به گزارش مشرق، سرانجام لبنان پس از دو سال و نیم، روز سه‌شنبه (دیروز) رئیس جمهور جدید خود را شناخت و «میشل عون» با حمایت همه جانبه حزب‌الله و دیگر متحدانش در «جریان 8 مارس»، رئیس جمهور جدید نام گرفت.
میشل عون مورد حمایت حزب‌الله و مورد مخالفت احزاب لبنانی نزدیک به عربستان بود. عون بر خلاف همه مخالفت‌ها سرانجام حمایت حزب المستقبل به ریاست سعد الحریری را هم به دست آورد و موفق شد به کاخ بعبدا برسد.
روزنامه «الاخبار» درباره انتخاب نخست وزیر در لبنان و نقش حزب الله در این مسئله گزارش داد، در بیست و ششمین سال تشکیل «التیار الوطنی الحر» (جریان ملی آزاد)، این جریان روز مهم خود را دید و عون رهبر این جریان به عنون رئیس جمهور جدید لبنان برگزیده شد.
با جود اینکه عون تأیید فراکسیونهای مختلف سیاسی را به دست آورد و این مسئله نشان می‌دهد که وی رئیس جمهور «میانه رویی» به معنای منفی کلمه (یعنی میانه‌رو از نگاه طیف سعودی آمریکایی در لبنان) باشد، ولی رئیس جمهور در مراسم تحلیف بر نقش مقاومت در آزادسازی لبنان و حمایت از این کشور، خطر تروریسم و لزوم حمله پیشدستانه و بازدارنده و در نهایت نابودی آن سخن گفت. واژه پیشدستانه در اینجا یادآور توصیف حزب الله از نبرد در سوریه است.
به گزارش این روزنامه، بالاخره طومار خلأ ریاست جمهوری در لبنان در هم پیچیده شد و از این پس مسئله ترکیب کابینه آغاز می‌شود. عون و مشاورانش پیش از اینکه جلسه انتخاباتی آغاز شود، تأکید داشتند که این مسئله فورا آغاز خواهد شد. عون روز گذشته کابینه «تمام سلام» را مستعفی اعلام کرد و از آن خواست که تا زمان تشکیل کابینه جدید به انجام کارها ادامه دهد.
همه گمانه زنیها و توافقاتی که پیش از انتخابات ریاست جمهوری شکل گرفته حکایت از نخست وزیری سعد الحریری دارد، ولی طی دو روز آینده همه نگاهها معطوف به دو فراکسیون اصلی لبنان یعنی حزب الله و جنبش «امل» خواهد بود. رهبران این دو حزب تا شب گذشته هیچ تصمیمی در این زمینه اتخاذ نکردند، ولی شواهد نشان می‌دهد که حزب الله سعد الحریری را به عنوان نخست وزیر تأیید نخواهد کرد. این مسئله معلول عوامل زیر است:
نخست؛ حزب الله به همراه عون پیشتر توافق کردند که بعد از مسئله ریاست جمهوری توافق بر سر الحریری بر این حزب الزامی نیست. نرمشی که سید حسن نصرالله از خود نشان داد، فقط مربوط به عدم ممانعت وی برای مأمور کردن الحریری به منظور تشکیل کابینه بود.
دوم؛ الحریری همچنان به حملات خود به مقاومت لبنان ادامه می‌دهد.
سوم؛ موضع سعد الحریری درباره جنگ سوریه و مشارکت وی و حامیان منطقه ایش در حمایت از گروههایی که با حزب الله در آنجا می‌جنگند.
از منابع نزدیک به «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان نیز خبر می‌رسد که تصمیم انتخاب نام نخست وزیر مأمور تشکیل کابینه هنور اتخاذ نشده است، ولی احتمالا بری، الحریری را معرفی خواهد کرد، هر چند که بری، الحریری را متهم به مانع تراشی در مسئله حل بحران ریاست جمهوری متهم کرده بود.
میشل عون مورد حمایت حزب‌الله و مورد مخالفت احزاب لبنانی نزدیک به عربستان بود. عون بر خلاف همه مخالفت‌ها سرانجام حمایت حزب المستقبل به ریاست سعد الحریری را هم به دست آورد و موفق شد به کاخ بعبدا برسد.
