در میان اهالی نزدیک به طیف چپ، تعداد اندکی از اهالی رسانه برعکس اغلب اهالی رسانه در این طیف ( که در کنار هنرمندان هستند)، در خط فرماندهی قرار گرفته‌اند و به فرمان آنها جنگ شروع می‌شود یا شیپور صلح نواخته خواهد شد.

سرویس فرهنگ و هنر مشرق - چند روزیست بعد از برگزاری جشن حافظ حواشی آن که داشت آرام آرام فرو می‌نشست به یکباره دوباره شعله‌ور شد و تیتر یک نشریه باعث شد تا موضع‌گیری درباره لباس هنرمندان به موضوع اول خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها تبدیل شود. اما آنچه در این ماجرا میتوان به صراحت ردش را گرفت وجود سکوت و سکونی چند روزه است که یکباره با فرمان آتش یک شخص یا گروه شکسته شد و اعتراض‌ها شکل گرفت. اما این فرمان آتش بر اساس چه منطقی و از کجا صادر شد؟ در سینما کدام گروه فرمانده است و چه کسی فرمان آتش یا صلح می‌دهد؟ خانه سینما؟ سازمان سینمایی؟ بخش‌های خصوصی یا رسانه‌ها؟

شاید برای رسیدن به پاسخ این سوال باید در ابتدا نگاه‌های کلی در حوزه هنر را مرور کنیم.
 
رسانه‌هایی که در سینما فرمان آتش می‌دهند 
 
اساسا در حوزه فرهنگ دو طیف موسوم به چپ و راست یا اصلاح طلب و اصولگرا پررنگ‌تر از بسیاری حوزه‌های دیگر است. این موقعیت در بخش‌های مختلف فرهنگ و هنر صورتی متفاوت دارد.

برای مثال این سوگیری در ادبیات بیش از هر حوزه‌ای تثبیت شده است و عرق و تعصب نویسنده‌ها و شعرا مثل غیرت پرسپولیسی و استقلالی‌هاست. این یعنی حتما خط کشی پررنگی میان دو طیف هست و حتما میان این دو طیف، یک طیف تمام رنگ مخلوط طیف‌های مختلف وجود دارد. اما این لایه حد وسط بسیار بسیار کوچک و نازک است و به سرعت اجزاء آن به چپ یا راست میروند. رسانه‌های ادبی یا بخش‌های ادبی رسانه‌ها هم به همان مقدار جدی و با خط کشی‌های پررنگ مقابل هم قرار دارند. در این بخش رسانه‌ها همراه و در کنار نویسنده‌ها و شعرا حرکت می‌کنند.
 
رسانه‌هایی که در سینما فرمان آتش می‌دهند 
 
در نمایش، طیف‌های راست و چپ متعصب از همه حوزه‌ها کمتر است و اغلب هنرمندان نمایش بر اساس وضعیت هنر نمایش و شرایط آن گاهی به چپ و گاه به راست در حرکتند. رسانه‌های حوزه نمایش هم تا آنجا که ممکن است محتاط هستند و سعی دارند تا پس از هنرمندان حرکت کنند. گاه تک خال‌های رسانه‌ای در حوزه نمایش هم ظهور و بروز دارند که به سرعت شرایط خاموش شدنشان توسط گروهی خارج از حوزه هنر که نه هنرمندند و نه از طیف دولتیان، فراهم میشود تا هیچگاه حوزه تئاتر صدای بلندی نداشته باشد.

در موسیقی هم که اصولا راست و چپ معنا ندارد و درگیری‌ها و مشکلات همچنان صنفی و درون گروهی است. رسانه‌های موسیقی هم اغلب کلافه‌اند و دنبال مفری برای برون رفت از شرایط موجودند.

از میان همه حوزه‌های هنری، وضعیت سینما شاید متفاوت‌تر از بقیه باشد.

در سینما، هنرمندان شامل بازیگر و کارگردان و ... همه ظاهرا در یک طیف هستند. هرکدام خلق و خو و سبک زندگی خاص خودشان را دارند اما بر اساس شرایط موجود میتوانند از چپ به راست و بالعکس تغییر مسیر دهند. تغییر مسیری که مذموم نیست و ازقضا شاید درست و لازمه پیشرفت باشد.
 
رسانه‌هایی که در سینما فرمان آتش می‌دهند 
 
اما آنچه این حوزه را از سایر حوزه‌ها متمایز میکند وضعیت قرارگیری رسانه‌های سینمایی در جغرافیای این حوزه است. در این حوزه رسانه‌ها یا شخصیت‌های رسانه‌ای نزدیک به اصولگرایان در کنار هنرمندان هستند اما در میان اهالی نزدیک به طیف موسوم به چپ، تعداد اندکی از اهالی رسانه در بازه زمانی چند ساله موقعیتشان عوض شده و برعکس اغلب اهالی رسانه در این طیف (که در کنار هنرمندان هستند)، در خط فرماندهی  قرار گرفته‌اند و اساسا به فرمان آنها جنگ شروع میشود یا شیپور صلح نواخته خواهد شد. اتفاقی که باعث شده است سینما در چند سال اخیر دستخوش حواشی و اختلافات فراوانی گردد. اختلافاتی که مانع پیشرفت سینما می‌شود.
 
