بعد از این که فیلم اخراجیهای 1 توسط "مسعود دهنمکی" ساخته و "مجید سوزوکی" برای همه شناخته شد، یکی از مسئولین بالای مملکتی (که متاسفانه برای عدم سوءاستفاده خودم! نمی توانم اسمش را بیاورم)، جایی تعریف کرد: "اولین روزهای جنگ، ما در خرمشهر مستقر بودیم. شهر در محاصره دشمن بود و عراقیها هر روز و ساعت فشار بیشتری می آوردند تا شهر را اشغال کنند. همه مردم، کوچک و بزرگ، پیر و جوان، نظامی و غیرنظامی، با هر سلاح و وسیله ای سعی داشتند با اشغالگران بعثی مقابله کنند. مهمات هم که خیلی کم بود.
چند روزی بود که نیروهای ما، گلایه می گردند که ظاهرا همسایه های بغلی که نیروهای آیت الله شیخ "صادق خلخالی" بودند، به انبار مهمات ما دست درازی می کنند.
- حاج آقا، بعضی از این نیروهایی که شما آوردین جبهه که از کشور دفاع کنند، متاسفانه دستشون کجه!
با تعجب پرسید: نیروهای من دستشون کجه؟ یعنی چی؟
- منظورم اینه که خودتون بهتر می دونید این جا مهمات کمه و هر گروهی هم واسه خودش مهمات و سلاح داره. متاسفانه چندتایی از بچه های شما، شب ها یواشکی میرن سر وقت انبار مهمات ما و نارنجک و گلوله و هرچی که می توانند، کش میرن. یعنی راستش می دزدند!
خلخالی خیلی عصبانی شد. صبح روز بعد، نیروهای تحت فرمان خودش را جمع کرد، رفت روی یک جای بلند ایستاد و با عصبانیت، خطاب به آنها گفت:
- شنیدم بعضی از شما، شبها میرن به انبار مهمات همسایه ها ناخنک می زنند و فشنگ و نارنجک می دزدند.
همه با تعجب و بعضی هم سر به زیرافکنده، منتظر ادامه تهدیدهای حاج آقا بودند. آیت الله خلخالی که آن زمان حاکم شرع دادگاه انقلاب و مبارزه با موادمخدر بود و احکام اعدامش بسیار سروصدا بپا کرده بود، در ادامه گفت:
- اگر فقط یک بار دیگه، فهمیدید؟ فقط یک بار دیگه بفهمم یکی از شما رفته و از انبار مهمات اونا دزدی کرده، حکم اعدام همه تون رو میذارم اجرا!
هان؟! چی؟! حکم اعدام؟! یعنی چی؟!
تازه فهمیدم که آیت الله خلخالی از میان متهمان و خلاف کارها و حتی قاچاقچی هایی که بعضی هایشان حکم اعدام داشتند، آنهایی را که داوطلب بودند، برای دفاع از کشور به جبهه آورده!
آن وقت من گلایه داشتم که چرا نیروهای شما دستشان کج است و نارنجک و فشنگ از ما می دزدند تا با آن علیه عراقی های متجاوز بجنگند!
*به رغم تزوینی بودن عکس، به احترام افراد حاضر، چهره آن ها محو شده است.
