به گزارش مشرق، یکی از عجیب‌ترین اتفاقات اخیر فوتبال ایران، بحث انتخابات فدراسیون بوده که هر روز تاریخی جدید و شرایطی جدید برای برگزاری آن تعیین شده است، انتخاباتی که طبق قوانین و پس از پایان چهار ساله دوم ریاست علی کفاشیان باید 15 اسفند ماه 94 برگزار می‌شد، اما او توانست با طرفندهای خاص خود تاریخ انتخابات را به تعویق بیندازد و این انتخابات به سال 95 موکول شد. ابتدا بحث از برگزاری انتخابات در فروردین ماه بود و سپس هیئت رئیسه تشکیل جلسه داد و در نهایت 11 اردیبشهت ماه را تاریخ نهایی برگزاری انتخابات اعلام کردند تا نام‌نویسی نامزدها آغاز شود.
اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی در خصوص انتخابات ادامه‌دار بود. بحث نداشتن تأییدیه اساسنامه سال 86 فدراسیون فوتبال به میان آمد و وزارت ورزش‌وجوانان دستور داد که این اساسنامه به تأیید هیئت دولت برسد و پس از آن انتخابات برگزار شود که مطمئناً زمان‌بر بودن این اتفاق بار دیگر انتخابات فدراسیون را به تعویق می‌انداخت. همین اتفاق هم رخ داد و این بار صحبت از تعویق شش ماهه انتخابات شد، اما علی کفاشیان اعلام کرد هرطور شده در اردیبهشت ماه انتخابات را برگزار می‌کند. صحبت از تاریخ‌های 19، 25، 26 و 30 اردیبهشت ماه بود که در نهایت روز نوزدهم از سوی فدراسیون انتخاب شد و دعوت‌نامه‌ها را نیز به این تاریخ برای اعضای مجمع ارسال کردند. این بار برنامه هفته بیست‌ونهم لیگ برتر که قرار است در تاریخ 19 اردیبهشت ماه برگزار شود تاریخ انتخابات را تغییر داد و طبق آخرین اعلام رسمی 18 اردیبهشت ماه انتخابات با حضور سه کاندیدا (مصطفی آجرلو، مهدی تاج و عزیز‌الله محمدی) برگزار خواهد شد.
در حالی 18 اردیبهشت ماه برای برگزاری انتخابات به‌صورت رسمی اعلام شده که از گوشه و کنار صحبت‌هایی مبنی بر تعویق انتخابات شنیده می‌شود. برخی به‌دنبال این هستند که انتخابات به تعویق بیفتد، افرادی که در مجمع عضویت دارند و یا از رؤسای هیئت‌های فوتبال بوده یا از مدیران باشگاه‌ها هستند. این تلاش‌ها در حالی صورت می‌گیرد که محمود گودرزی، وزیر ورزش‌وجوانان، علی کفاشیان، رئیس فدراسیون فوتبال، نصرالله سجادی، معاون ورزش حر‌فه‌ای و قهرمانی وزارت ورزش‌وجوانان و دیگر مسئولان رده بالا که با انتخابات مرتبط هستند تأکید ویژه‌ای به برگزاری انتخابات در تاریخ 18 اردیبهشت ماه دارند و می‌خواهند هر چه زودتر تکلیف این فدراسیون مشخص شود. حالا اینکه آن دسته از افرادی که به‌دنبال تعویق انتخابات هستند، چه سودی از این ماجرا می‌برند، چندان روشن نیست، اما هرچه هست ادامه‌دار شدن این ماجرا چیزی جز ضرر ندارد.
اولین ضربه تعویق انتخابات فدراسیون فوتبال به تیم ملی فوتبال کشورمان خواهد خورد. تیمی که از شهریور ماه باید در مسابقات نهایی انتخابی جام جهانی 2018 روسیه شرکت کند، اما هنوز بلاتکلیف است. کارلوس کی‌روش از بهمن و اسفند ماه 94 برخی گلایه‌ها و نگرانی‌های مهم خود را در ارتباط با وضعیت تیم ملی مطرح و حتی استعفای خود را تقدیم رئیس فدراسیون فوتبال کرد تا نشان دهد که چقدر اوضاع تیم ملی وخیم است. علی کفاشیان هم هرچند با استعفای کی‌روش به تاریخ 11 اردیبهشت ماه (تاریخ از پیش‌تعیین شده انتخابات فدراسیون فوتبال) مخالفت کرد، اما این چیزی نبود که سرمربی تیم ملی آن را دنبال می‌کرد. پیام کی‌روش به‌دنبال استعفا، فراهم شدن برخی امکانات اولیه برای موفقیت تیم ملی بود که آنها را در قالب 11 خواسته اصلی‌اش مطرح کرد. خواسته‌هایی که برای رسیدن تیم ملی به جام جهانی منطقی به‌نظر می‌رسد، اما هنوز تمهیداتی برای فراهم شدن این خواسته‌ها اندیشیده نشده است.