رسانه‌هایی که در سینما فرمان آتش می‌دهند 

برای مثال در مورد اخیر و به دنبال سکوت اهالی سینما و صنوف مختلف، رسانه‌های سینمایی و شخصیت‌های رسانه‌ای نزدیک به اصلاح طلبان با بیان اینکه "چرا خانه سینما سکوت کرده است" و آوردن عباراتی مانند "خانه سکوت" و ... عملا فرمان آتش را صادر کردند تا به دنبال آن خانه سینما و کانون فلان و انجمن بهمان موضع بگیرند و بازیگرها هم وارد گود شوند.

در این سو البته شرایط متفاوت است و رسانه‌های نزدیک به اصولگرایان تلاش دارند تا دوش به دوش و نزدیک به هنرمندان حرکت کنند و با همفکری اهالی هنر در اتاق فکری گرد آیند و در مورد مسائل مختلف سینمایی به یک جمع بندی مناسب برسند. جمع بندی مناسبی که فرمان آتش یا صلح از آنجا صادر شود.

اما در مورد رسانه‌های سینمایی نزدیک به اصلاح طلبان یا با دیدگاه‌های موسوم به چپ،  شاید تا پیش از این تنها نقش اتاق فکر و مشاوره را داشتند و به هنرمندان بصورت انفرادی پیشنهاداتی می‌دادند تا شاید نقشی در موفقیت او یا نگاه او داشته باشند. اما حالا ماجرا به کلی عوض شده است. حالا دیگر خصوصا در بخش فرهنگی رسانه‌های این جریان، رسانه‌ها و اهالی رسانه، ازجمله اعضای اتاق فکر و مشاور هنرمندان نیستند که هدایت کننده و خط دهنده آنها شده‌اند. اتفاقی که کاملا خزنده و زیرپوستی روی داده و باعث شده است تا هنرمندان صرفا سرباز این زمین بازی باشند و گوش به فرمان رسانه های اصلاح طلب.
 
شاید جابجا شدن موقعیت هنرمندان در نسبت با بعضی اهالی رسانه، اتفاقیست که هنرمندان و اهالی سینما اشرافی نسبت به آن نداشته‌اند و به‌گونه‌ای سازمان‌دهی شده است که هنرمندان در عمل انجام شده قرار گیرند و یکباره با زمینی مواجه شوند که در آن رسانه‌ها فرمان آتش می‌دهند و به دنبال صدور این فرمان آنها باید در صفحات شخصی و فضای مجازی یا در نشست‌ها و مصاحبه‌ها مجری انجام صحیح این فرمان شوند.

حالا دیگر فلان عضو انجمن منتقدان و بهمان روابط عمومی فیلم و دوستی که خبرنگار فلان خبرگزاری بوده است دیگر جایگاه و نقششان در این زمین عوض شده است و فرمان حمله یا صلح میدهند.

اگرچه این اتاق فرماندهی صرفا شامل کمتر از ده نفر می‌شود و الباقی اهالی زحمتکش بخش فرهنگی رسانه‌های نزدیک به اصلاح طلبان و دیدگاه‌های آنان، همچنان به دنبال رسالت خبری خود هستند. اطلاع رسانی درست، خبررسانی صحیح، دادن مشاوره به اهالی سینما و طراحی و مهندسی خط روابط عمومی فیلم‌ها که منجر به فروش بیشتر آنها میشود و مواردی از این دست ، فعالیت‌هایی هستند که اهالی رسانه‌های سینمایی سال‌هاست که بدون حاشیه و جنجال، دنبال آن هستند و صد البته بیشترین نقش را در موفقیت سینما و کمترین نقش را در پست‌های مدیریتی داشته‌اند.
 
