سرویس سیاست مشرق - اختلافات چشمگیری میان اعضای
حزب کارگزاران شکل‌گرفته که این موضوع از حدود دو سال پیش و با کناره‌گیری محمد
هاشمی برادر اکبر هاشمی رفسنجانی از این حزب خود را نشان داد.
اخبار واصله حاکی از آن است که علت اصلی استعفای محمد هاشمی رفسنجانی از حزب کارگزاران به خاطر اختلافات شدیدی بوده که با چند تن از اعضای شورای مرکزی این حزب داشته است.
این استعفا درست چند ماه بعد از اضافه شدن نفرات جدید به ترکیب شورای مرکزی رخ داد؛ تغییراتی که به پوست‌اندازی حزب کارگزاران تعبیر شد. در همان برهه محمد هاشمی در توضیحات کوتاهی به رسانه‌ها ترکیب جدید شورای مرکزی و تبدیل‌شدن کارگزاران، از حزب به جبهه را دلایل کناره‌گیری‌اش از کارگزاران اعلام کرد.
اختلافات میان اعضای بلندپایه این حزب سیاسی پس از کناره‌گیری هاشمی شدت گرفت و اینک شاهد اختلافات شدید سیاسی میان غلامحسین کرباسچی، دبیر کل این حزب و حسین مرعشی از اعضای اصلی حزب کارگزاران هستیم. در پی تشدید این اختلافات بین رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران با دبیر کل و برخی دیگر از اعضای شورای مرکزی این حزب، حسین مرعشی دیگر در جلسات این تشکل شرکت نمی‌کند.
یک عضو حزب کارگزاران دراین‌باره گفت: «مرعشی در حالی بعد از درگیری لفظی با غلامحسین کرباسچی تصمیم به عدم شرکت در جلسات حزب کارگزاران گرفته که گفته می‌شود حضور برخی چهره‌های جوان ازجمله محمد قوچانی موجب تشدید اختلاف سیاسی بین طیف مرعشی با طیف کرباسچی شده است.»[1]
با مطرح‌شدن اختلافات مرعشی و کرباسچی، اخیراً محمد هاشمی درباره اضافه شدن اعضای جدید به این حزب که باعث اختلافات شدیدی در این میان شده گفت: «مسائلی که در خصوص اضافه شدن افراد جدید مطرح‌شده بود، یکی از دلایل کناره‌گیری‌ام از حزب بود، اما آنچه من عنوان کردم این بود که حزب، دیگر حزب کارگزاران نبود، رفتار حزبی نداشت و جبهه‌ای عمل می‌کرد، برای همین به نظرم رسید که جدا شوم.»
او افزوده است: «زمانی که ما کارگزاران را تشکیل دادیم، برمبنای اهداف تعریف‌شده عمل می‌کردیم و آن دلیل واقعی فعالیت‌های کارگزاران بود. الآن بعد از دو سال که از حزب جداشده‌ام، از تصمیمی که گرفته‌ام راضی هستم و احساس می‌کنم که خیلی برایم مفید بوده است.»[2]
فروردین‌ماه سال 1393 محمد قوچانی،
سعید لیلاز، محمدحسین عادلی، علی جمالی، شهربانو امانی، خانم مقیمی، اعظم نوری، عباس
علیخانی، علی‌اشرف افخمی، سید افضل موسوی، مهندس پناه، عبدالله حسینی، عباسعلی
اللهیاری، فرزانه ترکان، خانم کفایتی، جهانبخش خانجانی و حجت‌الاسلام ملکی به
شورای مرکزی کارگزاران اضافه شدند و نطفه تغییرات جدید در این حزب از همین‌جا شکل
گرفت.
سید حسین مرعشی در این زمینه در اظهاراتی
قابل‌تأمل در جمع دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان از لیبرالیزه کردن حزب
کارگزاران صحبت کرده و بیان داشته بود که «اگر اسلام قابل‌جمع کردن با لیبرالیسم
نباشد، قابل‌جمع کردن با فاشیسم هم نیست.»[3]
وی تأکید کرده بود: «در جمهوری اسلامی
آزادی است و رأی مردم مبنای مشروعیت حکومت اسلامی است و ما نیز لیبرال دمکرات مسلمان
هستیم و بر این اساس عمل می‌کنیم.»
مرعشی همچنین در گفت‌وگو با فارس
درباره نازایی سیاسی در حزب کارگزاران سخن گفته و بیان کرده بود که «باید افراد فعلی
در شورای مرکزی از دنیا بروند تا ما بتوانیم برای آن‌ها جایگزین بیاوریم.»
سخنانی که با واکنش صریح محمد هاشمی
روبرو شد و وی طی اظهارنظری متفاوت بیان داشت:« من چون دبیر کمیته سیاسی حزب کارگزاران
هستم، اتهام لیبرالیسم سیاسی را رد می‌کنم. حزب کارگزاران به لحاظ سیاسی تفکری
معتدل و متمایل به محافظه‌کاری دارد. متدین است و در چارچوب‌های ارزش‌های اسلامی
حرکت میکند. در کشور ما هیچ‌گاه احزاب موفق نبوده‌اند، احزاب می‌توانند پل ارتباطی
خوبی بین مردم و مسئولان و بازوهای توانای نظارتی برای مسئولان باشند ولی توجه به
احزاب هیچ‌گاه در هیچ دولتی مناسب و با جایگاه بالقوه احزاب نبوده و نمی‌باشد. ازاین‌رو
احزاب به‌طور مستمر موفق نبوده‌اند.» حال اما مرعشی که جانشین محمد هاشمی در
ریاست کمیته سیاسی حزب شده است با تغییرات سیاسی این جریان با کرباسچی به مشکل
برخورده است.
کرباسچی در آن زمان بیان کرده بود:
«بخشی از اعضای شورای مرکزی به دلیل استعفا یا هر دلیل دیگری حضور ندارند ازاین‌رو
مصوب شد در مرحله اول برای ترمیم شورای مرکزی اقدام کنیم. ازجمله چند تن از
روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای نظیر آقایان سعید لیلاز و محمد قوچانی، از اهل
سنت آقای عبدالله سهرابی، چند تن از اعضای حزب در شهرستان‌ها و یکی از اعضای سابق
دفتر تحکیم وحدت آقای جمالی دعوت کرده‌ایم که به حزب پیوستند.»
ترمیمی که نه‌تنها به‌طور ظاهری و
سازمانی صورت گرفت؛ بلکه به نظر می‌رسد که تفکرات داخلی این حزب را نیز دستخوش
تغییرات جدی قرارداد و حال این تغییرات باعث کشمکش‌های بیشتر داخلی در این حزب شده
است.
