سرویس جهان مشرق - دانلد ترامپ یا نمیداند که در حال بازی با چه فاجعهای است و یا میداند و میخواهد سنگ بزرگ نشان بدهد و زهره چشم بگیرد که آن هم احتمال بروز یک فاجعه را بالا میبرد. کره شمالی با توجه به مواردی که در گزارش جاری به آن اشاره میشود، به هیچ وجه سر شوخی و یا اغماض با جاهطلبیها و دخالتهای تصرفطلبانه آمریکا را ندارد و هر آینه، اقدامات مداخلهجویانه آمریکا در شبه جزیره کره میتواند این کشور را به این نتیجه برساند که برای دفاع از حقوق حقه خود دست به واکنش شدید و بسیار خطرناک بزند که ابعاد وسیع آن دامنگیر جامعه بینالملل خواهد شد. در نتیجه، با توجه به سقلمههایی چون اعزام ناو به شبه جزیره کره شمالی، مشخصا و یقینا باید آمریکا را آتشافروز و مقصر فاجعهای در آینده دانست که جبران آن خیلی بعید به نظر میرسد.
خاندان حکومتی کره شمالی دارای نظامی تلفیق یافته از مارکسیسم-لئونیسم و انقلاب فرهنگی مائو است. اندیشه «جوچه» (Juche) آنچنان بر جامعه کره شمالی و خاندان حکومتی سایه افکنده و در مغز و استخوان آنها نفوذ کرده که حاضرند همه چیز خود را برای بقای این اندیشه فدا کنند. اندیشهای که منادی استقلال و خودکفایی در بالاترین حد خود آن است. فراموش نکنیم که مردم کره شمالی همان مردمی هستند که پیش از فروپاشی امپراتوری ژاپن در جنگ جهانی دوم، 4 دهه در قبضه سلطه و فرمانفرمایی ژاپنیها بودند و به عنوان «کامیکازا» (خلبانان جانفشان ژاپن در جنگ جهانی دوم) دمار از روزگار آمریکا درآوردند. آنها به شدت به امپراتوری ژاپن وفادار بودند. اما پس از فروپاشی امپراتوری ژاپن و تشکیل دو کره، «کیم ایل سونگ» که پدربزرگ «اون» حاکم کنونی کره شمالی است، با اندیشههای خود معمار تفکر جوچه گردید که تا به امروز به قوت ادامه داشته و مردم این کشور برای این ایدئولوژی حاضرند جان خود را بدهند.
کره شمالی، عراق نیست. یگان عملیات رژیم این کشور با نیروی 30 هزار نفره، گارد جمهوری صدام نیست که با حمله آمریکا پا به فرار بگذارد. این واحدهای عملیات، در دم آماده هستند تا در زمان اضطرار از طریق تونلهای زیرزمینی به قلب جمعیت کره جنوبی وارد شوند. کره شمالی، هماکنون دارای دست کم 20 کلاهک هستهای است. کوههای کره شمالی، میزبان زرادخانههای انواع تسلیحات و جنگافزارهاست. وقتی «اوراق سفید 2016» کره جنوبی و یا اظهارات «آبه» نخست وزیر ژاپن در 13 آوریل 2017 نشان از امادگی بیش از اندازه کره شمالی دارد، باید هم رهبر این کشور در مقابل ترامپ و آمریکا سینه سپر کرده و آن را هیچ انگارد. کیم جونگ اون، به خوبی میداند که آمریکا جرات حمله به این کشور را ندارد. رهبران کره شمالی با هیچکس شوخی ندارند. درست در سال 1968 بود که ناو جنگی USS Pueblo وارد آبهای شبه جزیره کره شد و در ان زمان کیم ایل سونگ در یک اقدام کاملا جدی، آن ناو را مورد حمله قرار داد و تمامی 82 پرسنل آن کشته شدند. در آوریل 1969 وقتی پرزیدنت «لیندون بی جانسون» در مرداب ویتنام گرفتار شده بود، هواپیمای شناسایی خود را رهسپار دریای ژاپن کرد که توسط هواپیمای میگ 21 کره شمالی از پا در آمد و همه31 سرنشین آن مردند. در سال 1976 و در زمان عقبنشینی آمریکا از ویتنام، کره شمالی دو افسر جاسوس ارتش آمریکا را کشت تا بار دیگر به آمریکا اخطار داده باشد. بدین ترتیب، سیاست استقبال از خطر حتی در صورت واکنش احتمالی آمریکا در قاموس رفتار نظامی و سیاسی کره شمالی نسبت به این کشور قرار گرفت و تا به امروز ادامه داشته است.
«کیم ایل سونگ» پدربزرگ «کیم جونگ اون»
طبق اطلاعاتی که «تائی یونگ هو» -معاون سابق سفیر کره شمالی در لندن و جاسوس و خائن فعلی- در مصاحبه با شبکه CBS آمریکا در تاریخ 17 فوریه 2017 به غربیها داد، به هیچ وجه نباید آنچه که در درون ذهن کیم جونگ اون میگذرد را دست کم گرفت. وی در گفتگو با BBCاظهار داشت: «اکیدا تاکید میکنم که کره شمالی را تحریک نکنید. اون، به محضی که بفهمد اساس حکومتاش در خطر قرار دارد، آمریکا و غرب را هدف میگیرد و آنگاه شاهد فاجعهای بزرگ خواهیم بود».
