سرویس جهان مشرق - یک مقام رده بالای پیشین در پلیس ترکیه، اخیرا در مصاحبه با یک خبرنگار تحقیقاتی، زبان به افشاگری باز کرد و پرده از حمایت مستقیم دولت ترکیه از گروه تروریستی داعش برداشت.

«احمد سعید یایلا»، خود در خط مقدم مداخله ترکیه در بحران سوریه حضور داشت. او رییس اداره ضدتروریزم و عملیات پلیس ملی ترکیه از 2010 تا 2012 بود، ولی به گفته خود، بعد از مشاهده عمق همکاری دولت ترکیه با تروریست ها، تصمیم به افشاگری گرفت و رجب طیب اردوغان را به حمایت عامدانه و آگاهانه از تروریزم متهم کرد.

 

بدیهی است که از زمان شروع افشاگری های یایلا، تلاش های دولت ترکیه برای ساکت کردن او آغاز شد. از آن جا که یایلا خود به عنوان استاد دانشگاه و پژوهشگر چند سالی است که در آمریکا سکونت دارد، خانواده او در ترکیه مورد آزار قرار گرفته اند. بعد از کودتای نافرجام ماه جولای- که یایلا آن را صحنه سازی خود دولت ترکیه می داند- پسر 19 ساله او در ترکیه دستگیر شد و گذرنامه سایر اعضای خانواده اش باطل گردید. او اطلاعات تکان دهنده ای را درباره روابط سازمان ملی امنیت ترکیه(میت) با داعش و سایر گروه های تروریستی افشا کرده است.

در سطور پیش رو، نگاهی به نکات مهم مصاحبه او با «نفیض مصدق احمد»، خبرنگار تحقیقاتی معروف از وبسایت «Insurgence Intelligence» می اندازیم.

حمایت از تروریست ها در لوای امور خیریه

یکی از بزرگ ترین دعاوی مطرح شده ی یایلا، تجهیز و پشتیبانی فعالانه گروه های جهادی، توسط سازمان امنیت ملی ترکیه است.

در 2014، خبرهایی مطرح شد مبنی بر این که کامیون هایی مملو از سلاح و مهمات، که در قالب ارسال کمک های انسان دوستانه به سوی مرز ترکیه با سوریه می رفتند، توسط ژاندارمری ترکیه متوقف شدند. این کامیون ها متعلق به «بنیاد تسکین انسانی» (IHH) بود که یک سازمان ظاهرا غیردولتی، تحت پوشش سازمان اطلاعات ملی ترکیه است. یایلا در این مصاحبه مدعی می شود که IHH یکی از مجاری پشتیبانی دولت ترکیه از گروه های جهادی در سوریه است.

 

 

 

او می گوید که IHH از قدیم شریک کلیدی «آژانس همکاری بین المللی ترکیه»(TIKA) است که آژانس امدادرسانی رسمی دولت ترکیه محسوب می شود. به ادعای او، رابط اصلی IHH با دولت، شخص «هاکان فیدان»، رییس میت از 2010 به این سو است. خود فیدان مظنون اصلی در شماری از ترورهای دهه 1990 از میان روشنفکران چپ، روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشر بود.

 

 

عاملان آن ترورها وابسته به یک گروه دست راستی به نام «حزب الله ترکیه»، با اندیشه های سلفی، بودند که در دهه 1980 به وجود آمده و گفته می شود که از ابتدا تحت کنترل نیروهای مسلح ترکیه قرار داشت و برای ماموریت های خاص، به عنوان عامل مورد استفاده قرار می گرفت. نکته کلیدی این جاست که چهره اصلی داعش در ترکیه، «هالیس بایانچوک»، پسر یکی از موسسان همین گروه حزب الله ترکیه است.

 

فیدان که یک فرد تحت تعقیب در ترکیه بود، با پیروزی حزب عدالت و توسعه در 2002، از تبعید خودخواسته به ترکیه بازگشت و پرونده قضاییش ناپدید شد.

یایلا می گوید که در تحقیقات ضدتروریستی خود به شواهدی رسید که نشان می داد آی اچ اچ عنصر اصلی در پشتیبانی از داعش توسط دولت ترکیه است. به گفته او، تامین کننده و فرستنده صدها کامیون حامل تسلیحات و تجهیزات و ملزومات مورد نیاز تروریست ها در سوریه، از 2012 به این سو، همین موسسه مثلا «خیریه» بوده است.

اما IHH تنها گروه پشتیبانی از تروریست ها در سوریه نیست. یایلا که به مدارک و شواهد نامحدودی در دوره مسوولیتش دسترسی داشته چنین می گوید:

" میت آشکارا کامیون های مملو از تسلیحات و مواد منفجره و حتی خود جنگجویان جهادی را با اتوبوس در چند نوبت به سوریه فرستاده است که برخی از آن ها توسط پلیس ترکیه متوقف شدند.....رانندگان به صراحت به پلیس گفتند که میت آن ها را استخدام کرده تا تروریست ها و جنگجویان خارجی را به مرز سوریه انتقال دهند."

