به گزارش مشرق، اخبار ویژه روزنامه کیهان را در ادامه می‌خوانید:پیش‌بینی 7 ماه قبل درباره برجام را به یاد مردم نیاورید!
رسانه‌های زنجیره‌ای به تردیدافکنی درباره علت دعوت علیرضا زاکانی به نماز جمعه تهران پرداختند.
روزنامه شرق در این زمینه ضمن چند مصاحبه با چند نفر، این شبهه را مطرح کرده که «چرا رئیس کمیسیونی که وجود ندارد، به نماز جمعه دعوت شد؟» شرق می‌گوید کمیسیون ویژه رسیدگی به برجام دیگر وجود خارجی ندارد و منحل شده است.
پاسخ این تحلیل آن است که برجام موضوعی تاریخی نیست بلکه توافقی مهم و اثرگذار در حال امنیت ملی و «در حال اجرا» می‌باشد. با این وصف، هم رصد اجرای آن ضرورت دارد و هم مرور حقایقی که فعالیت 40 روز (شهریور سال ۹۴) در کمیسیون بررسی برجام به تعدد و تواتر و به استناد اسناد از سوی کارشناسان ارشد سیاسی و اقتصادی و امنیت ملی مطرح شد اما از سوی جریان ذوق‌زده مذاکره و عجول برای توافق به هر قیمت ناشنیده ماند؛ از جمله هشدار درباره اینکه برجام خلل و خرج فراوانی دارد و اجرای بدون اصلاح آن صرفاً موجب تحمیل هزینه‌های هنگفت به کشور در مقابل دستاوردهای تقریباً هیچ آن می‌شود. یا این مطلب که امکان دسترسی به درآمدهای نفتی یا بلوکه شده فراهم نشده است؛ یا مواردی نظیر اینکه تعهدات برجامی «همزمان» و «متوازن» و «قابل برگشت» (برای ایران) نیست و همین طرف مقابل را به بدعهدی و شیطنت و باج‌خواهی تشویق می‌کند.
البته طبیعی است که یادآوری آن هشدارها برای غربگرای شرقی‌نما نگران کننده باشد.
دولت برای رونق اقتصادی پروژه مسکن مهر را احیا کند
وزیر راه در دولت اصلاحات می‌گوید ناهماهنگی میان تیم اقتصادی مهم‌ترین چالش دولت روحانی است.
احمد خرم در مصاحبه با روزنامه اعتماد درباره مهم‌ترین چالش دولت گفت: به عقیده من مهم‌ترین مشکل دولت حسن روحانی ناهماهنگی میان تیم اقتصادی دولت است. در این تیم برخی معتقدند که مشکل اول کشور رکود است و برخی دیگر معتقدند تورم است. در واقع در تیم اقتصادی هماهنگی در مورد مشکل کشور وجود ندارد تا دولت به طور کامل روی معضل اصلی متمرکز شود و آن را حل کند. به بیان دیگر دولت در این مورد دچار سردرگمی است.
وی می‌افزاید: یکی از مهم‌ترین مشکلاتش همین مسئله‌ای است که دولت روحانی با آن روبه‌رو شده، یعنی تورم که پایین می‌آید رکود حاکم می‌شود و زمانی که برنامه‌های ضد رکود در دستور کار قرار می‌گیرد و بازار از رکود خارج می‌شود تورم بالا می‌رود و این معادله همیشه برقرار است. اما باید پذیرفت که اقتصادی پا می‌گیرد و شکوفا می‌شود که در آن رکود حاکم نشود.
خرم می‌گوید: بحث اینجاست که می‌شود گاهی سه یا چهار درصد تورم را خرید و بازار را از رکود خارج کرد. در واقع جامعه و مردم طاقت تحمل چهار درصد تورم را دارد اما تحمل رکود بازار را ندارد. در واقع وجود درصد کمی از تورم ضربه‌ای به معیشت مردم نمی‌زند اما وجود رکود به طور مستقیم بر کیفیت زندگی مردم تأثیرگذار است. به نظر من دولت امروز به این نتیجه رسیده که معضل اول کشور رکود بازار است نه تورم.