* محمدرضا پارسا

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 15
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 4
  • سبحان شاهمرادی اصولگرا ۱۴:۲۷ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۲
    0 0
    سلام بر مصباح درود بر جلیلی
  • ۱۵:۲۲ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۲
    0 0
    احسنت
  • دانشجوی تاریخ ۲۲:۰۲ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۲
    0 0
    موضوع جالبی را مطرح کرده اید. اما یک نکته ار استدعا دارم توجه داشته باشید و آن در خصوص طیف چپ و راست و مصادیق آن است که در خصوص آن باید تجدی نظری جدی بشود. طیف چپ اصلاح طلب و طیف راست اصول گرا!!! در ادبیات سیاسی که سابقه آن به انقلاب فرانسه بر می گردد چپ مشهور به طرفداری از طبقات محروم و ضد اشرافیت بوده است. از قرن نوزدهم به بعد با رشد اندیشه های سوسیالیستی ، چپ مخالف نظام سزمایه داری، ضد امپریالیسم ، دگماتیسم لیبرالیسم و نظام سلطه بوده است. هنوز هم چپ های جدید مانند والرشتاین ، مایکل من ، نوام چامسکی و بیشتر جامعه شناسان در حوزه جامعه شناسی تاریخی ضد امپریالیسم اند. اما چپ های وطنی در دهه شصت ( که عمده اینها سابقه ای هم در انقلاب نداشتند مثل میرحسین و خاتمی ) بنا به شرایط ضد امپریالست بودند. اما امروز این جماعت مدافع امپریالیسم ، ماله کش جنایتهای آمریکا و انگلیس ، گرفتار دیپلماسی التماس ، مدافع نظام سرسخت نظام سرمایه داری و و لیرال دموکراسی ، مدافع حقوق های نجومی !!! خود را چپ می دانند!!! و بسیجیان مخلص را که جان برکف با داعش تحت حمایت آمریکا می جنگند را راست !! می دانند. و یا نیروی اصیل انقلاب را راست و افراطی می دانند!!! حتی خود اینها باورشان شده است که چپ هستند. به نظر من از وجهه چپ بودن برای جذب تعداری دانشجویان نگون بخت سوء و یا افکار عمومی جامعه استفاده می کنند و حقوق نجومی می گیرند. این بهره وری تبلیغاتی در دانشگاه کاملا ملموس است. چون دانشجوی جوان طرفدار عدالت است و چپ بودن هنوز هم معادل عدالت طلبی و طرفداری از طبقات محروم است. از شما و نویسنده محترم می خواهم به این نکته توجه داشته باشید . از این پس این جماعت راست افراطی و اتفاقا علیرغم ظاهر به اصلاح دمواکرات راست افراطی خطاب کنید. جالب است که مخالفین خود را سوسیالیست معرفی می کنند !! اما خود را چپ می دانند.!!
  • ۰۰:۵۲ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    فحش ؟>و توجیه ومللوم نمایی
  • ۰۹:۲۳ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    باید قبول کنیم که هنرمندا اصلاح طلبن حتی اوناییشون که مدافع نظام و رهبرن
  • ۰۹:۲۴ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    کلا با اندیشه های هنرمندا حال نمی کنم مثلا امیرنوری از یه طرف میره دیدار با رزمندکان عراقی در جنگ داعش و از طرف دیگه از تریبون جمهوری اسلامی یقه چاک میده برای حبیب این جماعت پر از تضادهای پررنگ هستن
  • ۰۹:۲۴ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    اصلاح طلبا برای عقب نیفتادن از مرده ها هم وام می گیرن هنرمندا که جای خود دارن
  • ۰۹:۲۶ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    رسانه های ارزشی و مومن به انقلاب باید بیشتر به عرصه هنر و هنرمندان توجه کنن و الا بیشه بی شیر محل سلطنت روباهه
  • ۰۹:۲۶ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    فاتحه هنرمندا خونده اس بابا قبول کنید
  • ۰۹:۲۸ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    ما باید هنرمندان ارزشی مثل ارجمند و زندگانی و حسینی و امثالهم رو تقویت کنیم در بحث حجاب همشون خوب و بد می لنگن چون شغلشون جلوه گریه اما بدکاره و یا بی اخلاق و اینها نیستن در هر قشری ادم کثیف هست و نباید همه رو به یه چوب زد
  • ۰۹:۲۹ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    باید با هنرمندا لطیف تر و لین تر صحبت کرد و الا نتیجه عکس داره خدا درباره فرعون با اون همه روحیه خشن و وحشیانه دستور داد با قول لین باهاش حرف بزنن بعد به نظرتون میشه با هنرمندا که روحیه شکننده تری دارن تند حرف زد؟
  • ۰۹:۳۰ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    ما هر چی می کشیم از بد مطرح کردن حرفهای خوب می کشیم
  • ۱۰:۲۱ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    جرم حبیب چیه؟ بازگشت به وطن
  • ۱۰:۳۱ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    اصلاح طلب ها دلشون برای هنر و هنرمند نمیسوزه بلکه هدفشون سو استفاد ه از هنرمندان در راستای اهداف سیاسیه! بعد فوت مرتضی پاشایی چقدر دست و پا زدن تا یه عکس از ایشون با فلان رنگ یا فلان شخص یا انتقاد به احمدی نژاد پیدا کنن تا سیل طر فداراش را به نام طرفداران اصلاحات ثبت کنن اما موفق نشدن .... از بس که این جوان دلش پاک بود
  • ۱۳:۴۵ - ۱۳۹۵/۰۵/۱۳
    0 0
    به نظر من مردم به جای مسئولین باید برن از این بازیگران و فوتبالیست های متخصص در امر دیپلماسی که ظریف را مصدق و برجام را موفقیت بزرگ معرفی میکردن و به مردم وعده های پسا برجامی میدان پاسخ خواست!

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس