به گزارش مشرق، در اوج این سوگ و ماتم و در حالی که این خبر در کانون توجهات بود،
رئیس‌جمهور محترم با صدور نامه‌ای به رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران از
وی خواست شهیدان انفجارتروریستی حله را در زمره شهدای انقلاب اسلامی محسوب
نماید.
خیلی زود این خبر به عنوان سند توجه ویژه و همدردی روحانی با خانواده‌های داغدار مطرح و در صدر خبر‌ها قرار گرفت.
اما
نگاهی به واقعیت قضیه حاکی از نکته تلخی است. نکته‌ای که به‌نظر می‌رسد
یا در اثر بی‌اطلاعی رئیس‌جمهور و دادن اطلاعات غلط به ایشان رخ داده و یا
برنامه‌ای است از سوی مشاوران برای استفاده از ظرفیت افکار عمومی و احساسات
مردم به نفع دولت حتی در این حادثه غمناک!
روحانی در نامه اش تاکید
کرده بود:«لازم است بنیاد شهید در اسرع وقت، توجه به عزیزانی را که در
وقایع تروریستی حله و نیروگاه کرکوک به شهادت رسیده‌اند طبق ضوابط آن
بنیاد، در عداد شهدای انقلاب اسلامی محسوب و توفیق خدمت به خانواده آنان را
به کارنامه خدمات بنیاد شهید بیفزاید و ظرف یک ماه اقدامات انجام شده را
گزارش نماید.»
اما واقعیت چیست!؟
این فرمان دو مرتبه از سوی معظم‌له صادر شده و معیار عمل مسئولان بنیاد شهید بوده است.
نخستین
بار، در سال 1378 حجت‌الاسلام و‌المسلمین ری شهری،نماینده رهبر معظم
انقلاب در امور حج و زیارت،طی نامه‌ای به معظم‌له اعلام می‌کند که :« در
سفرهای زیارتی، تعدادی از زوار در اثر درگیری‌ها آسیب می‌بینند، تعدادی
شهید و جانباز می‌شوند.چون بنیاد شهید نمی‌پذیرد، حضرتعالی ارائه طریق
بفرمائید»
اندکی بعد و در تاریخ 28/12/87 دفتر مقام معظم رهبری نظر
ایشان را به این شرح ابلاغ می‌کند: «با معیارهای متعارف در جمهوری اسلامی
ایران، این افراد شهید محسوب می‌شوند. بنیاد شهید بر این اساس اقدام کند.»
مرتبه
دوم،کمتر از یک ماه بعد است. این‌بار سردار حسین دهقان، رئیس‌وقت بنیاد
شهید طی نامه‌ای به رهبر معظم انقلاب، شقوق و اصناف مختلفی برای
جان‌باختگان حوادث تروریستی در عراق مطرح می‌کند و درباره آنها کسب تکلیف
می‌کند.در هفته اول اردیبشهت 88، دفتر مقام معظم رهبری نظر مبارک ایشان را
به شرح ذیل به بنیاد شهید ابلاغ می‌کند:«نظر این است که همه کسانی که در
عراق بدست دشمنان اسلام و دشمنان تشیع کشته می‌شوند، به عنوان شهید محسوب
گردند.»
این دو دستور نشان می‌دهد که از سالها قبل، جان‌باختگان حوادث
تروریستی، در عداد شهدای انقلاب اسلامی محسوب می‌شده‌اند و نیازی به هیچ
دستور ویژه‌ای نبوده است و در اصل،این دستور، تحصیل حاصل قلمداد می‌شود.
