حسینیه مشرق - یکی از بحثهای نوین عصر حاضر که پیچیدهترین و حساسترین وهله در طول
تاریخ غیبت کبری است، موضوع دفاع از حرم اهل بیت علیهمالسلام است. با
ایجاد و تحرّک وحشیانه گروههای تروریستی ذیل پرچم و عنوان اسلام، همه اهل
بصیرت فهمیدند که این موضوع در واقع ترفند جدید استکبار (با سردمداری دولت
خبیث و جنایتکار آمریکا) برای از بین بردن اسلام است. منتهی این بار با اسم
و پرچم اسلام میخواهد مراکز حسّاس عقیدتی جهان اسلام به خصوص تشیّع را از
بین ببرد و از نفوذ و پیشروی فزاینده صدای اسلام و تشیّع جلوگیری کند.
با تداوم حملات وحشیانه تروریستهای تکفیری و هدفگیری، تخریب و از بین بردن اماکن مقدّس اسلامی به خصوص اماکن زیارتی شیعه، بسیاری از شیعیان برای حضور در جبهههای نبرد نظامی و دفاع از حرم و حریم اهل بیت علیهمالسلام اعلام آمادگی کردند. سیاستهای نظام اسلامی و مصالح دنیای اسلام که توسط ولی فقیه اعلام میشود ایجاب میکند که در شرایط فعلی از نبرد نظامی همهجانبه با امثال گروههای تکفیری خودداری شود.
اما سؤالی که مطرح میشود این است که با منتفی بودن جنگ نظامی آیا وظیفه ما در دفاع از حرم و حریم اهل بیت نیز منتفی خواهد بود؟ به عبارت دیگر آیا راههای دیگری نیز برای دفاع از اهل بیت و ارزشهای اسلام ناب وجود دارد؟
در این نوشتار به بررسی سطوح مختلف دفاع از حرم وحریم اهل بیت علیهمالسلام میپردازیم.
با تداوم حملات وحشیانه تروریستهای تکفیری و هدفگیری، تخریب و از بین بردن اماکن مقدّس اسلامی به خصوص اماکن زیارتی شیعه، بسیاری از شیعیان برای حضور در جبهههای نبرد نظامی و دفاع از حرم و حریم اهل بیت علیهمالسلام اعلام آمادگی کردند. سیاستهای نظام اسلامی و مصالح دنیای اسلام که توسط ولی فقیه اعلام میشود ایجاب میکند که در شرایط فعلی از نبرد نظامی همهجانبه با امثال گروههای تکفیری خودداری شود.
اما سؤالی که مطرح میشود این است که با منتفی بودن جنگ نظامی آیا وظیفه ما در دفاع از حرم و حریم اهل بیت نیز منتفی خواهد بود؟ به عبارت دیگر آیا راههای دیگری نیز برای دفاع از اهل بیت و ارزشهای اسلام ناب وجود دارد؟
در این نوشتار به بررسی سطوح مختلف دفاع از حرم وحریم اهل بیت علیهمالسلام میپردازیم.
سه نوع دفاع
امام علی علیهالسلام میفرمایند:«مَنْ أَحَبَّنَا بِقَلْبِهِ وَ أَعَانَنَا بِلِسَانِهِ وَ قَاتَلَ مَعَنَا أَعْدَاءَنَا بِیَدِهِ فَهُوَ مَعَنَا فِی الْجَنَّةِ فِی دَرَجَتِنَا وَ مَنْ أَحَبَّنَا بِقَلْبِهِ وَ أَعَانَنَا بِلِسَانِهِ وَ لَمْ یُقَاتِلْ مَعَنَا أَعْدَاءَنَا فَهُوَ أَسْفَلُ مِنْ ذَلِکَ بِدَرَجَتَیْنِ وَ مَنْ أَحَبَّنَا بِقَلْبِهِ وَ لَمْ یُعِنَّا بِلِسَانِهِ وَ لَا بِیَدِهِ فَهُوَ فِی الْجَنَّةِ؛ هر کس با قلبش ما را دوست بدارد و با زبانش به ما کمک کند و با دستش با دشمنان ما بجنگد پس او همراه ما و در درجه ما در بهشت است و هر کس ما را با قلبش دوست بدارد و با زبانش ما را یاری کند ولی با دستش با دشمنان ما نجنگد پس او با دو درجه تنزّل [نسبت به گروه قبلی)در بهشت خواهد بود و هر کس فقط با قلبش ما را دوست بدارد ولی با زبانش و دستش ما را یاری نکند در درجههای پایینتر بهشت خواهد بود».
با عنایت به این روایت بسیار ارزشمند اینک به تحلیل سطوح مختلف دفاع از اهل بیت میپردازیم.
