محمدحسین مهدویان کارگردان فیلم تحسین شده «ایستاده در غبار» درباره نحوه اکران فیلم در تهران و شهرستان گفت: به طور کلی از وضعیت فروش راضی هستیم، چون تا همین جا هم فیلم بیش از تصور اکثر دوستان و ذائقه کلی سینمای ایران دیده شده است اما به هرحال نمیتوانم تاکید نکنم که ما از شیوه اکران «ایستاده در غبار» در شهرستانها و روابط خارج از روالی که در سیستم اکران وجود دارد، به شدت ضربه خوردیم.
*حوزه هنری در رودربایستی با فیلم ما گیر کرده
وی ادامه داد: پخش «ایستاده در غبار» بر عهده آقای سرتیپی است اما ایشان برای اکران شهرستان نیازمند ابزارهای مناسب از جمله ابرازهای حمایتی هستند. در تهران این اتفاق به خوبی رخ داده و ما هم راضی هستیم. فروش تهران ما تفاوت چندبرابری با شهرستانها دارد اما نه به خاطر عدم استقبال مردم در شهرستان، بلکه به خاطر روش برخورد سینماداران در شهرستانها.
کارگردان «ایستاده در غبار» خاطرنشان کرد: آقای سرتیپی از روز اول اعلام کرد که برای اکران موفق در شهرستان، باید حمایت حوزه هنری را داشته باشیم که البته این قاعده برای تمام فیلمها صدق میکند. اگرچه در اینباره سخن بسیار است اما حوزه هنری به عنوان نهاد حامی سینمای انقلابی حداقل در حوزه اکران شهرستان از «ایستاده در غبار» حمایت ویژهای نکرد. یعنی احساس من این است که بیشتر توی رودربایستی با موضوع فیلم ما گیر کردند و خیلی باور نداشتند که این فیلم میتواند تماشاگر خاص خودش را داشته باشد. البته نمیدانم. شاید هم اشتباه میکنم.
*اعتقاد رئیس سازمان تبلیغات اسلامی به نظام عرضه و تقاضا در اکران
مهدویان در پاسخ به پرسشی درباره پیگیری موضوع اکران از حوزه هنری اظهار کرد: بعد از تعطیلات نوروز به دعوت آقای خاموشی به دفتر ایشان رفتیم که محبت داشتند و به دلیل ساخت این فیلم، هدیهای هم به من دادند. در همان جلسه ایشان گفتند که حوزه هنری باید از فیلم حمایت کند. آقای بنان (جانشین تهیهکننده) با توجه به سخن آقای خاموشی درخواست کردند که در اکران شهرستانها در مورد تخصیص سالن به «ایستاده در غبار» کمک شود. پاسخ ایشان این بود که من سفارش میکنم اما به هرحال میدانید که باید به وضعیت فروش فیلم توجه کنیم اگر فروش فیلم دیگری بهتر باشد باید به آن توجه شود.
کارگردان «ایستاده در غبار» تصریح کرد: به عنوان یک فیلمساز با در نظر گرفتن نظام عرضه و تقاضا کاملا موافقم اما به شرطی که اساسا به فیلمها اجازه رقابت داده شود، نه اینکه فیلم در دو سانس صبح و ظهر یک سینما آن هم بدون اطلاعرسانی و نصب سر در به مدت چهار روز اکران شود و بعد بگویند در مقایسه با فیلمی که 6 سانس در روز به همراه سر در دارد، فروش نداشته است! می گویند در سینمای حوزه نظام عرضه و تقاضا حاکم است چگونه دو سال گذشته به این نظام توجه نشد و برخی فیلم ها که مجور نمایش داشتند در سینمای حوزه اکران نشد!
وی با اشاره به اکران فیلم به طور همزمان در گروه «هنر و تجربه» افزود: اگر اکران «هنر و تجربه» را نداشتیم، بخشی از همین تعداد سالن اندک در شهرستانها را هم از دست میدادیم. واقعا باید از آقای علمالهدی تشکر کنم که به نوبه خود دارند تلاش میکنند که «ایستاده در غبار» در شهرستانها دیده شود اما حق خود میدانم که از رفتار مسئولان هم گلهمند باشم. «ایستاده در غبار» جایزه بهترین فیلم جشنواره فجر این کشور را گرفته، خیلی از سینماگران و منتقدان فیلم را تحسین کردهاند و گفتهاند که لیاقت عرضه به مردم را دارد و ما هم برخلاف خیلی از دوستان نمیخواهیم که بلیتهای عجیب و غریب بفروشیم؛ توقعمان از هم فیلم منطقی و مبتنی بر واقعیت سینمای ایران است. ما فقط میخواهیم امکان دیده شدن فیلم توسط تماشاگر واقعی فراهم شود. البته مشکل اکران شهرستان ما منحصر به سینماهای حوزه نیست. اتفاقات عجیب و غریب زیادی افتاده که هر فیلمی را از پا میاندازد.
