به گزارش مشرق، در پی اظهار نظرهای درباره بازگشت الواح تاریخی ایران از آمریکا؛ حمید ضیایی‌پرور مدیر کل روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی درباره بازگشت این اشیاء تاریخی به کشور و زمان بازگشت آن اظهار داشت: مدتها بود که مذاکرات بازگشت این الواح تاریخی به کشور صورت می‌پذیرفت بنابر این بازگرداندن الواح تاریخی معروف به الواح هخامنشی؛ به ایران حتمی است.
وی ادامه داد: این الواح که از 78 سال پیش به آمریکا فرستاده شده بود در طول سال‌های گذشته درگیر برخی ادعاهای حقوقی بود که ایران توانست در دادگاه‌ها برای بازگشت این الواح‌ها دفاع کند مبنی بر اینکه این الواح‌های تاریخی تجاری نیست و متعلق به مملکت و تمدن ایرانی است. بنابر این دادگاه بدوی آمریکا رای به نفع ایران داده است و منتظر رای دادگاه عالی آمریکا هستیم کما اینکه موسسه شیکاگو که این الواح را در اختیار داشت نیز به نفع ایران رای داده است.
ضیایی‌پرور در ادامه در پاسخ به این پرسش که چه زمانی این الواح تاریخی به کشور باز می‌گردد و آیا امیدی به بازگشت این الواح‌ها تا پایان امسال است، گفت: امیدواریم تا قبل از پایان امسال و با توجه به تفاهم‌های بین المللی که رخ داده است شاهد بازگشت این الواح‌های تاریخی به کشور باشیم.
این مسئول سازمان میراث فرهنگی درباره چگونگی رونمایی و به نمایش گذاشتن الواح‌های تاریخی برای مردم نیز گفت: مسلماً تعداد قابل توجهی از این الواح‌ها به موزه ملی منتقل می‌شود ولی کارهای فنی باید روی این الواح از بابت صورتجلسه، مقایسه الواح‌های اصلی با تقلبی و همچنین مطالعات تاریخی آن صورت پذیرد. بنابراین وقتی این الواح‌ها به ایران بازگردند تا رونمایی و نمایش عمومی چند هفته‌ای زمان می‌برد.
روز 9 آبان بود که معصومه ابتکار رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست برای نخستین‌بار از بازگشت یک هزار و 5 قطعه فسیل تاریخی ایرانی به کشور خبر داده بود که پیش از انقلاب به آمریکا فرستاده شده بودند و ایران نیز در دادگاه لاهه شکایتی را مطرح کرده بود.
یک هزار و 5 قطعه فسیل تاریخی ایرانی به «فسیل‌های مراغه» مشهورند و در منطقه فسیلی مراغه که یکی از منحصربه‌فردترین مناطق فسیلی جهان است کشف شده‌اند. در این منطقه فسیل‌های متنوعی از پستانداران منقرض‌شده کشف شده است و ازهمین‌رو به «بهشت فسیلی ایران» شهرت دارد.
«منطقه فسیلی مراغه» گسترش زیادی از اطراف مراغه و جنوب کوهستان سهند تا تبریز، میانه، ورزقان و بستان‌آباد و وسعتی برابر با 4 هزار هکتار دارد که مساحتی برابر با هزارو ٢6 هکتار آن توسط سازمان حفاظت محیط‌زیست به‌عنوان «اثر طبیعی- ملی فسیلی مراغه» حفاظت می‌شود.
الواح هخامنشی ایران از 78 سال پیش برای ترجمه و پژوهش در مؤسسه شرق‌شناسی شیکاگو ارسال شده بود، این الواح در سال 1316 در حفاری مشترک ایران و موسسه شرق‌شناسی دانشگاه شیکاگو در تخت‌جمشید اموال فرهنگی تاریخی ارزشمندی به دست آمد که طبق قانون مصوب سال 1309 این اموال به دست آمده و از کاوش‌های باستانی‌شناسی بین ایران و دانشگاه شیکاگو تقسیم شد. الواح هخامنشی بخشی از این اموال بود که سهم دولت ایران شد و برای مدت سه سال به منظور انجام پژوهش‌های گسترده به مؤسسه شرق‌شناسی شیکاگو به امانت داده شد.
این الواح که گل نوشته‌های عصر هخامنشی با خطوط میخی و عیلامی بود نیاز به خوانده شدن توسط خط شناسان و کارشناسان مؤسسه شرق شناسی شیکاگو داشت که براین اساس 8 هزار و 29 لوح سالم و شکسته که خطوط منقوش آن قابل خواندن بود به موسسه شرق‌شناسی امانت داده شد و 10 هزار و 800 قطعه نیز شکسته و غیر قابل خواندن بود. در مجموع به طور تخمینی 15 تا 20 هزار لوح سالم و شکسته وجود دارد که 7500 تا 10 هزار لوح کامل و بین 10 تا 12 هزار قطعه شکسته و خرد است.
