گروه جهاد و مقاومت مشرق - من و  حاج رسول و غلام سه نفری موقع خواب می رفتیم زیر یک پتو. بعضی ها اعتراض می کردند که ای بابا، این کار مکروهه، شما الگوهای گردان هستید و بچه ها به شما نگاه می کنند.

 

غلام با خنده می گفت : حرف بیخود نزنید؛ دونفری مکروهه؛ ما سه نفریم.

 

یک روز گفت: جعفر می خوام یک وصیت نامه خوشگل برام بنویسی. با تعجب گفتم: من برات وصیت نامه بنویسم؟ گفت: آره. گفتم: حالا چی بنویسم؟ گفت: از اون چیزهای خوبی که خودت بلدی... من هم عین وصیت نامه خودم را براش نوشتم.

 

بعد گفت: بخون چی نوشتی.

 

من هم خوندم و خیلی توی حال رفت و آخرش گفت این سفارشات رو به خانواده ام بنویس و بدهی ها و طلب کاری هاش به مردم و خدا رو گفت و نوشتم و اون هم آخر زیرش رو امضاء کرد.