*مورد عجیب سینمای بابلسر، مشهد و اصفهان
محمدحسین مهدویان در ادامه سخنانش و برای نمونه به وضعیت نمایش فیلم در یکی از سینماهای مازندران اشاره کرد و گفت: من همیشه آرزو داشتم که یک فیلم بسازم تا در سینمای شهر زادگاهم یعنی بابل نمایش داده شود. البته هر چه تلاش کردیم نشد و سینما آزادی بابل فیلم ما را اکران نکرد. بالاخره با اصرار زیاد «ایستاده در غبار» در سینما شقایق بابلسر که شهری نزدیک به بابل است، اکران شد اما بعد از سه روز از سینما تماس گرفتند و گفتند که فروش فیلم فقط 200 هزار تومان بوده و باید از روی پرده پایین بیاید، در حالیکه من میدانستم فروش فیلم تنها از محل خرید بلیت توسط خانواده و دوستان من در سینما شقایق بیش 170 هزار تومان بود! برای همین حساس شدم و نپذیرفتم.
نهایتا پیگیری کردیم دیدیم که فروشی که سیستم مکانیزه برای سه چهار روز نمایش در این سینما ثبت کرده، یک و نیم میلیون تومان بوده و نه دویست هزار تومان. حالا چرا اینگونه اطلاعات میدهند. داستان روشن است. دنبال این هستند که فیلم ما را زودتر پایین بیاورند تا یک فیلم کمدی روی پرده برود به امید اینکه مثلا در همین مدت 500هزار تومان بیشتر بفروشد. در واقع «ایستاده در غبار» برای گرفتن یک فیلم کمدی با 500 هزار تومان فروش بیشتر پایین میآید.
وی ادامه داد: وضعیت فیلم در اصفهان و مشهد و خیلی شهرهای دیگر هم همینطور است. سینما هویزه مشهد برای حوزه هنری و وزارت ارشاد است اما از همان ابتدا تمام سانسهای ما را به سالن کوچک 30 نفره بردند. الان بروید ببینید در فضای اینستاگرام من یا پیجهای سینمایی که خبری از فیلم منتشر میشود بچههای شهرستانی چه میگویند. آش انقدر شور شده است که دوستان نادیدهای در اصفهان، خودشان با مدیر سینما مذاکره کرده بودند و نتیجه را کامنت گذاشتند!
*به جای سکههای مراسم تقدیر، به فیلم سانس بدهید
کارگردان «ایستاده در غبار» با یادآوری اینکه فیلمساز جوان حمایت عجیب و غریب نمیخواهد، بیان کرد: در یک ماه گذشته تیم «ایستاده در غبار» با دعوتهای متعدد مدیران کل ارشاد و این ارگان و آن ارگان در شهرستانها برای مراسم تقدیر روبرو است. همه عاشق تشریفات پشت میکروفونی هستند و هیچ کس انگار واقعا سینما را دوست ندارد. ما هنوز یکی از این تقدیرها را هم قبول نکردهایم چون وقتی فیلم ما توی آن شهر و استان هنوز روی پرده نیست مراسم افتتاحیه و تقدیر حقیقتا پوچ و بیمعنی است.
تیم جوان ما فیلم ساخته که فیلماش دیده شود نه اینکه مدام این طرف و آنطرف برود و با مدیران عکس بگیرد. نمیگویم که به بهترین فیلم جشنواره فجر سانسهای زیاد در شهرستان بدهید اما اجازه بدهید روزی دو سه سانس مناسب در سینما داشته باشد. روی سر در سینما و دیوار سینما هم یک جای کوچک به ما بدهید کافی است.
مهدویان افزود: ما در غرب کشور تنها سینمایی که در اختیار داریم سنندج است. در شهرهایی که درگیر جنگ بودند مثل دزفول و اندیمشک فیلم اکران نشده است. «ایستاده در غبار» در کرج سینمای مناسب ندارد. سینمای پرشین مهرشهر یک سانس قبل از افطار (8 شب) که با زمان افطار تداخل داشت، اختصاص داده بود. تا روز سه شنبه قبل عید فطر در این سانس نمایش دادند. درست قبل از تعطیلات عید هم به بهانه اینکه فیلم یک ماه نمایش داشت و مخاطب نداشت فیلم را برداشتند. در رشت هم سینما سپیدرود این کار را انجام داد. یعنی جوری صحنهآرایی شده که فیلم در شهرستان فروش مناسبی نداشته باشد.
کارگردان «ایستاده در غبار» در پایان بیان کرد: با این شیوه اکران در شهرستانها، کاری از دست من بر نمیآید. آنقدر گلهمند هستم که فراموش کردم از سینمادارانی که به فیلم ما کمک کردند تشکر کنم. به هر حال در بعضی شهرستانها هستند دوستانی که برادرانه کمک کردند یا در همین تهران مدیران بعضی سینماها با همدلی خاصی کمک حال بودند. هم از آنها ممنونم و هم از دوستان نادیدهای که در فضای مجازی ابراز لطف میکنند تشکر میکنم که آب روی آتش ما میریزند. این ابراز محبتها بسیار بهتر از تماسهایی است که حاصل آنها برگزاری مراسمهای تشریفاتی و بیفایده آنهم در این شرایط اقتصادی است.