وی خاطرنشان کرد: در درجه اول سیستم بانکی نباید انقباضی برخورد کند و به واحدهای تولیدی که سرمایه در گردش ندارند وام پرداخت کند. وقتی تولید در کشور افزایش پیدا کند در کنارش نقدینگی افزایش یابد نمی‌تواند تورم‌زا باشد به بیان دیگر افزایش نقدینگی به شرط تولید تورم‌زا نخواهد بود. بنابراین دولت باید از سیاست‌های انقباضی عبور کند.
وی همچنین گفته است: تنها راه خروج از رکود پرداخت وام است. اینکه بانک‌ها بیایند بگویند چون وام‌های معوقه یا تمدید شده دارند و به این بهانه به واحدهای تولیدی وام ندهد در واقع تیر خلاص را به صنعت و تولید کشور زده است. در چنین شرایطی صنعت نابود می‌شود و بانک هم هرگز به پولش نخواهد رسید. در واقع اقتصاد ایران امروز نیاز به یک شوک دارد.
خرم با دفاع از مسکن مهر گفت: دولت می‌تواند برخی از کارها را ضربتی انجام دهد. به نظر من فعال کردن پروژه مسکن مهر می‌تواند بخشی از آن شوک را ایجاد کند. در واقع پروژه مسکن مهر یک پروژه تولیدی است و می‌تواند واحدهای زیادی را فعال کند. شاید بسیاری بگویند مسکن مهر مشکلات زیادی دارد که حرف درستی است اما دولت می‌تواند پروژه مسکن مهر را در عین فعال‌سازی اصلاح کند.
به طور کلی مهم‌ترین شوکی که می‌تواند در این شرایط وضعیت اقتصاد ایران را تکان دهد، شوک در بازار مسکن است. در کشور ما به طور متوسط سالی 500 هزار مسکن باید ساخته شود. بسیاری از طبقات جامعه هم توان خرید کامل مسکن را ندارند. در این شرایط دولت باید بسته‌های وامی با شرایط مختلف را تعبیه کند و در اختیار مردم بگذارد تا آنها هم این وام‌ها را در بازار مسکن خرج کنند. در واقع پولی که دولت به شکل وام به مردم داده است وارد چرخه اقتصادی می‌شود و رکود را کاهش می‌دهد. این موضوع حتی در آمریکا هم وجود دارد. بانک‌های آمریکا وام‌های مختلفی برای مسکن پرداخت می‌کنند. حتی برای سازنده‌های خانه همچنین وام دهی‌ای وجود دارد. منتها در آمریکا قوانینی را وضع کرده‌اند. به طور مثال اگر ساخت یک خانه یک سال طول کشید بعد از یک سال اگر فردی که خانه ساخته آن را نفروشد یا اجاره ندهد باید مالیات سنگینی را پرداخت کند. در کشور اما چنین نیست. خانه را می‌سازند و اگر قیمت کمی پایین باشد نمی‌فروشند و خانه خالی می‌ماند.
خرم در ادامه گفته است: در حال حاضر یک معضل مهم پیش روی دولت وجود دارد که مانع پیشبرد برنامه‌هایش می‌شود. در حال حاضر دولتیان ما در قبال برخی از مسائل یا سست تصمیم و کند تصمیم یا به طور کلی بلاتصمیم هستند. این موضوع بیشتر از فعالیت مخالفان می‌تواند به دولت ضربه وارد کند. تصمیمی را که می‌توان در یک ماه گرفت در دولت روحانی نزدیک به یک سال طول می‌کشد.
اگر دولت در یک سال باقی مانده کابینه‌اش را کمی ترمیم نکند و از افراد با انگیزه‌تر و خوش فکرتری استفاده نکند و سستی در تصمیم‌گیری‌ها ادامه پیدا کند نمی‌تواند تغییر چندانی در وضعیت کشور ایجاد کند و در این صورت قطعاً در انتخابات آینده دچار دشواری‌هایی خواهد شد.
روغنی زنجانی: از آمریکا عصبانی نباشید /فقط لابی و مذاکره کنید!
رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در دولت سازندگی به توجیه و ماست‌مالی خباثتهای پسابرجام آمریکا پرداخت و از دولت خواست به عهدشکنی‌ها و زورگویی‌های آمریکا واکنش نشان ندهد.
