با قاچاق مواد مخدر، مذاکره بشود.
شما فکر می‌کنید که کشورهای اروپایی بهتر است که آزادی بیان را محدود کنند؟
بدون اشاره به موارد منفرد، فکر می‌کنم که آزادی بیان به معنای حق توهین و تشویق به خشونت نیست و نمی‌تواند اظهارات یا نوشتارها یا تصاویر ضد یهودی و نژادپرستانه و بیگانه‌ستیز و ضداسلامی را در بر بگیرد. استاندارد باید برای همه برابر باشد.
