دکتر امیرکامران نیکو سخن یکی از مشکلات اطلاع رسانی در حوزه سلامت را هزینه سنگین اجاره بیلبوردهای تبلیغاتی سطح شهر عنوان کرد و گفت: فرهنگسازی، مساله‌ای مهم در ارتباط با پیشگیری از دیابت است و رسانه‌ها در آن نقش عمده‌ای دارند. یکی از اقداماتی که می‌توان در این خصوص انجام داد، بیلبوردهای تبلیغاتی سطح شهر است.
وی افزود: متاسفانه این بیلبوردها مستقیما زیر نظر شهرداری نیستند و تحت نظر یک سازمان خصوصی قرار دارند. ما بسیاری از مواقع، مثل روز جهانی دیابت می‌خواهیم در سطح شهر بیلبورد نصب کنیم، ولی نمی‌توانیم.
مدیرعامل انجمن دیابت، همچنین به تعداد بالای بیلبوردهایی که به تبلیغات خوراکی‌های آسیب رسان سلامت می‌پردازند، اشاره کرد و گفت: ابتدای سال بیلبوردهایی که پفک تبلیغ می‌کردند، سال جدید را به مردم تهران تبریک می‌گفتند. این فرهنگ سازی درست نیست. خوراکی‌هایی مثل چیپس و پفک که امروز جزو آشغال‌های غذایی محسوب می‌شوند، معلوم نیست چند بیلبورد در سطح شهر به خود اختصاص داده‌اند.
نیکو سخن این تبلیغات را مغایر آموزش‌های که درباره تغذیه سالم داده می‌شود عنوان کرد و افزود: ما درباره دیابت صحبت می‌کنیم، به کودکان آموزش می‌دهیم که باید تغذیه سالم داشته باشید، صبحانه سالم بخورید و در هفته سلامت نیز درباره این موضوع زحمت کشیده می‌شود، ولی بیلبوردها به بچه‌ها تلقین می‌کند، پفک بخورید. این کار باعث می‌شود تمام تلاش‌های انجمن دیابت و سایر سازمان‌ها برای نهادینه شدن تغذیه صحیح، به هدر ر‌ود.
وی تاکید کرد: ما قدرت مالی برای اجاره هرکدام از این بیلبوردها که هزینه میلیاردی دارد، نداریم؛ چرا که انجمن دیابت یک "سمن" است و توانایی اجاره این بیلبوردها را ندارد تا درباره تغذیه صحیح اطلاع رسانی کند.
نیکوسخن ضمن تقدیر از همکاری شهرداری با انجمن دیابت برای ارائه آموزش به مردم در زمینه دیابت، تصریح کرد: برخی امکانات ر افقط با پول می‌شود خریداری کرد. در نتیجه کسانی که می‌توانند برای آن هزینه کنند چندین برابر ما قدرت پیدا می‌کنند. آنها می‌توانند برعلیه تبلیغات ما صحبت کنند و مردم را به استفاده از موادغذایی که هیچگونه ارزشی ندارد و به خاطر چربی و نمک زیاد برای مردم مشکل ساز است، تشویق کنند.
نیکو سخن در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر بخش خصوصی تعیین می‌کند که چه تبلیغاتی روی بیلبوردها قرار گیرد و هیچ نظارتی روی این مسائل وجود ندارد، اظهار کرد: من در جلسه وزیر بهداشت با سمن‌های فعال در حوزه دیابت، درباره این موضوع صحبت کردم و ایشان گفتند ما نمی‌توانیم نظارتی روی این موضوع داشته باشیم. شهرداری تهران هم می‌گوید آن را به بخش خصوصی سپرده است، ما درد دل خود را به چه کسی بگوییم؟.
وی افزود: متاسفانه این بیلبوردها مستقیما زیر نظر شهرداری نیستند و تحت نظر یک سازمان خصوصی قرار دارند. ما بسیاری از مواقع، مثل روز جهانی دیابت می‌خواهیم در سطح شهر بیلبورد نصب کنیم، ولی نمی‌توانیم.
مدیرعامل انجمن دیابت، همچنین به تعداد بالای بیلبوردهایی که به تبلیغات خوراکی‌های آسیب رسان سلامت می‌پردازند، اشاره کرد و گفت: ابتدای سال بیلبوردهایی که پفک تبلیغ می‌کردند، سال جدید را به مردم تهران تبریک می‌گفتند. این فرهنگ سازی درست نیست. خوراکی‌هایی مثل چیپس و پفک که امروز جزو آشغال‌های غذایی محسوب می‌شوند، معلوم نیست چند بیلبورد در سطح شهر به خود اختصاص داده‌اند.
نیکو سخن این تبلیغات را مغایر آموزش‌های که درباره تغذیه سالم داده می‌شود عنوان کرد و افزود: ما درباره دیابت صحبت می‌کنیم، به کودکان آموزش می‌دهیم که باید تغذیه سالم داشته باشید، صبحانه سالم بخورید و در هفته سلامت نیز درباره این موضوع زحمت کشیده می‌شود، ولی بیلبوردها به بچه‌ها تلقین می‌کند، پفک بخورید. این کار باعث می‌شود تمام تلاش‌های انجمن دیابت و سایر سازمان‌ها برای نهادینه شدن تغذیه صحیح، به هدر ر‌ود.
وی تاکید کرد: ما قدرت مالی برای اجاره هرکدام از این بیلبوردها که هزینه میلیاردی دارد، نداریم؛ چرا که انجمن دیابت یک "سمن" است و توانایی اجاره این بیلبوردها را ندارد تا درباره تغذیه صحیح اطلاع رسانی کند.
نیکوسخن ضمن تقدیر از همکاری شهرداری با انجمن دیابت برای ارائه آموزش به مردم در زمینه دیابت، تصریح کرد: برخی امکانات ر افقط با پول می‌شود خریداری کرد. در نتیجه کسانی که می‌توانند برای آن هزینه کنند چندین برابر ما قدرت پیدا می‌کنند. آنها می‌توانند برعلیه تبلیغات ما صحبت کنند و مردم را به استفاده از موادغذایی که هیچگونه ارزشی ندارد و به خاطر چربی و نمک زیاد برای مردم مشکل ساز است، تشویق کنند.
نیکو سخن در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر بخش خصوصی تعیین می‌کند که چه تبلیغاتی روی بیلبوردها قرار گیرد و هیچ نظارتی روی این مسائل وجود ندارد، اظهار کرد: من در جلسه وزیر بهداشت با سمن‌های فعال در حوزه دیابت، درباره این موضوع صحبت کردم و ایشان گفتند ما نمی‌توانیم نظارتی روی این موضوع داشته باشیم. شهرداری تهران هم می‌گوید آن را به بخش خصوصی سپرده است، ما درد دل خود را به چه کسی بگوییم؟.
