در مقدمه این گزارش آمده است که کارشناسان بر این باورند که چون ممکن است دولت ترامپ در ارتباط با توافق هسته‌ای تدابیری اتخاذ کند که ایران را به کنار گذاشتن این توافق وادار سازد، در نتیجه آینده توافق تاریخی هسته‌ای، نامعلوم است. برخی بر این باورند که انتخاب ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا در واقع، ناقوس مرگ این توافق را به صدا درآورده است توافقی که در سال ٢٠١٤ به دست آمد و از ماه ژانویه سال ٢٠١٦ به اجرا گذاشته شد. این توافق محدودیت‌هایی را بر برنامه هسته‌ای ایران و توانمندی ساخت جنگ‌افزار هسته‌ای از سوی این کشور، دست کم برای ده سال اعمال می‌کند و در مقابل بیشتر تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران در پی امضاء این توافق لغو شده‌اند.
این روزنامه در این رابطه از قول ریچارد نفیو از اساتید دانشگاه کلمبیا که سرپرست کارشناسان تحریم درگروه مذاکره کننده آمریکا نیز بوده، می‌نویسد: «به باور من، عمر توافق هسته‌ای به سر آمده است. با توجه به رجزخوانی‌های ترامپ بسیار بعید است که دولت وی اجازه دهد که اوضاع به شکل کنونی باقی بماند یا کاری انجام ندهد که ایرانی‌ها را به کنار گذاشتن توافق هسته‌ای وادار سازد».
این گزارش ادامه می‌دهد: گرچه متحدان آمریکا که همراه با این کشور در مذاکرات هسته‌ای با ایران شرکت داشتند یعنی انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه، چین و همچنین اتحادیه اروپا از توافق هسته‌ای تحسین و تمجید کرده‌اند، اما کنگره آمریکا به شدت از این توافق ناراضی است و از آن انتقاد کرده است. اعضای جمهوری‌خواه کنگره بر این باورند که دولت آمریکا به ایران که شهروندان آمریکایی را زندانی کرده بود، جایزه پرداخت کرده و زمینه را برای اقدامات تجاوزکارانه ایران در مناقشات منطقه‌ای از جمله در سوریه و یمن فراهم آورده است.
واشنگتن‌پست سپس به سخنرانی ترامپ در خلال مبارزات انتخاباتی در همایش یک گروه هوادار اسرائیل در آمریکا ( آیپک) اشاره می‌کند: «نخستین اولویت من بی‌اعتبار اعلام کردن توافق فاجعه‌آمیز هسته‌ای خواهد بود». وی پس از چندی نیز گفته بود که تلاش خواهد کرد تا در مفاد توافق هسته‌ای از طریق گفتگوهای تازه، بازنگری کند و در ضمن بر شمار تحریم‌های آمریکا علیه ایران بیفزاید».
این روزنامه با بیان اینکه ایران از اقدام احتمالی ترامپ در برخورد با توافق هسته‌ای آنچنان نگران است که مقامات بلند پایه این کشور (روز چهار شنبه) از دولت ترامپ خواستند تا به تعهداتی که دولت آمریکا در این توافق بر عهده گرفته است پایبند بماند، در این باره نوشت: آقای حسن روحانی، رئیس جمهور ایران که فردی نسبتاً عملگراست و برای دستیابی به توافق هسته‌ای جدیت نشان داده به این امید که تا جامعه بسته ایران را به روی اقتصاد بین‌المللی باز کند، گفت ترامپ نمی‌تواند در توافق هسته‌ای تغییر ایجاد کند.
وی در سخنانی که از تلویزیونی دولتی ایران پخش شد گفت، برداشت ما از توافق هسته‌ای این است که این توافق فقط با یک دولت صورت نگرفته است، بلکه شورای امنیت سازمان ملل متحد با صدور قطعنامه‌ای آن را تائید کرده و امکان ندارد که یک دولت به تنهایی بتواند آن را تغییر دهد.
محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران نیز که مذاکرات مربوط به توافق هسته‌ای تحت سرپرستی وی صورت گرفت گفته است، دولت آمریکا باید به تعهدات خود که در توافق هسته‌ای بر آن ها تصریح شده است، عمل کند.
وی گفت هر کس که در آمریکا به ریاست جمهوری می‌رسد، باید واقعیت‌های جهان کنونی را درک کند. ظریف در مصاحبه با روزنامه انگلیسی زبان تهران تایمز گفت مهم‌ترین مساله این است که رئیس جمهور آمریکا به توافق‌های بعمل آمده از سوی این کشور عمل کند.
این گزارش در ادامه صحبت‌های مارک دوبووییتز، سرپرست بنیاد دفاع از دمکراسی‌ها که بارها در کنگره در مخالفت با توافق هسته‌ای سخن گفته، آورده است: «نگرانی مقامات ایران، تحول ناخوشایندی محسوب نمی‌شود. امروزه شاهد آن هستیم که گروه ترامپ از استفاده از قدرت آمریکا سخن به میان می‌آورد و ایران را با دو گزینه یعنی تحریم‌های شدید و اقدام بالقوه نظامی یا موافقت با مذاکرات تازه برای بازنگری در برخی از عناصر مهم توافق، روبرو ساخته است. مدت اعتبار این توافق پس از گذشت پانزده سال به برخی از محدودیت‌های برقرار شده علیه ایران پایان می‌دهد و ممکن است دولت آینده آمریکا بخواهد در این مورد خاص بازنگری شود.
همواره این خطر وجود دارد که آمریکا منزوی شود، چون کشورهای اروپایی، روسیه و چین تلاش می‌کنند تا با ایران وارد دادوستد شوند. البته هیچ کس نباید قدرت تحریم‌های ثانویه آمریکا و وحشتی را که این تحریم‌ها در بازارهای جهانی ایجاد می‌کند، دست کم بگیرد، وحشتی که با انتخاب ترامپ به ریاست جمهوری، ابعاد گسترده‌تری پیدا کرده است».
این روزنامه سپس نوشت: البته سخنان ترامپ با تضاد و تناقض‌هایی همراه بوده است و همین مساله، پیش بینی درباره آینده توافق هسته‌ای را دشوارتر می‌سازد. به هر حال باید توجه داشت که وی صرفا به تنهایی و بر اساس افکار و اندیشه‌های شخصی خود، عمل نخواهد کرد.
واشنگتن پست پایان گزارش را به صحبت‌های سوزان مالونی، معاون برنامه سیاست خارجی در موسسه بروکینگز اختصاص داد: «اگر ترامپ بخواهد اصول مندرج در توافق هسته‌ای را بی‌اعتبار کند و تدابیر شدیدتری علیه ایران اتخاذ و شرکای آمریکا در مذاکرات هسته‌ای را به همسویی با واشنگتن در اتخاذ موضع سرسختانه‌تر وادار سازد، می‌تواند از تلاش‌های گسترده‌ای که سال گذشته برای مقابله با امضاء این توافق بسیج شد، بهره برداری کند.
البته به باور من این کار بسیار دور از ذهن به نظر می‌رسد. توافق هسته‌ای تنها مساله‌ای نیست که ترامپ درباره آن با شرکای اروپایی اختلاف نظر داشته باشد. مناسبات آمریکا با کشورهای اروپایی از هم اکنون نگران کننده است.
با انتخاب وزیر خارجه آینده آمریکا از سوی ترامپ، اوضاع مشخص‌تر خواهد شد. باید منتظر ماند و دید که آیا جناح سرسخت و آشتی‌ناپذیر که در بین اطرافیان ترامپ از نفوذ قابل ملاحظه‌ای برخوردار است، تا چه اندازه حاضر است از مواضع قبلی خود عقب‌نشینی کند و زمینه را برای عضویت در کابینه وی فراهم آورد. به باور من برخی از اعضای این جناح از مواضع سرسختانه خود دست خواهند کشید».