علی کفاشیان که همچنان رئیس فدراسیون فوتبال است، رسیدگی به درخواست‌های 11گانه کی‌روش را به اختیار رئیس بعدی گذاشته و مطمئناً هرچقدر زمان بگذرد کار برای تیم ملی دشوراتر خواهد شد. همین که رئیس بعدی انتخاب شود و بخواهد کار را در دست بگیرد، زمان‌بر است و عقب افتادن تاریخ انتخابات هم زمان بیشتری را تلف می‌کند، اتفاقی که از رفتارهای کارلوس کی‌روش هم کاملاً مشهود است و در حالی که سرمربی تیم ملی قصد داشت 10 اردیبهشت ماه از مرخصی بازگردد، اما مرخصی خود را تمدید کرده و طبق اعلام کفاشیان 20 اردیبهشت ماه و پس از برگزاری انتخابات به ایران می‌آید. تمدید مرخصی سرمربی تیم ملی هم فقط این پیغام را دارد که او هم برای مشخص شدن تکلیف خود منتظر مشخص شدن رئیس بعدی است تا سنگ‌هایش را با رئیس جدید وا بِکَند.
تمام این اتفاقات نشان دهنده این است که تعویق انتخابات علاوه بر اینکه فدراسیون فوتبال را از نظر ساختاری دچار تزلزل می‌کند - به‌این دلیل که نامشخص بودن رئیس این فدراسیون باعث بلاتکلیفی تمام ارکان این مجموعه خواهد شد - مشکل بزرگی هم برای تیم ملی ایجاد می‌کند. تیمی که امید زیادی به حضور دوباره‌اش در جام جهانی است، اما با این دست‌اندازهایی که پیش‌روی کی‌روش و شاگردانش است می‌توان گفت امیدها روزبه‌روز کمرنگ‌تر می‌شود. حال در این میان به تعویق افتادن انتخابات چه سودی برای حامیان این ماجرا دارد که سود آن بااهمیت‌تر از مناع ملی و تیم ملی است، مشخص نیست. هرچه هست، وزیر ورزش، رئیس فدراسیون فوتبال و مسئولان برگزاری انتخابات باید مقابل این تلاش‌ها را گرفته و انتخابات را در تاریخ مقرر برگزار کنند.
اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی در خصوص انتخابات ادامه‌دار بود. بحث نداشتن تأییدیه اساسنامه سال 86 فدراسیون فوتبال به میان آمد و وزارت ورزش‌وجوانان دستور داد که این اساسنامه به تأیید هیئت دولت برسد و پس از آن انتخابات برگزار شود که مطمئناً زمان‌بر بودن این اتفاق بار دیگر انتخابات فدراسیون را به تعویق می‌انداخت. همین اتفاق هم رخ داد و این بار صحبت از تعویق شش ماهه انتخابات شد، اما علی کفاشیان اعلام کرد هرطور شده در اردیبهشت ماه انتخابات را برگزار می‌کند. صحبت از تاریخ‌های 19، 25، 26 و 30 اردیبهشت ماه بود که در نهایت روز نوزدهم از سوی فدراسیون انتخاب شد و دعوت‌نامه‌ها را نیز به این تاریخ برای اعضای مجمع ارسال کردند. این بار برنامه هفته بیست‌ونهم لیگ برتر که قرار است در تاریخ 19 اردیبهشت ماه برگزار شود تاریخ انتخابات را تغییر داد و طبق آخرین اعلام رسمی 18 اردیبهشت ماه انتخابات با حضور سه کاندیدا (مصطفی آجرلو، مهدی تاج و عزیز‌الله محمدی) برگزار خواهد شد.
