به گزارش مشرق، نام یاشار سلطانی مدیر مسئول وب سایت خبری معماری نیوز چندی پیش بود که با انتشار گزارش سازمان بازرسی در مورد املاک شهرداری در این وب سایت بر سر زبان ها افتاد.
اما یاشار سلطانی واقعا چه کرده است؟ چرا حمایت از او به معنای حمایت از شارلاتانیزم مطبوعاتی است؟
یاشار سلطانی گزارشی محرمانه را از سازمان بازرسی کل کشور که به گفته خود مسولان سازمان بازرسی صرفا گزارش اولیه بوده به طور علنی در وب سایتش منتشر کرده است. این گزارش سوالاتی را از شهرداری تهران در مورد برخی واگذاری های املاک این سازمان به پرسنل خود مطرح کرده است. قرار بر آن بوده است تا شهرداری پاسخ های خود را به سازمان بازرسی در این باره ارائه دهد.
گزارش " کارشناس" سازمان بازرسی به اشتباه به نام گزارش «سازمان» بازرسی مطرح شده است. این گزارش در اصل تنها گزارش یک «کارشناس» اولیه بوده است. از نظر قانونی برای رسمیت پیدا کردن گزارش باید نخست به تایید کارشناس ارشد سازمان برسد و نهایتا به تایید رییس سازمان بازرسی و بعد قوه قضائیه. این در حالی است که گزارش املاک شهرداری به هیچ عنوان این پروسه را طی نکرده و کاملا غیر رسمی تلقی می شود.
با این حال قبل از آنکه شهرداری تهران بتواند پاسخی به این گزارش غیر رسمی بدهد تا فرآیند مذکور طی شود، گزارش این کارشناس از سوی سایت معماری نیوز(که مشخص نیست از کدامین منبع به چنین سند محرمانه ای دسترسی پیدا کرده است) منتشر شد.
محتوای گزارش مذکور طبیعتا پر است از آمارهای اشتباه، موارد مخدوش، مبهم و حتی کذب. به گونه ای که اسامی 35 نفر از افراد مطرح در لیست از اساس کذب بوده و به هیچ عنوان ملکی به آنها واگذار نشده است. نام چند تن از افراد به اشتباه درج شده است. مشخصات برخی املاک، قیمتها، میزان تخفیفهای آن و... دچار اشکال است.بر اساس شنیده ها از منابع آگاه در رفت و آمدهایی که از زمان انتشار علنی گزارش تاکنون بین مسولان شهرداری و سازمان بازرسی رخ داده است، بسیاری از اشتباهات این گزارش از سوی سازمان بازرسی تایید شده است.
با انتشار این گزارش با آنکه شخص شهردار تهران با شکایت از یاشار سلطانی مخالف بود اما این حق طبیعی افراد بود تا برای استیفای حق خود از خبرنگاری که با اقدامی عجولانه و سیاست زده به آبروی آنها تعرض کرده است شکایت کنند تا صحت و سقم اتهامات مطرح علیه آنها روشن شود.
در همین زمینه 28 نفر از اعضای شورای شهر هم با گرایشهای سیاسی مختلف پس از انتشار گزارش از این اقدام رسانه ای انتقاد کرده و شانیت آن را در حد دستگاه قضایی دانستند.
با این حال پس از دستگیری یاشار برخی از این اعضای غالبا اصلاح طلب این امر را انکار کردند که این مساله شائبه سیاسی بودن را افزایش میدهد . در حال حاضر یاشار سلطانی در بازداشت به سر می برد تا بتواند به چند سوال پاسخ دهد:
اینکه دسترسی به چنین سند محرمانه ای چگونه برای او میسر بوده است؟
اینکه در حالی که سازمان بازرسی خودش، این گزارش را غیر رسمی و اولیه خواند چرا وی اصرار داشته تا مفاد گزارش را قطعی و حقیقی در افکار عمومی جلوه دهد و فرصت دفاع را از سازمان شهرداری و افرادی که به آنها اتهام وارد شده بگیرد؟
اینکه در حالی که تکذیبیه های مستندی از سوی افراد مطرح در لیست منتشر شده است چه طور آقای سلطانی با اطمینان از قطعیت گزارش سخن می گوید؟
و...
حمایت از یاشار سلطانی، اکنون به معنای حمایت از تهمت زنی، افترا، سخنان غیر مستند و در واقع نوعی شارلاتانیزم مطبوعاتی است. شارلاتانیزمی که جریان های رسانه ای خارجی همچون بی بی سی نیز برآن سوار شده اند و در حال بهره برداری هستند. حمایت این رسانه ها طبعا سوالاتی جدی را در ذهن افکار عمومی و جریان های عدالت طلب ایجاد خواهد کرد.
به نظر می رسد حامیان یاشار سلطانی که این روزها در حال رفت و آمد به خانه ی وی هستند و یا در تدارک طومار برای آزادی او، باید اندکی تامل کنند تا نهاد رسمی نظارتی کشور یعنی قوه قضائیه در این باره حکم قطعی را بدهد و بعد علم عدالت خواهی را بردارند و برای خبرنگاری که خود بازیچه دستان سیاسیون شده است گریبان چاک کنند.