تائی یونگ هو
هماکنون کره شمالی دارای موشکهای کوتاهبرد و میانبرد جهت هدف قرار دادن کره جنوبی و ژاپن در صورت هر گونه شیطنت و تخطی از سوی آمریکا و یا آنهاست. جدیدترین موشک میانبرد کره شمالی قادر به هدفگیری «گوآم» است و اگر حکومت «کیم جونگ اون» در اثر شیطنتهای همسایگان و حامی بزرگ آنها عصبانی شود، عواقب مخرب آن میتواند دامنگیر شهرهای زیبای ژاپن و کره جنوبی شود.
اما صرفنظر از بحث موشکهای کوتاه و میانبرد، این موشکهای دوربرد هستند که میتوانند دردسر عظیم را برای آمریکا به ارمغان بیاورند. دولت کره شمالی قویا به دنبال دستیابی به موشکهای بالستیک قارهپیماست و اگر تا چندی دیگر به آن دست یابد، در یک اقدام تلافیجویانه قادر به نشانهگرفتن لس آنجلس خواهد بود. هماکنون، 28 هزار پرسنل نظامی آمریکا به همراه خانوادههایشان در کره جنوبی مستقر هستند. حال، باید گفت که عملیات تخلیه شهروندان آمریکایی از کره شمالی و ژاپن تصور را کنیم با دو وضعیت روبروست: اول اینکه درصد فرار و گریز این حجم از شهروندان از یک حمله شیمیایی توسط کره شمالی بسیار کم است. دوم اینکه، با شروع عملیات تخلیه حجم عظیمی از ترافیک سفرهای هوایی و زمینی آغاز میشود و در کمترین سطح موجود، بازار سهام کره جنوبی با صورت بر زمین میخورد.
قربانی دیگر این شیطنت امروز آمریکا، جامعه بینالمللی است. در دهه 1950 که جنگ بین دو کره صورت گرفت، آسیا همچون امروز که تبدیل به موتور اقتصادی تجارت جهانی شده نبود. وقتی موشکهای کره شمالی پا به گوآم بگذارند، عملا انبارهای عظیم تجارت چین و دیگر تولیدکنندگان آسیایی دچار بحران میشود و حاملان محمولههای عظیم محصولات، جرات در ریسک قرار دادن کالاهای خود به دلیل خطر بحران به وجود آمده را نخواهند داشت. به مجردی که آمریکا دست به حمله موشکی و یا اقدام نظامی علیه کره شمالی بزند، چین ترجیح خواهد داد که از شریک و متحد قدیمی خود حمایت نماید و عملا با قرار کرفتن در مقابل بلوک غرب و با توجه به اقتصاد قدرتمندش، اقتصاد جهانی را دچار اختلال خواهد کرد. چین در سال 1950 وارد جنگ دو کره شد چرا که احساس کرد که امنیت و تمامیت ارضیاش در خطر است. لذا، هر گونه ورود به قضیه جنگ احتمالی دوم و دفاع از کره شمالی برایش توجیه دارد.
طبق آمار سال 2000 وزارت دفاع آمریکا، تلفات این کشور در جنگ دو کره 33 هزار و 651 نفر بود. چین هم در آن جنگ بین 132 هزار تا 400 نفر شامل یکی از پسران «مائو تسه تونگ» -رهبر وقت چین- را از دست داد. بریتانیا، ترکیه، کانادا، استرالیا، و فرانسه نیز روی هم رفته بین 3 تا 4 هزار نیرو از دست دادند. در حدود 2 میلیون نظامی و شهروند کرهای {شامل هر دو کره} نیز کشته شدند. جنگ کره، برای آمریکا 20 میلیارد دلار و برای چین 2.5 میلیارد دلار هزینه و خسارت در بر داشت.
حتی جان بولتون جنگطلب هم متوجه خطر تحریک کره شمالی و اقدام تلافیجویانه آن شده است و به شدت تاکید بر کنترل کره شمالی از طریق راه حل دیپلماتیک و چین دارد
حالا اگر آمریکا به قلدرمآبیاش در قبال کره شمالی پایان ندهد، باید منتظر یک جنگ دیگر با بیش از 2 میلیون کشته از شهروندان دو کره، بیش از 50 هزار کشته از نیروهای آمریکایی، انتقال عظیم بخش قابل توجهی از جوانان آمریکایی برای مشارکت در جنگ بیرون از خانه، نابودی دهشتناک زیرساختهای کره جنوبی، سقوط بازارهای جهانی و نابودی اقتصاد، ورود چین به عرصه جنگ و نهایتا حمله شیمیایی و جنگ هستهای طرفین با یکدیگر با ابعاد بسیار وسیع منطقهای و جهانی باشیم.
منابع:
http://nationalinterest.org/feature/armageddon-the-devastating-consequences-second-korean-war-20187?page=2
http://www.dailystar.co.uk/news/latest-news/605994/usa-vs-north-korea-trump-strike-nuclear-sites-world-war-3-latest-news-kim-jong-un-china