مراسم ساعت 8:30 با قرائت قرآن توسط مجید یراقبافان آغاز شد. پرویز پرستویی به عنوان مجری مراسم پشت تریبون رفت و از مردم خواست تا به احترام کیارستمی نظم را رعایت کنند.
پرستویی در ادامه گفت: ما اینجا گرد هم آمده ایم تا عزیزی را بدرقه کنیم که سالها تلاش کرد و خاطرات فراوانی به جای گذاشت . کیارستمی فقط یک فیلمساز، شاعر، تصویرگر و عکاس نیست ؛ کیارستمی همه اینها هست اما همه اینها نیست. برای کیارستمی امروز آغازی دیگر است که این آغاز را پایانی نیست.
در ادامه مراسم ابراهیم حقیقی طراح و گرافیست، ضمن تسلیت به خانواده کیارستمی، هنرمندان و مردم اظهار داشت: کیارستمی به ما آموخت که فیلم می‌تواند سرشار از محبت و علاقه باشد و این تنها مزیتی بود که هنر او داشت. کیارستمی الفبای تازه‌ای برای سینمای جهان طراحی کرد. اشخاصی مانند کیارستمی استثنایی هستند که هنر را تکان می‌دهند.
سیف‌الله صمدیان عکاس و مستندساز هم در سخنانی گفت: اصلا نمی‌خواهم صندوق خاطرات سه دهه دوستی خود با کیارستمی را باز کنم اما این چند روز یک فایل تصویری از کیارستمی پخش شد در فضای مجازی که در آن از او می‌پرسند کدام اثر خود را بیشتر دوست داری که بیشتر بدرخشد و او بدون هیچ تعارفی گفت می‌خواهم خودم زندگی را ادامه دهم. معتقدم که کیارستمی هم خودش را کامل نشناخت. او مرد بسیار فعالی بود و در 24 ساعت شبانه روز 20 ساعتش را کار می‌کرد و 4 ساعت باقی مانده را به کارهای خود فکر می‌کرد.
وی ادامه داد: در آخرین روزهای مدیریت ژیل ژاکوب در جشنواره کن به دفترش رفتم و او گفت که سینمای ایران معدنی است و خون سینما در رگ سینماگران آن جاری است. اگر از من بپرسند چه آرزویی داری می‌گویم که می خواهم دوباره سر کلاس آموزش سینمای عباس کیارستمی بنشینم.
اصغر فرهادی، جمشید مشایخی، رخشان بنی‌اعتماد، حبیب رضایی، فرامرز روشنایی، نیکی کریمی، مسعود کیمیایی، امیر عابدی، رضا بنفشه‌خواه، حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی، علی رفیعی، حسین پاکدل، عاطفه رضوی، حسن پورشیرازی، مازیار میری، مجید درخشانی، علیرضا رضاداد، شهرام مکری، احمد مسجدجامعی، بهمن فرمان آرا، رضا میرکریمی، نرگس آبیار، محمدحسین قاسمی، محمدعلی سجادی، احمد و بهمن کیارستمی، آتیلا پسیانی، یدالله صمدی، تورج اصلانی، رضا کیانیان، سیروس الوند، ایرج نوذری، علیرضا افتخاری، رویا نونهالی، حمیدرضا مویینی، جهانگیر کوثری، مریلا زارعی، ابراهیم مختاری، همایون اسعدیان، بیتا فرهی، رویا نونهالی، نیکی کریمی، اصغر فرهادی، داریوش فرهنگ، محمدرضا کریمی صارمی، شهرام مکری، لیلی گلستان، سیف الله صمدیان، علیرضا تابش، علیرضا رضاداد، فرهاد توحیدی، امین تارخ، منوچهر شاهسواری و شماری دیگر از چهره‌های هنری کشور در این مراسم حضور یافته‌اند.
ابراهیم فروزش کارگردان سینما و از همکاران قدیمی کیارستمی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در ادامه این مراسم گفت: غم و اندوه از دست دادن کیارستمی طاقت فرساست. عزیزی را از دست داده‌ایم که نبودنش جبران ناپدیر است. او یکی از پایه گذاران مرکز سینمای کانون پرورش فکری بود و بدعت گذار سینمایی بود که بازیگرانش مردم کوچه و خیابان بود. او بر سینمای دنیا تاثیر گذاشت و مولفی شناخته شده در جهان است و در فهرست 10 سینماگران دنیا است. درگذشت او ضایعه ای برای سینما است و او افتخار سینمای ایران است.