براین اساس آمریکا برای بار چهارم درصدد بازگرداندن الواح هخامنشی ایران در طول 78 سال گذشته است، زیرا طی این سالها در سه مرحله و در سال‌های 1327 - 1350 - و 1383 تعدادی از این الواح توسط مؤسسه شرق‌شناسی شیکاگو به ایران مسترد شده بود.
وی ادامه داد: این الواح که از 78 سال پیش به آمریکا فرستاده شده بود در طول سال‌های گذشته درگیر برخی ادعاهای حقوقی بود که ایران توانست در دادگاه‌ها برای بازگشت این الواح‌ها دفاع کند مبنی بر اینکه این الواح‌های تاریخی تجاری نیست و متعلق به مملکت و تمدن ایرانی است. بنابر این دادگاه بدوی آمریکا رای به نفع ایران داده است و منتظر رای دادگاه عالی آمریکا هستیم کما اینکه موسسه شیکاگو که این الواح را در اختیار داشت نیز به نفع ایران رای داده است.
ضیایی‌پرور در ادامه در پاسخ به این پرسش که چه زمانی این الواح تاریخی به کشور باز می‌گردد و آیا امیدی به بازگشت این الواح‌ها تا پایان امسال است، گفت: امیدواریم تا قبل از پایان امسال و با توجه به تفاهم‌های بین المللی که رخ داده است شاهد بازگشت این الواح‌های تاریخی به کشور باشیم.
این مسئول سازمان میراث فرهنگی درباره چگونگی رونمایی و به نمایش گذاشتن الواح‌های تاریخی برای مردم نیز گفت: مسلماً تعداد قابل توجهی از این الواح‌ها به موزه ملی منتقل می‌شود ولی کارهای فنی باید روی این الواح از بابت صورتجلسه، مقایسه الواح‌های اصلی با تقلبی و همچنین مطالعات تاریخی آن صورت پذیرد. بنابراین وقتی این الواح‌ها به ایران بازگردند تا رونمایی و نمایش عمومی چند هفته‌ای زمان می‌برد.
روز 9 آبان بود که معصومه ابتکار رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست برای نخستین‌بار از بازگشت یک هزار و 5 قطعه فسیل تاریخی ایرانی به کشور خبر داده بود که پیش از انقلاب به آمریکا فرستاده شده بودند و ایران نیز در دادگاه لاهه شکایتی را مطرح کرده بود.
یک هزار و 5 قطعه فسیل تاریخی ایرانی به «فسیل‌های مراغه» مشهورند و در منطقه فسیلی مراغه که یکی از منحصربه‌فردترین مناطق فسیلی جهان است کشف شده‌اند. در این منطقه فسیل‌های متنوعی از پستانداران منقرض‌شده کشف شده است و ازهمین‌رو به «بهشت فسیلی ایران» شهرت دارد.
«منطقه فسیلی مراغه» گسترش زیادی از اطراف مراغه و جنوب کوهستان سهند تا تبریز، میانه، ورزقان و بستان‌آباد و وسعتی برابر با 4 هزار هکتار دارد که مساحتی برابر با هزارو ٢6 هکتار آن توسط سازمان حفاظت محیط‌زیست به‌عنوان «اثر طبیعی- ملی فسیلی مراغه» حفاظت می‌شود.
الواح هخامنشی ایران از 78 سال پیش برای ترجمه و پژوهش در مؤسسه شرق‌شناسی شیکاگو ارسال شده بود، این الواح در سال 1316 در حفاری مشترک ایران و موسسه شرق‌شناسی دانشگاه شیکاگو در تخت‌جمشید اموال فرهنگی تاریخی ارزشمندی به دست آمد که طبق قانون مصوب سال 1309 این اموال به دست آمده و از کاوش‌های باستانی‌شناسی بین ایران و دانشگاه شیکاگو تقسیم شد. الواح هخامنشی بخشی از این اموال بود که سهم دولت ایران شد و برای مدت سه سال به منظور انجام پژوهش‌های گسترده به مؤسسه شرق‌شناسی شیکاگو به امانت داده شد.
این الواح که گل نوشته‌های عصر هخامنشی با خطوط میخی و عیلامی بود نیاز به خوانده شدن توسط خط شناسان و کارشناسان مؤسسه شرق شناسی شیکاگو داشت که براین اساس 8 هزار و 29 لوح سالم و شکسته که خطوط منقوش آن قابل خواندن بود به موسسه شرق‌شناسی امانت داده شد و 10 هزار و 800 قطعه نیز شکسته و غیر قابل خواندن بود. در مجموع به طور تخمینی 15 تا 20 هزار لوح سالم و شکسته وجود دارد که 7500 تا 10 هزار لوح کامل و بین 10 تا 12 هزار قطعه شکسته و خرد است.
براین اساس آمریکا برای بار چهارم درصدد بازگرداندن الواح هخامنشی ایران در طول 78 سال گذشته است، زیرا طی این سالها در سه مرحله و در سال‌های 1327 - 1350 - و 1383 تعدادی از این الواح توسط مؤسسه شرق‌شناسی شیکاگو به ایران مسترد شده بود.