دفاع از محبّت اهل بیت(دفاع قلبی)
گوهر و مروارید محبّت به انسانهای کامل آنگاه نمایانتر میشود که بدانیم روح انسانی به عنوان ممتازترین جنبه وجودی انسان است زیرا خداوند در این باره میفرماید:« فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی فَقَعُوا لَهُ ساجِدین [حجر/29] هنگامى که کار آن را به پایان رساندم، و در او از روح خود (یک روح شایسته و بزرگ) دمیدم، همگى براى او سجده کنید!». از طرفی اگر انسان نسبت به انسانهای کامل یعنی اهل بیت عصمت و طهارت محبّت داشته باشد و در دل خود آنها را دوست داشته باشد به این معناست که احتمال هدایت آنها به مسیر حق بسیار زیاد است. به همین سبب آمادهترین قسمت وجودی هر انسان برای کسب معارف و هدایت همین روح و قلب اوست و این روح انسان است که اعضاء و جوارح انسان را به حرکت در میآورد.
برای کشف چگونگی دفاع از محبّت اهل بیت علیهم السلام گفتنیهای فراوانی است که باید در مقالهای جدا مورد بررسی قرار گیرد امّا به یک روایت در این باره اشاره میکنیم. امام رضا علیهالسلام میفرمایند:« رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً أَحْیَا أَمْرَنَا فَقُلْتُ لَهُ وَ کَیْفَ یُحْیِی أَمْرَکُمْ قَالَ یَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ یُعَلِّمُهَا النَّاسَ فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ کَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا [2] خدا رحمت کند بنده را که زنده بدارد امر ما را! عرض کردم: چگونه زنده بدارد امر شما را؟ فرمود: «بیاموزد علوم ما را و بمردم تعلیم کند چه مردم اگر محاسن و تدارک کلام ما را بدانند ما را پیروى کنند».
راز و رمز ارزش محبّت در اطاعت و تبعیّت نهفته است. قرآن کریم در این باره میفرماید: «قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیم [آلعمران/31]بگو: "اگر خدا را دوست مىدارید، از من پیروى کنید! تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشد و خدا آمرزنده مهربان است"». هر چه محبّت عمیقتر و راسختر شود آثار خود را در عمل نشان میدهد. از اولین اعمالی که ناخودآگاه انعکاس محبّت قلبی افراد است سخن گفتن شخص است که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.
اگر امروز دشمنان سعی دارند چهره غیرمنطقی و خونخوار از شیعه به نمایش بگذارند وظیفه یک شیعه برای دفاع از اسلام و حریم اهل بیت این است که با ترویج حقایق اسلام ناب و شخصیّت اهل بیت علیهمالسلام به دفاع از مقام و حریم خاندان پاک ولایت بپردازد. این هدف از راههایی همچون تبلیغات در فضای حقیقی و مجازی و... قابل تحقق است.
دفاع زبانی
زبان و سخن به عنوان یکی از مفیدترین و باارزشترین نعمتهای الهی در بسیاری از اوقات از شمشیر برّندهتر و کارسازتر است. روایتی از امام علی(ع) ذکر شد نیز اشاره به این مطلب دارد که زبان و سخن گفتن در دفاع از اهل بیت در بسیاری از موارد کارسازتر از جنگ است. به این معنی که چه بسیار جنگهایی بر علیه شیعه که میتواند با منطقی روشن و نرم به صلح و تسلیم طرف مقابل منتهی شود و ای بسا باعث نفوذ اسلام در طرف مقابل میشود. در روایت دیگری نیز امام علی علیه السلام میفرمایند:«حَدُّ اللِّسانِ أمضى مِن حَدِّ السِّنانِ تیزى زبان، برنده تر از تیزى سرنیزه است».
یک مدافع حرم کسی است که با مسلّح شدن به منطق محکم و قویّ اهل بیت بتواند ضمن روشن کردن حق، دشمنیهای با این خاندان کَرَم را به دوستی و ولایتپذیری تبدیل کند. به راستی آیا ارزش این کار کمتر از جهاد در میدان نبرد نظامی است؟
در داستان عاشورا نیز افرادی از یاران امام حسین(ع) قبل از شروع نبرد نظامی بارها با حضور در مقابل لشکر دشمن به نصیحت و گفتوگو با آنها پرداختند تا شاید بسیاری از آنها دست از ستیز بردارند.
نتیجه بحث این است که؛ امروز در دفاع از حرمهای مقدّس خاندان پاک رسول اکرم (ص) آنچه بیشتر از نبرد نظامی مورد نیاز است بحث جنگ و دفاع فکری، تبلیغاتی و عقیدتی از اهل بیت است. سربازان امروز امام حسین علیه السلام در هر قسمت از جهان وظیفه خاص خود را دارند گرچه هدف نهایی مشترک است و آن مهیّا شدن برای خدمت در رکاب حضرت ولیّ عصر ارواحنا فداه است.
پینوشت
[1]. خصال، ج2، ص629.
[2]. عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج1، ص307.
[3]. غرر الحکم، 4898.