به گزارش مشرق، ناحيهای روستايي از توابع شهرستان بندر تركمن كه در 25 كيلومتري مركزي استان گلستان واقع شده است. داراي آب و هوايي معتدل و مرطوب بوده است و البته يكي از مناطق حفاظت شده حيات وحش كشور و يكي از زيست بومهاي با ارزش ايران است.
جزو ۵۹ منطقه بينالمللي ذخاير طبيعي اعلام شده و به ثبت رسيده است كه زيستگاه دو گروه از پرندگان بومي و مهاجر و پستانداران بوده و تنها جزيره ايران در درياي خزر است كه از رسوبات آبرفتي حاصل از عملكرد فرسايش رودخانه كهر باران يا نكارود و حمل و انباشته شدن رسوبات در اين ناحيه تشكيل شده است و تنها راه دسترسي و ورود به آن قايقهاي بومي و محلي است. آشوراده يا جزاير آشور واژهاي كليدي در ادبيات اكوتوريسم گلستان است كه در چندسال اخير كانون توجه دست اندركاران گردشگري و متأسفانه آرزوي سرمايهداران قرار گرفته و سايه تبديل شدن تنها جزيره درياي خزر و ذخيرهگاه زيست كره به منطقه گردشگري بر سرش افكنده شده است.
اولين بار اواخر دولت اصلاحات و در زمان رياست معصومه ابتكار در سازمان محيط زيست بود كه واگذاري 380 هكتار از اين جزيره بكر به تصويب رسيد، اما با تلاش دولت نهم مصوبه واگذاري آشوراده باطل و با حكم دادستاني ادوات نقشهبرداري شركت مستقر در منطقه آشوراده ضبط شد و به اين ترتيب از ادامه كار اين شركت در منطقه جلوگيري به عمل آمد. در حالي كه از سال 84 چندين بار با ورود سازمان بازرسي كل كشور جلوي رانتخواري كه بر اين جزيره سايه انداخته، گرفته شده است، طرح گردشگري آشوراده دوباره از اوايل دولت يازدهم مطرح شد كه به رغم برخي موافقتهاي محيط زيستي، با شكايت دو نفر از مديران سابق سازمان محيط زيست به سازمان بازرسي كل كشور تلاشها براي اجراي اين طرح ناكام مانده و جلوي اين رانت خواري گرفته شد. هم اكنون پس از گذشت بيش از دو سال از آن زمان، دوباره اين موضوع قوت گرفته است و معصومه ابتكار، رئيس سازمان محيط زيست در نامهاي به استاندار گلستان موافقت نهايي سازمان را با طرح طبيعتگردي آشوراده ابلاغ كرده است.
طرح طبیعتگردی آشوراده با موارد پیشنهادی تکراری
احداث سفرهخانه سنتي، موزه، نمايشگاه و سايت ورزشي و تفريحات آبي بخشي از موارد مندرج دراين طرح پيشنهادي است كه به گفته معاون عمراني استاندار گلستان، اين طرح همان طرح طبيعتگردي قبلي آشوراده است. نكته قابل تأمل ديگر اين است كه گويا اينبار نيز همان سرمايهگذار قبلي دولت اصلاحات به دنبال سرمايهگذاري در اين منطقه بوده است كه هنوز هم نتوانسته از سود پيشبيني شده در اين منطقه بگذرد و با پيشنهاد دوباره مجدداً استقبال رئيس سازمان محيط زيست را دريافت كرده است. اكنون بهرغم اينكه ابتكار گفته، قرار است فقط در 10 درصد اين منطقه امكانات گردشگري ايجاد شود، اما حاميان زيستمحيطي در نقدهاي مختلف، مخالفت خود را با دستكاري طبيعت آشوراده اعلام كردهاند و حتي پاي مجلس هم به ميان آمده و نمايندگان ملت نيز ضمن اعتراض به آغاز مجدد اين پروژه، از بررسي ابعاد مختلف و چرايي پرداختن دوباره به اين موضوع خبر دادند.
مخالفان طرح مذكور عقيده دارند با توجه به قوانين مدون حفاظت و بهسازي محيط زيست و كنوانسيونهاي متعدد بينالمللي، همچنين قانون الحاق ايران به كنوانسيون تنوع زيستي و لزوم حفظ و صيانت ميراث طبيعي و تنوع زيستي كشور براي نسلهاي آينده و نظر اكثريت قريب به اتفاق كارشناسان امر و مشاوران زبده محيطزيستي، طرح مذكور ميتواند زمينهساز تخريب زيستبوم در پناهگاه حياتوحش ميانكاله (با گونههاي نادر و منحصر بهفردش)، اكوسيستم منحصر بهفرد درياي مازندران و وارد آمدن لطمات جبرانناپذيري به بومسازگان طبيعي جزيره آشوراده شود.
اكنون بايد پرسيد ادله كارشناسانه رئيس سازمان محيط زيست براي چنين طرحي چيست؟
بر اساس كدام كارشناسي چنين تصميمی اتخاذ شده است و چه ضمانتي براي اجراي دقيق نظارت بر اين طرح وجود دارد؟
آيا بهتر نيست با در نظر گرفتن اصول بديهي آمايش سرزمين و رويه منطقي جاري در دنيا براي طرحهاي گردشگري و رونق اقتصادي، مناطقي كه از حساسيت و ارزش زيستمحيطي كمتري برخوردارند، انتخاب شود؟
سركار خانم ابتكار بهتر نيست، دغدغه سازماني خود را از ذخاير ارزشمند زيست كرهاي برگيريد و به جاي آن دلسوزي و فداكاري خود را به مسائل معيشتي محيطبانها، گونههاي در حال انقراض، آلودگي آب، هوا و خاك، ريزگردها، كارخانجات و صنايع آلاينده و دهها و صدها معضل محيط زيستي كه در حال تبديل شدن به فاجعه هستند، معطوف كنيد؟