به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق - در مرحله دوم عملیات بیت‌المقدس، نیروهای خودی به سهولت به مرز بین‌المللی رسیده و منطقه را تصرف و تامین کردند.در واقع، وضعیت دشمن در این منطقه به دلیل تاکتیک ویژه عملیات و حضور قدرتمند قوای نظامی ایران درهم ریخته بود. به عبارت دیگر، دشمن در موقعیتی قرار گرفته بود که توان مقابله موثر با نیروهای خودی را نداشت و تداوم این وضعیت می‌توانست علاوه بر انهدام نیرو، بصره را نیز در معرض خطر قرار دهد، به همین دلیل، دشمن تصمیم به عقب‌نشینی گرفت.در این حال، عراق برای جلوگیری از فروپاشی یگان‌هایش،به هنگام عقب‌نشینی تدبیر خاصی اتخاذ کرد.نیروهای قرارگاه قدس پس از اطلاع از عقب‌نشینی دشمن از محور شمالی، صبح روز 19اردیبهشت 1361 پیشروی کرده و دشمن را تعقیب کردند. بدین ترتیب، جاده اهواز - خرمشهر که در اشغال دشمن بود، آزاد شد و عقبه نیروهای خودی به جای تکیه بر رودخانه کارون، روی خشکی و با اتصال به اهواز، برقرار شد.
**مرحله سوم عملیات بیت‌المقدس:
خبرهای رسیده مبنی بر خروج نیروهای عراقی از خرمشهر و افزایش روحیه نیروهای خودی به دلیل پیروزی در عملیات، سبب شد مرحله سوم عملیات با شتاب بیشتری انجام شود. به نظر می‌رسید شتاب دشمن در عقب‌نشینی به منظور جلوگیری از خسارات و تلفات بیشتر انجام می‌گرفت، لذا مرحله سوم عملیات با هدف آزادسازی خرمشهر و با به کارگیری دو قرارگاه فتح و نصر طرح‌ریزی شد و در ساعت 22 روز 19 اردیبهشت 1361 به اجرا درآمد.
حضور پرشمار نیروهای دشمن در منطقه شلمچه و همچنین، خستگی روزافزون نیروهای خودی مانع از پیشروی اساسی در این مرحله شد، لذا نیروهای خودی پس از مقداری پیشروی، در سه کیلومتری شلمچه استقرار یافتند.
اگرچه در این مرحله، اهداف مورد نظر به طور کامل تامین نشد، ولی شمار بسیاری از نیروهای عراقی منهدم شدند و اطلاعاتی نیز از چگونگی آرایش دشمن به دست آمد که مقدمه مرحله چهارم عملیات و فتح خرمشهر بود.
