به گزارش مشرق، طبق روال هر سال، رهبر معظم انقلاب اسلامی  در شب پانزدهم ماه مبارک رمضان، مصادف با شب میلاد امام حسن مجتبی (ع)، با جمعی از شاعران و اهالی فرهنگ و هنر به دیداری صمیمانه نشستند.

در سال‌های گذشته شعرای بزرگی چون مرحوم حمید سبزواری، مرحوم مشفق حضور داشتند و از نخستین افرادی بودند به جهت پیشکسوتی در عرصۀ شعر و هنر، به شعرخوانی می‌پرداختند، این در حالی بود که امسال جای خالی این دو شاعر انقلابی در میان حضار به شدت احساس می‌شد.

امسال در کنار افرادی چون غلامعلی حداد عادل، سید علی موسوی گرمارودی و ...، یکی از روحانیون جوان و خوش‎ذوقی که در دیدار با رهبری به شعرخوانی پرداخت، «سید محمدمهدی شفیعی» بود.

وی در ابتداء با ابراز خرسندی از این دیدار، غزل خود را به مقام والای شهدای مدافع حریم انقلاب اسلامی تقدیم کرد. غزلی که بیت به بیتش تحسین‎برانگیز بود و حضار را به تشویق و احسنت و آفرین وامی داشت. اشعار این شاعر چنان هیجانی داشت که حتی برخی را نیم‎خیز می‎کرد تا چهره‌اش را هم ببینند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز برای هر بیت از ابیات آن یک آفرین می‎‌گفتند. نوع نگاه و توجه ایشان به جوانان نشان‌دهنده خوشحالی و مسرت ایشان از حضور پررنگ جوانان در این عرصه فرهنگی بود. ایشان بعد از خاتمه شعر او، ضمن تبریک به این شاعر جوان به جهت پختگی شعرش فرمودند: «هم لفظ، هم معنا و هم مناسبت، نو بود.»

متن کامل شعر به شرح ذیل است:

کوه باشی، سیل یا باران ... چه فرقی می‎‌‌کند؟
سرو باشی، باد یا توفان ... چه فرقی می‎‌‌کند؟

مرزها سهم زمینند و تو سهم آسمان
آسمانِ شام یا ایران چه فرقی می‎‌‌کند؟

قفل باید بشکند باید قفس را بشکنیم
حصرِ الزهرا و آبادان چه فرقی می‌‎‌کند؟

مرز ما عشق است، هرجا اوست آنجا خاک ماست
سامرا، غزّه، حلب، تهران چه فرقی می‌‎‌کند؟

هر که را صبح شهادت نیست شام مرگ هست
بی شهادت مرگ با خسران چه فرقی می‌‎‌کند؟

شعله در شعله تن ققنوس می‎سوزد ولی
لحظۀ آغاز با پایان چه فرقی می‌‏‎‎کند؟