به گزارش مشرق، روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز روز سه‌شنبه در گزارشی در سالگرد فاجعه منطقه «منا» در شهر مکه عربستان روایتی از سوءتدبیر و ضعف مدیریت حاکمان این کشور را از زبان یکی از شهروندان آمریکایی حاضر در این مراسم فراهم کرده است. «رشید صدیقی»، 42 ساله، شهروند آمریکایی ساکن شهر «آتلانتا» در ایالت «جورجیا» یکی از کسانی بود که توانست در روز 24 سپتامبر سال 2015 (دوم مهرماه سال 1394) از ازدحام مرگبار حجاج در تقاطع «خیابان 204» با «خیابان 223» در منطقه منا که به کشته شدن چند هزار نفر منجر شد، جان سالم به در ببرد.
نیویورک‌تایمز می‌نویسد با گذشت یک سال از این حادثه، مقام‌های عربستان سعودی هنوز توضیحات لازم درباره نحوه وقوع این فاجعه را فراهم نکرده‌اند، همان‌طور که از ارائه آمار دقیق شمار نفرات کشته شده اجتناب می‌کنند.
آماری که خبرگزاری آسوشیتدپرس بر اساس ارقام رسمی 36 کشور مسلمان ارائه کرده، شمار قربانیان را دست‌کم 2400 نفر اعلام می‌کند. این در حالی است که مقام‌های ریاض آمار 769 نفر که در روزهای ابتدایی اعلام کردند را هرگز به‌روزرسانی نکردند.
نیویورک‌تایمز نوشته است: «خاندان حاکم عربستان سعودی، علی‌رغم آنکه سالهاست با اتهام سوءمدیریت مناسک حج روبرو هستند کماکان بر حق مدیریت آن اصرار می‌ورزند.»
«رشید صدیقی» به روزنامه نیویورک‌تایمز می‌گوید حدود ساعت 6:30 همراه با برادرزنش و همسر برادر زنش چادرشان را برای ادای مناسک رمی جمرات ترک کرده‌اند. وی می‌گوید، در طول مسیر نیروهای امنیتی، به دلایلی که هنوز معلوم نیست مسیری که آنها باید طی می‌کردند را مسدود کرده و آنها را به مسیری دیگر هدایت کرده‌اند.
«آقای صدیقی می‌گوید او و همراهانش هنگامی که به اطرافشان نگاه کردند متوجه شدند که عده زیادی از مردم در حال عبور از روی یک روزگذر هستند.»
وی، به نیویورک‌تایمز گفته توانسته 15 دقیقه بعد از شروع فشار جمعیت به طرز معجزه‌آسایی از محل حادثه بگریزد. او گفت: «نمی‌دانم چطور زنده ماندم.»
«صدیقی» می‌گوید هنگام بازگشت به چادر محل اقامتش، متوجه شده که برادر زنش و همسر او گم شده‌اند. وی می‌گوید تا ساعت‌ها بعد بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها را برای یافتن آنها زیرو رو کرده، اما موفق به کسب اطلاعی درباره آنها نشده است.
نیویورک‌تایمز نوشت: «مقام‌های سعودی، مکان ثابتی برای اینکه مردم در آنجا به دنبال عزیزانشان باشند، نداشته‌اند، بنابراین آقای صدیقی، هر روز تمام مراکز را چک می‌کرد. او 90 دقیقه راه رفت تا به یک سردخانه رسید، اما نگهبان‌ها به هیچ کس اجازه ورود نمی‌دادند.»
آقای صدیقی در روزهای بعد پروازش به سمت آتلانتا را لغو کرده و با اعضای خانواده برادر زنش هر روز برای کسب اطلاع درباره آنها روال ثابتی را طی کرده و به مراکز درمانی مراجعه کرده‌اند، اما چیزی دستگیرشان نشده است.
به نوشته نیویورک‌تایمز «آقای صدیقی و حدود 20 نفر از اعضای خانواده‌اش، درگیر این جستجو شدند. آنها از تمامی دستورالعمل‌ها پیروی می‌کردند، اما نتیجه تمام آنها شایعه و اطلاعات نادرست بود.»
به عنوان مثال، وقتی به آنها گفته شد که کنسولگری هند فهرستی از نفرات مفقودی دارد فوراً به آنجا مراجعه کردند، اما دیدند که نامی از برادر زن و همسرش در این فهرست نیست.
نیویورک‌تایمز نوشته سایر بستگان قربانیان این فاجعه نیز با مشکل مشابهی دست و پنجه نرم کرده‌اند. «سید شهزاد ازهر»، از پاکستان، مادر و برادرش را در این حادثه از دست داد. مرگ مادر او، بعد از 9 ماه و در آزمایش‌های دی‌ان‌ای تأیید شد.
