به گزارش مشرق، امید بنابی کارشناس امور زیستگاههای حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی؛ در خصوص تبعات خشک شدن دریاچه ارومیه اظهار داشت: خشک شدن این دریاچه باعث شده که بخشی از سواحل آن (ساحل شنی) بیرون آمده و بر اثر بارندگی نمک آن شسته و شن خالص برجای بماند.
وی ادامه داد: با وزیدن باد، تپههای شنی به سمت اراضی کشاورزی حرکت کرده و این مناطق را در معرض تهدید و نابودی قرار داده و علاوه براین باعث نامطلوب شدن کیفیت هوا از جمله انتشار ریزگردهای نمکی در حوالی ساکنان دریاچه ارومیه خواهد شد.
کارشناس امور زیستگاههای حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی درباره اقدامات انجام شده برای کنترل ریزگردهای ناشی از شنهای روان اذغان داشت: دولت مصوباتی از جمله مالچ پاشی و تثبیت بیولوژیک با کاشت گونههای درختی را در ستاد احیای دریاچه ارومیه برعهده سازمان حفاظت محیط زیست گذاشته تا با اجرای این دو پروژه ریزگردهای ناشی از شنهای روان را مهار کند.
بنابی ادامه داد: به موازات مالچ پاشی، به کاشت نهالهای گز و قرهداغ در محدوده پرداختیم و از آنجایی که کاشت نهال روی تپههای شنی روان با کوچکترین باد مسبب مدفون شدن این نهالهای کوچک و از بین رفتن آنها میشد، از انجام آن به این شکل سرباز زدیم.
وی بیان کرد: حداکثر دوام مالچ بیولوژیک، دو سال است و بعد از این مدت از بین رفته و به دامان طبیعت بازمیگردد، به همین علت مدت زمان دوساله برای ما فرصتی مغتنم و ارزشمند است تا نهال کاشته شده و آبیاری شده را به حدی پرورش داده و ریشهاش را توسعه دهیم تا دیگر ریزگردهای ناشی از تپههای شنی روان باعث از بین رفتن نهالها نشده و از حرکت آنها به سمت اراضی کشاورزی و آسمان شهرهای حوالی دریاچه جلوگیری کنند.
وی ادامه داد: با وزیدن باد، تپههای شنی به سمت اراضی کشاورزی حرکت کرده و این مناطق را در معرض تهدید و نابودی قرار داده و علاوه براین باعث نامطلوب شدن کیفیت هوا از جمله انتشار ریزگردهای نمکی در حوالی ساکنان دریاچه ارومیه خواهد شد.
کارشناس امور زیستگاههای حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی درباره اقدامات انجام شده برای کنترل ریزگردهای ناشی از شنهای روان اذغان داشت: دولت مصوباتی از جمله مالچ پاشی و تثبیت بیولوژیک با کاشت گونههای درختی را در ستاد احیای دریاچه ارومیه برعهده سازمان حفاظت محیط زیست گذاشته تا با اجرای این دو پروژه ریزگردهای ناشی از شنهای روان را مهار کند.
بنابی ادامه داد: به موازات مالچ پاشی، به کاشت نهالهای گز و قرهداغ در محدوده پرداختیم و از آنجایی که کاشت نهال روی تپههای شنی روان با کوچکترین باد مسبب مدفون شدن این نهالهای کوچک و از بین رفتن آنها میشد، از انجام آن به این شکل سرباز زدیم.
وی بیان کرد: حداکثر دوام مالچ بیولوژیک، دو سال است و بعد از این مدت از بین رفته و به دامان طبیعت بازمیگردد، به همین علت مدت زمان دوساله برای ما فرصتی مغتنم و ارزشمند است تا نهال کاشته شده و آبیاری شده را به حدی پرورش داده و ریشهاش را توسعه دهیم تا دیگر ریزگردهای ناشی از تپههای شنی روان باعث از بین رفتن نهالها نشده و از حرکت آنها به سمت اراضی کشاورزی و آسمان شهرهای حوالی دریاچه جلوگیری کنند.