به گزارش مشرق، مجتبی عابدینی درباره حضورش در المپیک 2016 ریو، اظهار کرد: شروع برنامه‌های ما برای المپیک قبل از سال 2012 بود و توانستیم در این سال‌ها کاری انجام بدهیم که بتوانیم در ریو به دو سهمیه برسیم و بتوانیم مدال بگیریم. از همان اول با پیمان فخری عهد بستیم تا به نتایج خوبی برسیم. در سال قبل از المپیک در مسابقه‌های متعددی شرکت کردیم و نتایج خوبی گرفتیم. بازی‌های المپیک با حضور چکیده‌ای از بهترین شمشیربازهای دنیا برگزار شد و با قرعه‌ای که من داشتم با قهرمانان جهان رو به رو شدم. تصورم گرفتن مدال طلا بود، اما آن را از چنگم در آوردند. بازی‌های خوبی انجام دادم، اما در اکثر بازی‌هایم ناداوری وجود داشت که اوجش بازی نیمه نهایی برابر "هامر" آمریکایی بود که باعث شد حداقل مدالم که نقره بود از دست برود. امکان اعتراض زیادی هم وجود نداشت، چرا که اگر مربی زیاد اعتراض کند اخراج می‌شود. در صورت بازبینی فیلم همه داوران امتیاز را به من نمی‌دادند.
او در ادامه افزود: در سال 2012 توانایی زیادی نداشتیم، اما سال 2016 نه تنها قدرتمندتر از قبل بودیم ، بلکه به فکر مدال هم بودم. برای من مهم نبود که با چه کسی روبرو می‌شوم و تلاش می‌کردم هر کسی روبه رویم است را شکست بدهم. متاسفانه شمشیربازی به مانند کشتی و تکواندو و سوم مشترک ندارد. من قول مداد داده بودم و این اتفاق باید رخ می‌داد، ولی نگذاشتند. من آدمی هستم که دوست دارم وقتی حرف می‌زنم می‌خواهم به آن عمل کنم. مشکل فعلی من نداشتن آهنی است که به آن مدال می‌گویند.
شمشیرباز تیم ملی اسلحه سابر ایران، درباره تغییرات شمشیربازی و سطح این رشته در جهان، خاطر نشان کرد: نسبت به 2012 تغییرات بسیار رخ داده است. همه دنیا در حال کار کردن نیست و کشوری به مانند ایتالیا بیشتر از بودجه کل ورزش ما را صرف شمشیربازی می‌کند. قوانین این رشته هم در حال تغییر است و باید خیلی زود با آن هماهنگ شویم.
سابریست تیم ملی شمشیرباز ایران فاصله کم نیمه نهایی و رده بندی یکی از عوامل از دست رفتن مدال شده، اظهار کرد: شکست در مرحله نیمه نهایی بسیار تاثیرگذار بود و زمان ریکاوری نداشتم، در حالی که حریف کره‌ای زمان بیشتری برای استراحت داشت. بازی رده‌بندی برابر آمریکا بسیار سنگین بود و با ناداوری صورت گرفته از لحاظ روحی به هم ریختم. بعد از این اتفاق هم بلافاصله به مسابقه رده بندی رفتم و همه این مسائل دست به دست هم داد تا من نتوانم در ابتدای بازی با حریف کره ای خوب عمل کنم.
او در پاسخ به این سوال که به مانند برخی از ورزشکاران با وجود ناداوری صورت گرفته اعتراض خارج از قاعده انجام نداد، گفت: ما در المپیک نماینده میلیون‌ها ایرانی هستیم و باید فرهنگ مان را نشان دهیم. علاوه بر این که مسابقه می‌دهیم باید فرهنگ کشورمان را هم به دیگران دیکته کنیم. به هر حال ناداوری وجود دارد ، ولی من خیلی خوشم نمی‌آید در مسابقه اعتراض کنم و حرفی نمی‌زنم. بعد از مسابقه می‌توان به صورت رسمی اعتراض کرد هر چند که تاثیری در نتیجه ندارد.
عابدینی درباره مشکلات شمشیربازی ایران، تصریح کرد: ما از لحاظ زیر ساخت مشکل داریم. دغدغه ما نداشتن سالن خوب در تهران است که باعث می‌شود نتوانیم یک مسابقه و اردوی خوب برگزار کنیم. از لحاظ مالی و بودجه‌ای هم مشکل وجود دارد و منابع مالی در حدی نیست که فدراسیون بتواند ورزشکارانش را تامین کند. یک میلیارد بودجه اصلا در خور شان فدراسیون نیست.
او درباره صحبت‌هایی که درباره اهدای پاداش به او می‌شود ، بیان کرد: حرف وزیر محترم ورزش و جوانان دل من را شکست. من اصلا دوست ندارم صحبتی از پاداش انجام بدهم. همه چیز را به مردم و مسئولان واگذار کردم.