روزنامه «الاخبار» درباره انتخاب نخست وزیر در لبنان و نقش حزب الله در این مسئله گزارش داد، در بیست و ششمین سال تشکیل «التیار الوطنی الحر» (جریان ملی آزاد)، این جریان روز مهم خود را دید و عون رهبر این جریان به عنون رئیس جمهور جدید لبنان برگزیده شد.
با جود اینکه عون تأیید فراکسیونهای مختلف سیاسی را به دست آورد و این مسئله نشان می‌دهد که وی رئیس جمهور «میانه رویی» به معنای منفی کلمه (یعنی میانه‌رو از نگاه طیف سعودی آمریکایی در لبنان) باشد، ولی رئیس جمهور در مراسم تحلیف بر نقش مقاومت در آزادسازی لبنان و حمایت از این کشور، خطر تروریسم و لزوم حمله پیشدستانه و بازدارنده و در نهایت نابودی آن سخن گفت. واژه پیشدستانه در اینجا یادآور توصیف حزب الله از نبرد در سوریه است.
به گزارش این روزنامه، بالاخره طومار خلأ ریاست جمهوری در لبنان در هم پیچیده شد و از این پس مسئله ترکیب کابینه آغاز می‌شود. عون و مشاورانش پیش از اینکه جلسه انتخاباتی آغاز شود، تأکید داشتند که این مسئله فورا آغاز خواهد شد. عون روز گذشته کابینه «تمام سلام» را مستعفی اعلام کرد و از آن خواست که تا زمان تشکیل کابینه جدید به انجام کارها ادامه دهد.
همه گمانه زنیها و توافقاتی که پیش از انتخابات ریاست جمهوری شکل گرفته حکایت از نخست وزیری سعد الحریری دارد، ولی طی دو روز آینده همه نگاهها معطوف به دو فراکسیون اصلی لبنان یعنی حزب الله و جنبش «امل» خواهد بود. رهبران این دو حزب تا شب گذشته هیچ تصمیمی در این زمینه اتخاذ نکردند، ولی شواهد نشان می‌دهد که حزب الله سعد الحریری را به عنوان نخست وزیر تأیید نخواهد کرد. این مسئله معلول عوامل زیر است:
نخست؛ حزب الله به همراه عون پیشتر توافق کردند که بعد از مسئله ریاست جمهوری توافق بر سر الحریری بر این حزب الزامی نیست. نرمشی که سید حسن نصرالله از خود نشان داد، فقط مربوط به عدم ممانعت وی برای مأمور کردن الحریری به منظور تشکیل کابینه بود.
دوم؛ الحریری همچنان به حملات خود به مقاومت لبنان ادامه می‌دهد.
سوم؛ موضع سعد الحریری درباره جنگ سوریه و مشارکت وی و حامیان منطقه ایش در حمایت از گروههایی که با حزب الله در آنجا می‌جنگند.
از منابع نزدیک به «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان نیز خبر می‌رسد که تصمیم انتخاب نام نخست وزیر مأمور تشکیل کابینه هنور اتخاذ نشده است، ولی احتمالا بری، الحریری را معرفی خواهد کرد، هر چند که بری، الحریری را متهم به مانع تراشی در مسئله حل بحران ریاست جمهوری متهم کرده بود.
بنا بر این گزارش، جنگ واقعی پس از آن خواهد بود که الحریری مأمور تشکیل کابینه شود. محور این جنگ نیز بری خواهد بود که موضع او به صورت مطلق از سمت حزب الله مورد حمایت است. تا این لحظه مشخص است که در صورت شکست مذاکرات میان بری و الحریری بر سر توزیع وزارتخانه ها در داخل کابینه، حزب لله در هر کابینه ای که در آن فراکسیون توسعه و آزادی حضور نداشته باشد، مشارکت نخواهد داشت.
نظام حکومتی لبنان، پارلمانی است و 127 کرسی دارد که میان مسیحیان و مسلمانان (شیعه، سنی، دروزی و علوی) تقسیم شده است. رئیس جمهوری این کشور نیز بار رأی مستقیم نمایندگان مجلس و برای یک دوره 6 ساله انتخاب می‌شود حال آنکه انتخابات پارلمانی هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود.
میشل سلیمان آخرین رئیس جمهور لبنان بود که در می 2014 دوره ریاستش به پایان رسید و گروههای سیاسی از آن زمان تاکنون بر سر شخص رئیس جدید به توافق نرسیده بودند.