مسعود روغنی زنجانی- که از پایه گذاران رکورد تورم 49 درصدی در دولت هاشمی به شمار می‌رود- ضمن مقاله‌ای در روزنامه وقایع اتفاقیه، دموکرات‌ها را تبرئه کرد و مدعی شد خباثتهای اخیر آمریکا مربوط به جمهوری‌خواهان می‌شود! این درحالی است که عداوت‌هایی نظیر ممانعت از دسترسی ایران به چرخه دلار و امضا و اعمال قانون ممنوعیت صدور ویزا برای اتباع 38 کشوری که به ایران سفر کنند، مستقیماً به دولت و وزارت خزانه‌داری و خارجه آمریکا مربوط می‌شود.
روغنی زنجانی می‌نویسد: دستاورد برجام برای دولت آقای اوباما و حزب دموکرات این بود که برجام برای این کشور به یک مدل تبدیل شد؛ این مدل که درباره برخی کشورهای دیگر هم اجرا شد، این واقعیت را بازنمایی می‌کرد که می‌توان از طریق گفت‌وگوی مسالمت‌آمیز، بسیاری از تنش‌ها را با مذاکره‌ای که نتیجه آن برد- برد است، حل کرد. آمریکا با این منطق توانسته بود دهان تندروهای داخلی خود را ببندد و این برای جریانی که آقای اوباما تاکنون رهبری آن را برعهده داشته است، یک برگ برنده در رقابت‌های سیاسی محسوب می‌شد. البته برجام در داخل کشور ما نیز موافق و مخالف دارد. جناح تندروی داخلی منتظر فرصت‌هایی برای تبلیغ شکست برجام است و به این دلیل هر اقدامی از سوی آمریکا که دستاوردهای برجام را تضعیف کند، در حقیقت کمک مستقیم به جریانات تندرو در داخل ایران و منطقه محسوب می‌شود.
وی می‌افزاید: تکلیف دولت تدبیر و امید در این میان چیست؟ ما می‌دانیم داستان مصادره دارایی‌های ایران در آمریکا پرونده‌ای طولانی دارد که بخشی از آن تاکنون به نتیجه رسیده است، بنابراین، این امر بسیار اهمیت دارد که مسئولان، خونسردی خود را حفظ کنند و در چنین شرایطی از مدلی که الگوی برجام به ما نشان داد، پیروی کنند. ما نباید از کوره در برویم و عجله کنیم و باید همچنان پیگیر مطالبات خود از طرف مقابل (البته در چارچوب برجام) باشیم.
روغنی زنجانی می‌نویسد: توصیه ما این است که مسئولان درصورت عدم موفقیت در رایزنی‌های سیاسی و دیپلماتیک، با مسئله رأی دیوان عالی آمریکا برخورد کنند. محاکمه ایران در یک دادگاه یک‌طرفه، آن هم بدون حضور ایران، هیچ وجاهتی ندارد و این چیزی است که دیپلمات‌های آمریکایی باید آن را بپذیرند. با وجود تلاش‌های اخیر بانک مرکزی ایران برای جلوگیری از صدور این رأی، باید تلاش کرد از طریق مذاکره سیاسی و تعامل در فرصتی دیگر این رأي را برگرداند و از تکرار رویدادهایی از این دست نیز جلوگیری کرد. از نظر بنده اگر اقدامات دیپلماتیک نتیجه نداد آنگاه می‌توان ازنظر حقوقی وارد عمل شد و در دادگاه‌های بین‌المللی علیه حکم دادگاه دیوان عالی آمریکا وارد دعوی قضائی شد ولی در این شرایط ما نباید اسیر صحنه‌آرایی‌های تندروها شده و اصطلاحا دچار «جوگیری سیاسی» شویم. درس مهم این ماجرا آن است که بفهمیم این رویداد یا رویدادهای مشابه، محصول «برجام» و «تعامل» است نه محصول تندروی‌های گذشته. شرایطی که باعث شد اموال ایران در آمریکا ضبط و این دادگاه‌ها در آمریکا جرئت کردند از محل آن دارایی‌ها، حکم قضائی بدهند مجموعه تندروی‌هایی در داخل ایران بود. به هرحال به نظر می‌رسد اگرلابی‌ها و گفت‌وگوها ادامه یابد، ان‌شاءالله این مسئله نیز قابل حل خواهد بود. (!)
یادآور می‌شود دستبرد به 2 میلیارد از دارایی‌های بلوکه شده ایران در جریان سفر اخیر آقای ظریف به نیویورک و ملاقات با جان کری رخ داد و دولت آمریکا نیز حکم دیوان عالی را تأیید کرد.
فکر و نقشه از افراطیون /بیگاری با نمایندگان اصلاح طلب!
یک نشریه کارگزارانی تصریح کرد: منتخبان اصلاح‌طلب مجلس دهم فاقد تجربه هستند و «احزاب اصلاح طلب باید برای مجلس اتاق فکر تشکیل دهند.» پیش از این سعید حجاریان خواستار تشکیل پارلمان در سایه برای کنترل مجلس از بیرون آن شده بود.
نشریه صدا در یادداشتی تصریح کرد، فراکسیون امید (اصلاحات) با چالش‌هایی روبرو خواهد بود. اصلاح طلبان چه در تهران و چه در شهرستان از چهره‌های گمنام و ناشناخته یارگیری کردند و افراد غیرمشهور از لیست امید به مجلس رفته‌اند که اغلب دارای سابقه نمایندگی مجلس نیستند مثلا از لیست تهران - اگرچه همه افراد این لیست وارد مجلس شدند- حدود 10 نفر در گذشته نماینده مجلس بوده‌اند و دو سوم بقیه، برای اولین بار گام در پارلمان می‌گذارند. غیر از تهران، از شهرهای بزرگ و کوچک سراسر کشور، اصلاح‌طلبانی به مجلس دهم راه یافته‌اند که سابقه نمایندگی مجلس را در کارنامه فعالیت‌های سیاسی و اجرایی خود دارند، اما در مجموع اصلاح‌طلبانی که تجربه نمایندگی مجلس شورای اسلامی را با خود دارند، درمجلس دهم از عدد قابل‌توجهی برخوردار نیستند، به همین دلیل تازه‌واردین به مجلس آینده می‌توانند زمینه‌ای را فراهم کنند که تا اندازه‌ای چالش‌برانگیز باشد، چرا که اصولگرایان دارای تجربه نمایندگی در شهرستان‌ها، در مجلس دهم از عدد بیشتری برخوردارند.
هفته‌نامه کارگزارانی در عین حال خواستار ایجاد تقابل میان مجلس دهم و شورای نگهبان (به سیاق مجلس ششم) شده و می‌نویسد: امکان دارد لایحه‌ای از دولت وصول شود و یا طرحی از طرف نمایندگان ارائه گردد و پس از بحث و بررسی به تصویب برسانند، اما شورای نگهبان آن را رد نماید، در این صورت اصلاح‌طلبان و اعتدالیون و دیگر چهره‌های همسو، روی مصوبه مجلس پافشاری کنند و آن را برای تعیین نهایی به مجمع تشخیص مصلحت نظام بفرستند. درمجلس ششم از این موارد زیاد پیش می‌آمد. اگرچه مجلس دهم با مجلس ششم تفاوت‌های زیادی دارد و نمی‌توان پنداشت که مثل هم عمل کنند، اما اگر اصلاح‌طلبان مجلس آینده با رفتار و کردار و بحث‌های تخصصی خود، فراکسیون‌های سیاسی و فرهنگی متمایل به دولت را به همراهی خود بطلبند، پیش‌بینی می‌شود که این اتفاق می‌افتد.
این نشریه همچنین از قول فائزه هاشمی نوشت: احزاب اطلاح‌طلب برای مجلس اتاق فکر تشکیل دهند.
یادآور می‌شود در مجلس ششم نیز افراطیون مدعی اصلاحات دارای یک حلقه مرکزی چند نفره بودند که ضمن خط گرفتن از گروهک‌های بیرون مجلس، ساختارشکنی و پیشبرد پروژه کودتای مخملین را دنبال می‌کردند. افتضاحات مجلس ششم به حدی است که روحانی (دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و رئیس تیم مذاکره‌کننده) در خاطرات خود از بازی مجلس ششم در زمین طرف مذاکره غربی و تبدیل شدن به ابزار چانه‌زنی غرب گلایه می‌کند.