سابریست تیم ملی شمشیرباز ایران در پایان گفت: مدتی استراحت می‌کنم تا از لحاظ روحی و روانی آماده شوم، باید المپیک را فراموش کنم. شب‌ها هنوز کابوس می‌بینم و هنوز هم مریضم و از شدت ناراحتی صدایم گرفته است. به محض این که روحیه‌ام خوب شود تمرینات را شروع می‌کنیم. حفظ رنکینگ جهانی برایم خیلی مهم است و باید به خوبی خودم را برای بازی‌های آسیایی آماده کنم.
او در ادامه افزود: در سال 2012 توانایی زیادی نداشتیم، اما سال 2016 نه تنها قدرتمندتر از قبل بودیم ، بلکه به فکر مدال هم بودم. برای من مهم نبود که با چه کسی روبرو می‌شوم و تلاش می‌کردم هر کسی روبه رویم است را شکست بدهم. متاسفانه شمشیربازی به مانند کشتی و تکواندو و سوم مشترک ندارد. من قول مداد داده بودم و این اتفاق باید رخ می‌داد، ولی نگذاشتند. من آدمی هستم که دوست دارم وقتی حرف می‌زنم می‌خواهم به آن عمل کنم. مشکل فعلی من نداشتن آهنی است که به آن مدال می‌گویند.
شمشیرباز تیم ملی اسلحه سابر ایران، درباره تغییرات شمشیربازی و سطح این رشته در جهان، خاطر نشان کرد: نسبت به 2012 تغییرات بسیار رخ داده است. همه دنیا در حال کار کردن نیست و کشوری به مانند ایتالیا بیشتر از بودجه کل ورزش ما را صرف شمشیربازی می‌کند. قوانین این رشته هم در حال تغییر است و باید خیلی زود با آن هماهنگ شویم.
سابریست تیم ملی شمشیرباز ایران فاصله کم نیمه نهایی و رده بندی یکی از عوامل از دست رفتن مدال شده، اظهار کرد: شکست در مرحله نیمه نهایی بسیار تاثیرگذار بود و زمان ریکاوری نداشتم، در حالی که حریف کره‌ای زمان بیشتری برای استراحت داشت. بازی رده‌بندی برابر آمریکا بسیار سنگین بود و با ناداوری صورت گرفته از لحاظ روحی به هم ریختم. بعد از این اتفاق هم بلافاصله به مسابقه رده بندی رفتم و همه این مسائل دست به دست هم داد تا من نتوانم در ابتدای بازی با حریف کره ای خوب عمل کنم.
او در پاسخ به این سوال که به مانند برخی از ورزشکاران با وجود ناداوری صورت گرفته اعتراض خارج از قاعده انجام نداد، گفت: ما در المپیک نماینده میلیون‌ها ایرانی هستیم و باید فرهنگ مان را نشان دهیم. علاوه بر این که مسابقه می‌دهیم باید فرهنگ کشورمان را هم به دیگران دیکته کنیم. به هر حال ناداوری وجود دارد ، ولی من خیلی خوشم نمی‌آید در مسابقه اعتراض کنم و حرفی نمی‌زنم. بعد از مسابقه می‌توان به صورت رسمی اعتراض کرد هر چند که تاثیری در نتیجه ندارد.
عابدینی درباره مشکلات شمشیربازی ایران، تصریح کرد: ما از لحاظ زیر ساخت مشکل داریم. دغدغه ما نداشتن سالن خوب در تهران است که باعث می‌شود نتوانیم یک مسابقه و اردوی خوب برگزار کنیم. از لحاظ مالی و بودجه‌ای هم مشکل وجود دارد و منابع مالی در حدی نیست که فدراسیون بتواند ورزشکارانش را تامین کند. یک میلیارد بودجه اصلا در خور شان فدراسیون نیست.
او درباره صحبت‌هایی که درباره اهدای پاداش به او می‌شود ، بیان کرد: حرف وزیر محترم ورزش و جوانان دل من را شکست. من اصلا دوست ندارم صحبتی از پاداش انجام بدهم. همه چیز را به مردم و مسئولان واگذار کردم.
سابریست تیم ملی شمشیرباز ایران در پایان گفت: مدتی استراحت می‌کنم تا از لحاظ روحی و روانی آماده شوم، باید المپیک را فراموش کنم. شب‌ها هنوز کابوس می‌بینم و هنوز هم مریضم و از شدت ناراحتی صدایم گرفته است. به محض این که روحیه‌ام خوب شود تمرینات را شروع می‌کنیم. حفظ رنکینگ جهانی برایم خیلی مهم است و باید به خوبی خودم را برای بازی‌های آسیایی آماده کنم.