اصغر فرهادی در این مراسم گفت: از طرف خانواده سینمای ایران این روز سخت را تسلیت می‌گویم. آقای کیارستمی سلام! باورم نمی‌شود پس از چند هفته پس از ملاقات شما اینک اینجا ایستاده‌ام و در تشییع پیکرتان حضور پیدا کرده‌ام. آقای کیارستمی از تو ممنونم که این مسیر سنگلاخی سینمای ایران را هموار کردید و با دوری از همه هیاهوها همواره برای ایران و ایرانی فیلم ساختی درود بر تو عباس کیارستمی. سپاسگزارم نه به این خاطر که زیبایی های جهان را دیدید بلکه به این دلیل که جهان را زیبا می دیدید. از شما خواهش می کنم که پیغام ما را برسانید که تو اگر در تپش باد خدا را دیدی همت کن و بگو ماهی ها حوضشان بی آب است.
بعد از صحبت های فرهادی، حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی در سخنانی مزین به شعر از کیارستمی یاد کرد.
ایوبی در بخشی از صحبت‌هایش گفت: امروز را تاریخ به یاد خواهد داشت. هرگز فراموش نخواهد کرد. امروز روز وداع با دریچه ای به روشنایی. پنجره ای به بیرون. مرد آرام و بی ادعای فرهنگ وتمدنی کهن، دفتر و دیوانش را به سادگی برمی چیند و می رود. او که همه دیده بود و چشم، چشم از جهان فرومی بندد. می رود آرام و بی صدا.
وی ادامه داد: درجهانِ جهانی شده مردی از سرزمین خورشید، بر آمده از لابلای هزاران هزار دفتر و دیوان. به پشتوانه تمدنی همیشه پرستشگر یزدان، و از دل سازها و آوازها ایرانی مردی از جنس نورو روشنایی برخاست و به تماشا خواند انسان را و فراخواند بشریت را به تماشای خود گم شده اش. و شمس گونه فریاد بر آورد که « به تماشا می روی، تماشا می خواهی بیا اندرون من تماشا کن». و چه دیده ها که گشوده شد. و چه چشمها که بینا شد به گمشده بزرگ روزگار کنونی. یعنی انسانیتِ انسان و او همه وجود بی زنگارش شد یک آینه. آینه ای به تمام قدی انسان. آری، آری امروز ما سوکوار آینه ایم.
رئیس سازمان سینمایی خاطرنشان کرد: آری، بی رنگ و لامکان. آزاد از بند و زنجیر زمان. آینه ای تمام قد برای آدمیان. در سوک آینه اما یاید زلال و صاف بود. چشمهایی که ندیدند، گوشهایی که نشنیدند امیدوارم امروز غبار از جان و دل بشویند. دریچه دل بگشایند بسوی روشنایی. تا بچشند آنها هم طعم شیرین گیلاس را. و اگر چنین کنند خواهند دید آینه های دیگری را که ایستاده اند همچنان، تا جلوه ای باشند از نور ایمان مردمان دیارمان. بیاییم امروز را روز عزا ننامیم. روز جشن آینه ها بدانیم. چشمها را بشویم. ببینیم آینه ها خرد و کلان این روزگار را. امروز روز عزا نیست. روز وداع نیست. روز بزم خدا است روز دف و سورناست.
ایوبی درآخر گفت: در پایان مبارک باد می گویم به خاندان کیارستمی بویژه بهمن نازنیش این جاودانگی را که: برزمینی که نشان کف پای تو بود/ سالها سجده صاحبنظران خواهد بود.
مسعود کیمیایی که حال خوبی نداشت نیز در این مراسم بیان کرد: وسعت وجودی عباس کیارستمی آنقدر است که نمی توان درباره آن به طور کامل حرف زد. معتقدم نور خداوندی در هنرمندان است و این نور در بین هنرمندان مظلوم بیشتر است. کیارستمی آنقدر ماندگار است که نام او به بلندای تاریخ باقی می ماند.
مسعود کیمیایی در این مراسم گفت: من هرگز
نمی‌توانم وسعت وجود عباس کیارستمی را تشریح کنم و به نظر من نور خداوندی
بر عباس کیارستمی تابید. وی اینقدر بزرگ است که یاد او حتی بعد از خاکسپاری
هم از خاطرها نمی‌رود.
احمد کیارستمی فرزند عباس کیارستمی در این
مراسم گفت: از ستاد بدرقه تشکر می‌کنم که در این چند روزه زحمت‌های بسیاری
کشیدند و همچنین از کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان که عباس کیارستمی
را به جامعه هنر معرفی کرد. در آخر هم از برادرم بهمن تشکر می‌کنم که در
این 4 ماه آخر عمر پدرم زحمت‌های بسیاری کشیدند.
پیکر مرحوم عباس کیارستمی پس از تشییع در کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان به سمت لواسان رفت تا در آنجا آرام بگیرد.
