به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، مرتضی سرهنگی مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری با تمجید از حضور پرشور بانوان نویسنده در تولید ادبی با موضوع دفاع مقدس عنوان کرد: اتفاق خوبی که امروز در ادبیات جنگ در ایران دیده می شود ورود بانوان به این عرصه است که این حرکت ادبیات جنگ را از مسیر قدیمی خود به سمتی تازه تغییر مسیر داده و این تغییر مسیر به نظر من مثبت است. بانوان زیادی این روزها در استان‌های مختلف در حال کار هستند و بسیار هم خوب وارد این عرصه شده‌اند. به باور من تنها مادر است که متوجه می‌شود سربازی که روی خاک می‌افتد چه معنایی دارد و شاید به همین خاطر است که تغییر مسیر ادبیات جنگ را با حضور زنان مثبت می‌دانم.وی افزود: در حال حاضر نویسندگانی فعال از میان بانوان در این حوزه فعالیت می کنند. نویسنده ای مانند خانم گلستان جعفریان دو کار را زیر چاپ دارند. یکی کتاب خاطرات همسر خلبان لشکری است با عنوان «روزهای بی‌آئینه» که اثری بسیار جذاب و خواندنی است. ایشان هجده سال منتظر بازگشت همسر خود بوده است و با این اتفاق زندگی شکل تازه و بسیار متفاوتی به خود می‌گیرد. کتاب دیگری را این نویسنده با عنوان «همه سیزده سالگی‌ام» در دست انتشار دارد که شامل خاطرات مهدی طحانیان است؛ نوجوان سیزده‌ساله‌ای که اسیر ارتش بعث می‌شود و ماجراهای زیادی را رقم می‌زند. این کتاب هم بسیار خواندنی و پرکشش است.
سرهنگی ادامه داد: من با مشاهده این آثار از ورود خانم‌ها به ادبیات جنگ در این سطح گاه چنان ذوق زده می‌شوم که اختیارم از کف می رود و نمی‌دانم چه باید بکنم.
وی در پاسخ به سوالی درباره اینکه برای تکمیل پرونده خاطره‌نگاری از دفاع مقدس به چند سال دیگر زمان نیاز داریم، گفت: این پرونده هیچ‌وقت بسته نمی‌شود و پایانی ندارد. پایان این کار پایان عمر ماست. به نظر من هنوز سکوت سربازها باقی مانده است. ما هنوز در ابتدای راهیم و کاری هم به آن معنا نکرده‌ایم. آنچه هست تنها نشانه‌هایی است. وقتی کتاب خاطرات عزت‌شاهی پس از بیست سال از پیروزی انقلاب اسلامی در آمد تازه فهمیدیم که نه، گویا انقلاب هم ادبیاتی دارد. وقتی کتاب «دا» را هم درآوردیم چنین حسی را داشتیم. آنچه داریم تنها جوانه‌هایی است روی یک درخت.
مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری افزود: تربیت نیروی انسانی متخصص در این زمینه بسیار خوب بوده اما هنوز کم است. الان که ما در حال تدوین خاطرات ده تن از امرای نیروی دریایی ارتش هستیم، جالب است بدانید که نه نفر از خاطره‌نگاران از اهالی شهرستان‌هایی غیر از تهران هستند و این یعنی نیروی انسانی متخصص برای این کار تربیت شده اند و تخصص لازم را کسب کرده اند وضع خوب است اما هنوز نیرو کم داریم. در ضمن یادمان نرود کار جمع آوری و تدوین خاطرات دفاع مقدس شغل ما نیست، شوق ماست.
سرهنگی تاکید کرد: باید از کار متوسط فراری بود و تنها به کار عالی در این حوزه اندیشید. ما امروز ۴۰ ناشر تخصصی در زمینه ادبیات دفاع مقدس داریم. اگر هر کدام از آنها سالی یک کتاب خوب تولید می‌کردند وضعیت قابل توجهی در این عرصه داشتیم اما این اتفاق رخ نمی‌دهد. باید از کار متوسط گریزان بود تا از صدماتش در امان بمانیم. دیگر فصل متوسط بودن گذشته و مخاطب هم قبولش ندارد.