سرشاخ شدن با اتحاد دولت - داعش

یایلا می گوید که شاهد بود که چگونه فرماندار «Sanliurfa»- شهری در مجاورت مرز ترکیه با سوریه- آشکارا و علنی با اعضای گروه های جهادی، پیش روی او صحبت می کرد. او از سال های 2013 و 2014 می گوید:

" پیکارجویان داعش از سرتاسر مرز وارد شانلیورفا می شدند تا در بیمارستان های ترکیه مداوا شوند. فرماندار از من، به عنوان رییس پلیس، می خواست که افسرانم را برای حفاظت هفت روز هفته و 24 ساعت شبانه روز از تروریست های زخمی بفرستم... بابت خدمات درمانی هیچ پولی از کسی گرفته نمی شد."

 

 

این روند تا 2015 ادامه داشت تا این که فشار فزاینده آمریکا به دولت برای پیوستن به ائتلاف ضدداعش، همراه با موفقیت های گروه های ضدداعش در شمال سوریه، اردوغان جنگی همه جانبه را علیه دشمنان سکولار خود در داخل و خارج آغاز کرد.

در آن زمان ، یایلا به دلیل ناهماهنگی هایی که با برنامه پشتیبانی از تروریست ها داشت، از این عملیات ها کنار گذاشته شد و از اداره ضدتروریزم به اداره نظم عمومی و تحقیقات رفت.

با این حال، حتی در این بخش جدید هم مجادله یایلا با مقامات سیاسی ترکیه در شانلیورفا ادامه یافت. خودش می گوید: " اصولا پلیس اجازه نداشت اعضای داعش را در شهر بازداشت کند.....افسران ضدتروریزم مستقیما به افسران ما تلفن می کردند و به آن ها می گفتند که تروریست ها را آزاد کنند."

او بر این نکته تاکید دارد که " اردوغان در 2015، ماموریت حفاظت 24/7 از هالیس یایانچوک(نماینده ابوبکر البغدادی در ترکیه) را به بخش صدتروریزم پلیس داده بود"

به کارآگاهان ارشدی که به دنبال تروریست های مظنون بودند از سوی اداره ضدتروریزم گفته می شد که " جلوی ان ها(داعشی ها) را نگیرید. این وظیفه شما نیست."

در شهر «قاضی انتب» نزدیک مرز سوریه با ترکیه، طبق اظهارات یایلا، یک «پایگاه لجیستیک عظیم» برای داعش وجود داشت که قبلا در اختیار «حزب الله ترکیه» و «القاعده» بود؛ " در آن جا آپارتمان های بزرگی پر از جهادی ها بود. آن ها آزادانه در مرز رفت و آمد می کردند."

دولت کاملا چشم خود را به اوج گیری تحرکات و فعالیت های داعش بسته بود. با این حال، به نظر یایلا، چون بخش زیادی از مقامات پلیس ترکیه با این سناریو همخوانی نداشتند، کودتای نافرجام جولای، بهترین فرصت برای تصفیه آن ها بود.

چرا ترکیه از داعش حمایت می کند

یایلا می‌گوید: " برای اردوغان، اسلام سیاسی صرفا یک ابزار کاربردی برای مستحکم کردن پایگاه حمایتی خود در جامعه ترکیه است و اکنون این اصلی ترین ابزار او علیه تمام مخالفان داخلی حکومت او به حساب می آید - به ویژه کردها که نیرویی توانمند در جنگ با داعش هستند."

پیروزی‌های کسب شده توسط نیروهای دفاعی کرد علیه داعش در شمال سوریه در اوایل 2015 زنجیره ای از رویدادها را رقم زد که در نتیجه ان، در نهایت اردوغان روند صلح وعده داده شده با پ کا کا را در جولای 2015 به کل رها کرد. حملات تروریستی در خاک ترکیه علیه فعالان چپ و کرد افزایش یافت و حملات دولت اردوغان علیه کردها بالا گرفت. هدف اردوغان تضعیف سکولاریزم چپ گرایی بود که در میان جوامع کرد در ترکیه و شمال سوریه محبوبیت دارد. برای اردوغان، اجازه شکل گیری خودمختاری کردها در شمال سوریه یا درون خاک ترکیه، به معنای از دست دادن قدرت در مرز با ایران و عراق و سوریه است که به شدت با جاه طلبی های منطقه ای او در تضاد است.

اگر اظهارات یایلا را باور کنیم، پس باید نتیجه گرفت که دولت اردوغان سال هاست که داعش را تجهیز و پشتیبانی می کند. این حقیقتی است که شهروندان غربی و دولت هایشان به قیمت در خطر افتادن امنیت خودشان، بر آن چشم پوشیده اند.