در حالی 18 اردیبهشت ماه برای برگزاری انتخابات به‌صورت رسمی اعلام شده که از گوشه و کنار صحبت‌هایی مبنی بر تعویق انتخابات شنیده می‌شود. برخی به‌دنبال این هستند که انتخابات به تعویق بیفتد، افرادی که در مجمع عضویت دارند و یا از رؤسای هیئت‌های فوتبال بوده یا از مدیران باشگاه‌ها هستند. این تلاش‌ها در حالی صورت می‌گیرد که محمود گودرزی، وزیر ورزش‌وجوانان، علی کفاشیان، رئیس فدراسیون فوتبال، نصرالله سجادی، معاون ورزش حر‌فه‌ای و قهرمانی وزارت ورزش‌وجوانان و دیگر مسئولان رده بالا که با انتخابات مرتبط هستند تأکید ویژه‌ای به برگزاری انتخابات در تاریخ 18 اردیبهشت ماه دارند و می‌خواهند هر چه زودتر تکلیف این فدراسیون مشخص شود. حالا اینکه آن دسته از افرادی که به‌دنبال تعویق انتخابات هستند، چه سودی از این ماجرا می‌برند، چندان روشن نیست، اما هرچه هست ادامه‌دار شدن این ماجرا چیزی جز ضرر ندارد.
اولین ضربه تعویق انتخابات فدراسیون فوتبال به تیم ملی فوتبال کشورمان خواهد خورد. تیمی که از شهریور ماه باید در مسابقات نهایی انتخابی جام جهانی 2018 روسیه شرکت کند، اما هنوز بلاتکلیف است. کارلوس کی‌روش از بهمن و اسفند ماه 94 برخی گلایه‌ها و نگرانی‌های مهم خود را در ارتباط با وضعیت تیم ملی مطرح و حتی استعفای خود را تقدیم رئیس فدراسیون فوتبال کرد تا نشان دهد که چقدر اوضاع تیم ملی وخیم است. علی کفاشیان هم هرچند با استعفای کی‌روش به تاریخ 11 اردیبهشت ماه (تاریخ از پیش‌تعیین شده انتخابات فدراسیون فوتبال) مخالفت کرد، اما این چیزی نبود که سرمربی تیم ملی آن را دنبال می‌کرد. پیام کی‌روش به‌دنبال استعفا، فراهم شدن برخی امکانات اولیه برای موفقیت تیم ملی بود که آنها را در قالب 11 خواسته اصلی‌اش مطرح کرد. خواسته‌هایی که برای رسیدن تیم ملی به جام جهانی منطقی به‌نظر می‌رسد، اما هنوز تمهیداتی برای فراهم شدن این خواسته‌ها اندیشیده نشده است.
علی کفاشیان که همچنان رئیس فدراسیون فوتبال است، رسیدگی به درخواست‌های 11گانه کی‌روش را به اختیار رئیس بعدی گذاشته و مطمئناً هرچقدر زمان بگذرد کار برای تیم ملی دشوراتر خواهد شد. همین که رئیس بعدی انتخاب شود و بخواهد کار را در دست بگیرد، زمان‌بر است و عقب افتادن تاریخ انتخابات هم زمان بیشتری را تلف می‌کند، اتفاقی که از رفتارهای کارلوس کی‌روش هم کاملاً مشهود است و در حالی که سرمربی تیم ملی قصد داشت 10 اردیبهشت ماه از مرخصی بازگردد، اما مرخصی خود را تمدید کرده و طبق اعلام کفاشیان 20 اردیبهشت ماه و پس از برگزاری انتخابات به ایران می‌آید. تمدید مرخصی سرمربی تیم ملی هم فقط این پیغام را دارد که او هم برای مشخص شدن تکلیف خود منتظر مشخص شدن رئیس بعدی است تا سنگ‌هایش را با رئیس جدید وا بِکَند.
تمام این اتفاقات نشان دهنده این است که تعویق انتخابات علاوه بر اینکه فدراسیون فوتبال را از نظر ساختاری دچار تزلزل می‌کند - به‌این دلیل که نامشخص بودن رئیس این فدراسیون باعث بلاتکلیفی تمام ارکان این مجموعه خواهد شد - مشکل بزرگی هم برای تیم ملی ایجاد می‌کند. تیمی که امید زیادی به حضور دوباره‌اش در جام جهانی است، اما با این دست‌اندازهایی که پیش‌روی کی‌روش و شاگردانش است می‌توان گفت امیدها روزبه‌روز کمرنگ‌تر می‌شود. حال در این میان به تعویق افتادن انتخابات چه سودی برای حامیان این ماجرا دارد که سود آن بااهمیت‌تر از مناع ملی و تیم ملی است، مشخص نیست. هرچه هست، وزیر ورزش، رئیس فدراسیون فوتبال و مسئولان برگزاری انتخابات باید مقابل این تلاش‌ها را گرفته و انتخابات را در تاریخ مقرر برگزار کنند.
